Laatste nieuws over FC Eindhoven

FC Eindhoven is een Nederlandse voetbalclub uit Eindhoven. Thuiswedstrijden van de Blauw-witten worden afgewerkt in het Jan Louwers Stadion.

• FC Eindhoven werd in 1909 en is daarmee ouder dan PSV
• In 1954 werd de club kampioen van Nederland
• Ook de KNVB Beker prijkt in de prijzenkast
• Thuiswedstrijden worden afgewerkt in het Jan Louwers Stadion

FC Eindhoven in nationaal clubverband

Op 16 november 1909 ontstond in Eindhoven een nieuwe voetbalclub: EVV (Eindhovense Voetbal Vereniging). Al bij de oprichting koos het bestuur voor de clubkleuren blauw en wit. In 1921 fuseerde de club met Gestel, waardoor het team als EVV Eindhoven verder ging. In de beginjaren speelde de club onder de vlag van de Brabantse Voetbalbond, maar al na een aantal seizoenen maakte men de overstap naar de landelijke voetbalbond (NVB).

EVV promoveerde in 1914, een jaar na de oprichting van buurman PSV, naar de Tweede Klasse. Op dit niveau wist de Eindhovense formatie zich prima staande te houden. Na tweemaal een tweede plaats (1916 en 1918) volgde in 1922 het kampioenschap. In de Eerste Klasse Zuid bleef EVV prima presteren. Alleen Willem II en NAC wisten meer punten binnen te slepen. Wel eindigde men ruimschoots boven PSV, dat genoegen moest nemen met een tiende plaats.

Eerste succes

Na de derde plaats van 1923 bivakkeerde EVV in de jaren twintig tussen de vierde en zevende plaats in de Eerste Klasse Zuid. De jaren dertig verliepen daarentegen succesvoller. In 1932 (tweede) en 1933 (derde) draaide het team opnieuw mee in de top van de kampioenscompetitie van het Zuiden. Het eerste grote succes volgde in 1937 door het winnen van de Holdertbeker, de voorloper van de KNVB Beker. In Amsterdam maakte Frits Kruger het enige en dus winnende doelpunt tegen De Spartaan: 1-0.

EVV kroonde zich in 1939 tot kampioen van het Zuiden. Het team mocht daardoor met Ajax, DWS, NEC en Achilles 1894 strijden om het kampioenschap van Nederland. Een groot succes mocht dit niet worden genoemd getuige de vierde plaats in de eindrangschikking. EVV kroonde zich in 1942 nogmaals tot nummer één van de Eerste Klasse Zuid, waardoor het een nieuwe kans kreeg in de nationale eindronde. Op één punt van ADO eindigde men ditmaal op een respectabele tweede plaats.

Glorietijdperk

De jaren vijftig mogen als glorietijdperk van EVV worden aangemerkt. Mede dankzij de komst van een aantal Oranje-internationals draaide de club opnieuw mee in de top. In 1953 en 1954 kroonden de Eindhovenaren zich opnieuw tot kampioen van het Zuiden. EVV moest in 1953 genoegen nemen met een tweede plaats achter RCH, maar een jaar later volgde dan toch het kampioenschap van Nederland. In een competitie met DOS, PSV en DWS eindigde men fier aan kop dankzij drie overwinningen, twee gelijke spelen en één nederlaag.

Noud van Melis maakte in de kampioenswedstrijd tegen DOS een hattrick voor EVV. De rest van het elftal bestond uit Jan Hanssen, Lambert van Tuijl, Frans van Tuijl en Frans Tebak, Frans van Kemenade, Jo Tebak, Jan Louwers, Dick Snoek (later Cor Vlemmix), Piet van Rooij en Willy Schmidt. Vooral Louwers, die eveneens voor PSV speelde, groeide uit tot een icoon van de club. In 1994 is het stadion van de club zelfs naar hem vernoemd.

Zwaar verval

Na het kampioenschap van 1954 werd in Nederland het betaald voetbal geïntroduceerd. Twee jaar later volgde de oprichting van de Eredivisie. EVV mocht deelnemen aan deze nieuwe divisie, maar degradeerde al in het eerste seizoen door als achttiende te eindigen. Op Eerste Divisie-niveau speelden de Eindhovenaren geen rol van betekenis, ondanks de vierde plaats van 1964.

In 1969 degradeerde EVV zelfs naar de Tweede Divisie. Het verblijf op het derde niveau van Nederland bleef beperkt tot twee seizoenen, maar de club had niet makkelijk. In de jaren zeventig moest de gemeente Eindhoven zelfs bijspringen om een faillissement te voorkomen. Een meevaller voor EVV, dat het vertrouwen niet beschaamde door in 1975 te promoveren naar de Eredivisie. Met een vijftiende plaats handhaafde de club zich in 1976.

Vast verblijf in de Eerste Divisie

EVV degradeerde in 1977 alsnog uit de Eredivisie. Als eerstedivisionist had de Eindhovense formatie het opnieuw zwaar. In 1979 en 1990 eindigde het team weliswaar op een respectabele vijfde plaats, maar dit bleken positieve uitschieters. EVV was veel vaker terug te vinden in het rechterrijtje van de ranglijst. Tussen 1992 en 1996 eindigde men achtereenvolgens als veertiende, vijftiende, zestiende en tweemaal zeventiende. De twintigste eeuw werd zodoende zonder glans afgesloten.

EVV behaalde in 1999 een klein succesje door de kwartfinale van de KNVB Beker te bereiken. Hier en daar won de club ook nog eens een periodetitel, maar serieuze glorie zat er niet in. Aan het einde van de jaren negentig besloten de prof- en amateurtak van elkaar te scheiden. EVV Eindhoven ging verder als amateurclub, waar SBV Eindhoven op profniveau actief bleef. In 2002 werd de hedendaagse naam een feit: FC Eindhoven.

Voortbestaan serieus in gevaar

Als FC Eindhoven bleef de club een anonieme rol bekleden in het betaald voetbal. Tussen 2002 en 2011 reikte de club niet verder dan een tiende plaats in de Eerste Divisie, ondanks de komst van een aantal getalenteerde PSV-huurlingen. In deze periode kwam het voortbestaan zelfs in gevaar. De KNVB vroeg het clubbestuur in maart 2008 zelfs om vrijwillig uit het profvoetbal terug te treden, maar dat weigerde men. FC Eindhoven besloot in april een periode van acht weken uit te trekken om het voortbestaan te redden.

Mede dankzij verschillende acties besloot FC Eindhoven eind mei 2008 groen licht te geven om door te gaan als profclub. Niet alleen supporters en lokale ondernemers besloten de helpende hand te bieden, maar ook de gemeente Eindhoven en PSV schoten te hulp. Zo ging de ‘grote broer’ akkoord met de kwijtschelding van de schuld (ruim 200.000 euro). In november 2008 kwam de proflicentie opnieuw in gevaar, maar halverwege 2009 werd de financiële gevarenzone van de KNVB alsnog verlaten.

Wederopstanding

FC Eindhoven vierde in november 2009 het honderdjarige bestaan. In 2010 werd eindelijk weer eens een succesje gevierd door het winnen van de derde periodetitel. Het team mocht daardoor deelnemen aan de play-offs om promotie/degradatie, maar in de tweede ronde bleek eredivisionist Willem II nipt te sterk (1-2 thuis, 1-1 uit). Tussen 2014 en 2016 mocht de club opnieuw deelnemen aan de play-offs. In 2015 eindigde FC Eindhoven zelfs als tweede door een recordaantal punten (tachtig) te behalen onder leiding van Jean-Paul de Jong.

In de periode 2017-2021 keerde FC Eindhoven terug naar de grijze middenmoot van de Eerste Divisie. Tijdens het seizoen 2021-2022 keerde de glimlach terug bij de oudste profclub van de stad. Onder leiding van Rob Penders eindigde men op een respectabele derde plaats. De Graafschap kreeg vervolgens klop in de eerste ronde van de play-offs, maar in de halve finale bleek ADO Den Haag een maatje te groot. Een jaar later bleek Almere City FC al in de eerste ronde te sterk voor FC Eindhoven.

Penders maakte medio 2023 de overstap naar FC Utrecht, waar hij als assistent-trainer aan de slag ging. Opvolger Willem Weijs wist de succesvolle jaren geen vervolg te geven in zijn eerste contractjaar (veertiende).

Rivaliteit

Als grote broer mag PSV als aartsrivaal worden bestempeld. Een hevige rivaliteit heerst er echter niet tussen beide clubs. Dat heeft er deels mee te maken dat PSV is uitgegroeid tot een van de meest succesvolle clubs van Nederland, waar FC Eindhoven al decennialang vooral in de Eerste Divisie actief is. De profclubs uit Eindhoven troffen elkaar dan ook vooral in vriendschappelijke wedstrijden. Deze wedstrijden worden als Lichtstadderby betiteld.

FC Eindhoven speelt sinds 2013 wel jaarlijks tegen Jong PSV, dat is toegetreden tot de Eerste Divisie. Deze wedstrijden worden de mini-Lichtstadderby genoemd.

Het stadion van FC Eindhoven

In 1934 liet de gemeente Eindhoven velden aanleggen voor FC Eindhoven, destijds nog EVV Eindhoven genoemd. De club vestigde zich op de Aalsterweg. Tot op de dag van vandaag is de club hier actief. De eigen thuisbasis draagt sinds 1994 de naam van clubicoon Jan Louwers en heeft een capaciteit van 4.200 zitplaatsen. In de hoogtijdagen konden er maximaal 18.000 fans naar binnen.

Het Jan Louwers Stadion bestaat uit een drietal tribunes. De hoofdtribune is vernoemd naar Frans Tebask en Dick Snoek, waar Noud van Melis en Henk Bloemers de andere naamgevers van de andere tribunes zijn.

Veelgestelde vragen over FC Eindhoven

Laatste update: 3 juni 2024