Het laatste nieuws over Ipswich Town

Ipswich Town is een Engelse voetbalclub uit Ipswich. Thuiswedstrijden van The Tractor Boys worden afgewerkt op Portman Road.

• Ipswich Town werd in 1878 opgericht
• Portman Road is de thuisbasis van de club
• De bijnaam van het team luidt ‘The Tractor Boys’
• Ipswich Town veroverde de landstitel van 1962
• De club won één FA Cup en één UEFA Cup

Ipswich Town in nationaal clubverband

Ipswich Town werd op 16 oktober 1878 opgericht door een groep scholieren. Parlementslid Thomas Cobbold was daarbij betrokken en ging de boeken in als de eerste voorzitter. In de beginjaren stond de club bekend onder de naam Ipswich AFC, maar in 1888 volgde een fusie met de lokale rugbyclub. Het team ging vanaf dat moment door het leven als Ipswich Town Football Club.

Als Ipswich AFC trapte de club in november 1878 af met een 6-1 overwinning op Stoke Wanderers. In het seizoen 1880-1881 wist men een recordoverwinning neer te zetten ten koste van East Stamford (15-0). John Knights maakte in die wedstrijd maar liefst negen doelpunten. Enkele jaren later verhuisde het team naar Portmand Ground, dat tot die tijd werd gebruikt door de East Suffolk Cricket Club. Tot 1936 bleven zij dit onderkomen delen.

Ipswich Town speelde tot het begin van de twintigste eeuw in de Norfolk & Suffolk League. In 1907 maakte de club de overstap naar de Southern Amateur Football League. Zowel in 1922, 1930, 1933 als 1934 kroonden The Tractor Boys zich tot kampioen in die competitie. De goede prestaties smaakten naar meer en dus besloot het bestuur in 1936 professioneel te worden.

Sterke start

In het seizoen 1936-1937 mocht Ipswich Town deelnemen aan de Southern League. Met vijf punten voorsprong op het tweede team van Norwich City wist de club zich meteen tot kampioen te kronen. In 1938 werd men definitief toegelaten tot de Football League. Ipswich kreeg toegang tot de Third Division South en behaalde daarin een verdienstelijke zevende plaats. Door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog kwam het Britse voetbal in de volgende seizoenen stil te liggen.

Ipswich Town keerde in het seizoen 1946-1947 terug met een zesde plaats. Een vierde plaats volgde, maar de volgende seizoenen verliepen zeer grillig. Zowel in 1950, 1952 als 1953 eindigde de club op een teleurstellende zeventiende plaats. In het seizoen 1953-1954 begon het echter als een tierelier te lopen. De Oost-Engelsen wisten Brighton & Hove Albion af te troeven in het kampioenschap van de Third Division South. Men promoveerde daardoor naar de Second Division, maar daalde meteen weer af (21ste).

Kampioen van Engeland

De degradatie van 1955 bracht de selectie van Ipswich Town niet van de leg. In 1957 keerde de club alweer terug in de Second Division door opnieuw de Third Division South-titel binnen te slepen. Ditmaal lukte het wel om lijfsbehoud tot stand te brengen (achtste). In het volgende seizoen moest men weer knokken om lijfsbehoud, maar de zestiende plaats volstond om door te mogen op het tweede niveau. Ipswich Town wist in het seizoen 1960-1961 zelfs een historische promotie naar de First Division, de voorloper van de Premier League, tot stand te brengen.

In de First Division opende Ipswich Town met een 0-0 gelijkspel bij Bolton Wanderers. Burnley (4-3) en Manchester City (2-4) bleken vervolgens te sterk, maar op 29 augustus 1961 volgde de eerste overwinning ten koste van datzelfde Burnley: 6-2. Die overwinning gaf The Tractor Boys veel vertrouwen. Het team wist zich uitstekend staande te houden op het hoogste niveau en wist zelfs de landstitel binnen te slepen. De voorsprong op runner-up Burnley bedroeg uiteindelijk drie punten. In die tijd leverde een zege nog twee punten op.

Ray Crawford kroonde zich in 1962 zelfs tot topscorer van de First Division. Net als Derek Kevan (West Bromwich Albion) maakte hij 33 doelpunten. De topschutter verdiende zelfs twee interlands voor de nationale ploeg van Engeland. Hij speelde tevens voor een aantal andere clubs, maar groeide vooral op Portman Road uit tot een icoon. In totaal maakte hij 262 doelpunten in 387 wedstrijden voor Ipswich Town. Crawford ging daarmee de boeken in als eeuwige topscorer van de club.

Langdurig in de First Division

Succestrainer Alf Ramsey vertrok in 1963 bij Ipswich Town. Hij vertrok naar de FA Cup, waar hij werd aangesteld als bondscoach van Engeland. Onder diens leiding wist de nationale ploeg de eerste hoofdprijs uit de clubgeschiedenis binnen te slepen: de WK-titel van 1966. Jackie Milburn kreeg de eer om het stokje over te nemen, maar hij kreeg het elftal niet aan de praat. Met een recordaantal tegendoelpunten (121) degradeerden The Tractor Boys uit de First Division. Milburn vertrok in september 1964 met de staart tussen de benen.

In 1966 eindigde Ipswich Town op de vijftiende plaats in de Second Division. Twee jaar later wist de club daarentegen terug te keren in de First Division door het kampioenschap binnen te slepen. Crawford, begonnen aan zijn tweede periode op Portman Road, had met zijn doelpunten een belangrijk aandeel in dat succes. Het team wist zich behoorlijk staande te houden op het hoogste niveau. Dit resulteerde tweemaal in een derde plaats (1975 en 1977) en tweemaal een vierde plaats (1973 en 1674).

Ook internationaal maakte Ipswich Town een goede fase door. In de jaren zeventig telde de selectie een tweetal Nederlanders: Arnold Mühren en Frans Thijssen. Ook Britse internationals als Terry Butcher, Paul Mariner en John Wark droegen in die periode het tenue van de club. In het seizoen 1977-1978 wist het team een nieuwe hoofdprijs binnen te slepen door de FA Cup-finale tegen Arsenal te winnen: 1-0. Roger Osborne maakte het winnende doelpunt voor manager Bobby Robson, die later teams als Engeland, PSV en FC Barcelona leidde.

Eerste Premier League-jaren

Ipswich Town begon de jaren tachtig sterk. Men eindigde achtereenvolgens derde, tweede en tweede in de First Division, maar nieuw eremetaal bleef uit. Nadien ontstond een enorme terugval. Per seizoen ging het bergafwaarts met de prestaties, waardoor de club in 1986 afdaalde naar de Second Division. De clubleiding was genoodzaakt om een aantal spelers van de hand te doen om de financiële huishouding op orde te brengen, aangezien de bouw van een nieuwe tribune in de papieren liep.

In 1992 wist Ipswich Town een terugkeer op het hoogste niveau af te dwingen. De promotie viel samen met de oprichting van de Premier League, waarin de club zich handhaafde middels een zestiende plaats. Crystal Palace, dat als nummer twintig degradeerde, eindigde op drie punten achterstand. In 1994 volstond een negentiende plaats opnieuw voor lijfsbehoud, maar in 1995 kwam het verblijf in de hoogste divisie van Engeland dan toch ten einde (22ste).

Ipswich Town maakte in 2000 een comeback in de Premier League door Barnsley in de finaleronde van de play-offs te verslaan (4-2). Met een vijfde plaats maakte de club een meer dan geslaagde rentree, maar het verblijf bleek opnieuw van korte duur. In het seizoen 2001-2002 eindigde men als achttiende en daardoor viel het doek al na twee seizoenen.

Enorme terugval

De Premier League-jaren smaakten naar meer bij Ipswich Town. In 2004 en 2005 deed de club een nieuwe gooi naar promotie, maar West Ham United bleek telkens te sterk in de play-offs. Het team wist in de volgende seizoenen geen rol van betekenis te spelen in het Championship. Tussen 2006 en 2018 speelde men eveneens op het tweede niveau, maar in die periode werd nog maar één keer de play-offs bereikt. Norwich City blokkeerde in mei 2015 een nieuw Premier League-verblijf voor The Tractor Boys.

Ipswich City stond in de magere jaren onder meer onder leiding van voormalig Manchester United-middenvelder Roy Keane. Ook de Ier wist de glorie niet terug te brengen op Portman Road. In het seizoen 2018-2019 ging het helemaal mis. In oktober 2018 maakte manager Paul Hurst plaats voor Paul Lambert, maar ook hij kreeg de ploeg onvoldoende aan de praat. Als nummer 24 van het Championship daalde Ipswich Town af naar de League One. Sinds 1957 was men niet meer actief geweest op het derde niveau van Engeland.

In de League One speelde Ipswich Town aanvankelijk evenmin een rol van betekenis. Het team eindigde achtereenvolgens als elfde, negende en opnieuw elfde. Een hard gelag voor de club, dat in 2021 nochtans in handen viel van een Amerikaanse investeringsgroep (Gamechanger 20 Limited). Pas in het seizoen 2022-2023 keerde de glimlach terug bij de trouwe fans. Als runner-up achter Plymouth Argyle wist men promotie naar het Championship af te dwingen.

Premier League-rentree

De promotie van 2023 bleek geen toevalstreffer. Ipswich Town draaide in het Championship opnieuw bovenin mee en wist als nummer twee achter Leicester City meteen weer te promoveren. Na 22 jaar keerde de club zodoende weer terug in de Premier League.

Rivaliteit

Norwich City is de aartsrivaal van Ipswich Town. Onderlinge wedstrijden worden betiteld als de East Anglian Derby of The Old Farm, een komische verwijzing naar de clash tussen Celtic en Rangers FC. Op 15 november 1902 vond de allereerste krachtmeting tussen beide clubs. Fans aan weerszijden claimen doorgaans de titel Pride of Anglia in het geval van succesvolle prestaties, waaronder gewonnen derby’s.

Ipswich Town in Europees clubverband

Als kampioen van Engeland mocht Ipswich Town in het seizoen 1962-1963 debuteren op het Europese podium. In de kwalificatiefase van de Europacup I rekende men af met het Maltese Floriana FC (14-1 over twee duels), maar in het hoofdtoernooi bleek AC Milan een maatje te groot (2-1 thuis, 3-0 uit). Pas in 1973 mocht de club opnieuw deelnemen aan een Europees hoofdtoernooi. Men schakelde achtereenvolgens Real Madrid, SS Lazio en FC Twente uit in de UEFA Cup, maar Lokomotive Leipzig liet zich in de kwartfinale niet verrassen.

FC Twente nam in het seizoen 1974-1975 sportieve revanche in de eerste ronde van de UEFA Cup. Ipswich Town schakelde een jaar later Feyenoord uit in diezelfde ronde, maar verslikte zich vervolgens door toedoen van het Belgische Club Brugge. In de volgende jaren sneuvelde de club steevast door toedoen van de Spaanse topclub FC Barcelona, waar het UEFA Cup-avontuur van 1979-1980 in de tweede ronde strandde door Grashoppers.

UEFA Cup-winnaar

Ipswich Town mocht in het seizoen 1980-1981 opnieuw deelnemen aan de UEFA Cup. Ten koste van clubs als AS Saint-Étienne en 1. FC Köln wisten de Engelsen door te dringen tot de finale. Op Portman Road rekende men overtuigend af met AZ, dat in de returnwedstrijd niet voldoende had aan een 4-2 zege. Het tweeluik eindigde daardoor in een 5-4 overwinning. Spelers als Frans Thijssen en Arnold Mühren stonden in beide wedstrijden in de basis bij The Tractor Boys.

Als titelverdediger werd Ipswich Town in het seizoen 1981-1982 al in de eerste ronde verslagen door Aberdeen. Sir Alex Ferguson stond destijds aan het roer bij de Schotse club. Een jaar later bleek ook AS Roma te sterk in de eerste ronde, waarna het Europese avontuur langdurig tot stilstand kwam. Pas aan het begin van de 21ste eeuw mocht Ipswich Engeland weer vertegenwoordigen, maar respectievelijk Internazionale (2001, derde ronde) en Slovan Liberec (2002, tweede ronde) toonden zich te sterk.

Balans tegen Nederlandse clubs

Ipswich Town speelde vooralsnog tien officiële wedstrijden tegen Nederlandse clubs. De Engelsen wonnen zes wedstrijden, driemaal eindigde een ontmoeting in een gelijkspel en slechts één keer trok een eredivisionist aan het langste eind. AZ won de editie van 20 mei 1981 met 4-2, maar dat bleek door de 3-0 uitnederlaag niet voldoende voor de UEFA Cup-winst. De Alkmaarders fungeerden net als FC Twente in totaal vier keer als opponent. Feyenoord nam twee onderlinge duels op zich.

Nederlandse invloed

Verschillende Nederlanders hebben het shirt van Ipswich Town gedragen. Een overzicht:

Het stadion van Ipswich Town

Portman Road is sinds 1884 de vaste thuisbasis van Ipswich Town. In de jaren vijftig van de negentiende eeuw maakte de lokale cricketclub al gebruik van deze locatie. Zij deelden dit onderkomen lange tijd, totdat de voetbalclub in 1936 een professionele status verkreeg en serieuze tribunes liet verrijzen. De cricketvereniging werd daardoor genoodzaakt om te verhuizen.

Door de jaren heen is Portman Road meermaals gerenoveerd. In de twintigste eeuw beschikte het stadion over staanplaatsen, maar vanwege de verscherpte regelgeving zijn er alleen nog zitplaatsen over. De huidige capaciteit is daardoor uitgekomen op 30.311 plaatsen. Twee van de vier tribunes zijn vernoemd naar een voormalig succestrainer van de club: Sir Bobby Robson en Sir Alf Ramsey.

Engeland maakte één keer gebruik van dit stadion: in 2003 (3-1 zege op Kroatië). Ook artiesten als Elton John, R.E.M., Red Hot Chili Peppers, Pink, Neil Diamond, Tina Turner en Rod Stewart hebben hier opgetreden.

Veelgestelde vragen over Ipswich Town

Laatste update: 30 juli 2024