Laatste nieuws over Liverpool

Liverpool is een Engelse voetbalclub uit Liverpool. Thuiswedstrijden van The Reds worden afgewerkt op het sfeervolle Anfield en gaan vooraf met het zingen van You’ll Never Walk Alone.

• Liverpool werd in 1892 opgericht
• Thuiswedstrijden worden afgewerkt op Anfield
• De bijnaam van de club luidt ‘The Reds’
• Liverpool werd na Manchester United het vaakst kampioen van Engeland
• Het team won zesmaal de Europacup I annex Champions League

Liverpoool in nationaal clubverband

In 1878 werd de eerste voetbalclub in Liverpool opgericht: Everton. Als thuisbasis koos men voor Anfield Road, maar in 1891 vertrokken The Toffees na een geschil met grondeigenaar John Houlding naar het nabijgelegen Goodison Park. Houlding zat daardoor met een stadion zonder voetbalclub, waardoor hij op 15 maart 1892 zelf een team oprichtte: Liverpool Football Club. Voorzitter John McKenna haalde maar liefst dertien spelers uit Schotland binnen om een representatief team op de been te brengen.

Liverpool kreeg in de zomer van 1892 geen toestemming om toe te treden tot de Football League. Om die reden besloot het toenmalige bestuur om lid te worden van de Lancashire League. Met een 11-0 overwinning op Higher Walton leverde de eerste officiële wedstrijd meteen een monsterzege op. Dat seizoen stond ook de eerste Merseyside Derby tegen Everton op het programma (1-0 zege). Als kampioen van de Lancashire League mocht Liverpool in 1894 alsnog toetreden tot de Football League.

Binnen de Football League werd Liverpool ingedeeld in de Second Division. Het team kroonde zich tot ongeslagen kampioen en promoveerde naar de hoogste afdeling van Engeland. Het First Division-avontuur ging van start met nieuwe clubkleuren: het blauw-wit maakte plaats voor rood-wit.

Eerste landstitels

Het debuutseizoen in de First Division bleek geen succes. Als nummer zestien keerde Liverpool al na één seizoen terug op het tweede niveau, maar een nieuw kampioenschap bracht het team in 1896 terug in de hoogste divisie. Ditmaal lukte het de Merseyside-club wel om zich te handhaven. Liverpool maakte zelfs een opmars naar de bovenste regionen. In 1899 moest men nog genoegen nemen met een tweede plaats achter Aston Villa, maar in 1901 lukte het alsnog om de eerste landstitel binnen te slepen. De voorsprong op Sunderland AFC bedroeg dat seizoen twee punten.

Liverpool presteerde bijzonder wisselvallig na het eerste landskampioenschap. In 1904 daalde men zelfs af naar de Second Division, maar een snelle wederopbouw volgde. Na de promotie van 1905 (als kampioen) kroonden de spelers van Liverpool zich in 1906 opnieuw tot de nummer één van Engeland. Preston North End moest als nummer twee van de First Division een gat van vier punten toestaan. In die tijd leverde een overwinning nog twee punten op in plaats van drie.

Op 25 april 1914 speelde Liverpool de eerste FA Cup-finale uit de clubgeschiedenis. In het stadion van Crystal Palace verloor de club met 1-0 van Burnley. Een grote tegenvaller, zeker in de wetenschap dat het team een lastige fase doormaakte in de First Division. Datzelfde jaar brak ook nog eens de Eerste Wereldoorlog uit. Als gevolg daarvan kwamen de Football League-verplichtingen jarenlang stil te liggen.

Chaos maakt plaats voor euforie

In 1915 verloor Liverpool met 2-0 van Manchester United. Spelers van weerszijden werden na afloop schuldig bevonden aan matchfixing. Het Liverpool-viertal Tom Fairfoul, Tom Miller, Bob Pursell en Jackie Sheldon zou zijn omgekocht door de United-spelers Sandy Turnbull, Arthur Whalley en Enoch West. De FA besloot alle hoofdrolspelers levenslang te verbannen, maar beëindigde de schorsingen vanwege hun aandeel in de Eerste Wereldoorlog. In het geval van Turnbull gebeurde dat postuum, aangezien hij in 1917 stierf.

Liverpool herpakte zich na deze ingrijpende situatie. In de seizoenen 1921-1922 en 1922-1923 kroonde de club zich opnieuw tot kampioen van Engeland door respectievelijk Tottenham Hotspur en Sunderland AFC achter zich te houden in de titelstrijd. Liverpool kreeg in mei 1922 ook de mogelijkheid om de Charity Shield naar Anfield te brengen, maar verloor met 1-0 van Huddersfield Town.

Grijze jaren

De periode 1924-1939 verliep ronduit teleurstellend voor Liverpool. In 1925 eindigde de club nog op een respectabele vierde plaats in de First Division, maar tot de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog bleek dat ook het hoogst haalbare in competitieverband. Ook bekersucces bleef uit. In het seizoen 1931-1932 bereikte Liverpool nog wel de kwartfinale van het FA Cup-toernooi, maar de thuiswedstrijd tegen Chelsea resulteerde in een 0-2 nederlaag.

Vooral de periode 1934-1937 verliep teleurstellend voor Liverpool. In drie van de vier seizoenen eindigde de club achttiende of lager, maar degradatie uit de First Division bleef men bespaard. Aan het einde van de jaren dertig maakte verdediger Bob Paisley de overstap van Bishop Auckland naar Anfield. Met ruim 250 officiële wedstrijden groeide hij uit tot een sterkhouder in Liverpool-tenue. Na zijn carrière bleef hij actief binnen de technische staf, waaronder een succesvolle periode als manager.

Vanwege de Tweede Wereldoorlog speelde Liverpool tussen 1939 en 1946 geen competitieve wedstrijden. In het seizoen 1946-1947 keerde de club weer terug in de First Division. Dit resulteerde meteen in het grootste succes sinds 1923 door de landstitel te bemachtigen. Manchester United, Wolverhampton Wanderers en Stoke City maakten eveneens langdurig aanspraak op deze titel, maar eindigden uiteindelijk op één tot twee punten afstand. Het bleek een toevalstreffer voor Liverpool, dat in de jaren erna weer wegzakte. Dit leidde in 1954 zelfs tot degradatie.

Glorietijdperk onder Bill Shankly

Liverpool opende de terugkeer op Second Division-niveau met een teleurstellende elfde plaats op de ranglijst. In de daaropvolgende zeven seizoenen eindigde de club steevast bij de eerste vier, maar pas in het seizoen 1961-1962 lukte het om als kampioen terug te keren naar de hoogste divisie. Deze promotie werd gerealiseerd onder leiding van Bill Shankly. Hij werd in december 1959 aangesteld als manager en voerde gigantische veranderingen door in de selectiesamenstelling.

Het beleid van Shankley werpte zijn vruchten af. Liverpool eindigde in het seizoen 1962-1963 meteen als achtste in de First Division en wist een jaar later door te stoten naar het kampioenschap. Datzelfde seizoen trad de club voor het eerst in een geheel rood tenue aan, waardoor de bijnaam The Reds is ontstaan. In 1964 won Liverpool ook de FA Cup door Leeds United te verslaan (2-1 na verlenging). Een jaar later kroonde men zich opnieuw tot kampioen van Engeland door datzelfde Leeds op zes punten te houden.

Shankley leidde Liverpool eveneens naar de landstitel van 1973 en de FA Cup-winst van 1974. Ook buiten Engeland maakte zijn manschappen indruk, maar toch besloot de succestrainer na de bekerfinale af te zwaaien. Dit besluit sloeg in als een bom. Zowel de spelersgroep als de achterban probeerde Shankley te overtuigen om aan te blijven, maar zijn beslissing stond vast. Hij bleef Liverpool trouw door als supporter plaats te nemen op The Kop, de tribune van de fanatieke aanhang.

Bob Paisley zet succes door

Shankley stond als Liverpool-manager bekend om zijn iconische quote. De meest bekende quote is ongetwijfeld: “Sommige mensen vinden voetbal een zaak van leven en dood. Ik kan u verzekeren dat het veel, veel belangrijker is.” De succesmanager werd opgevolgd door zijn rechterhand Bob Paisley. De voormalig Liverpool-speler wist de succesformule verder te ontwikkelen. Zijn eerste seizoen bleef weliswaar prijsloos, maar in de daaropvolgende seizoenen groeide hij eveneens uit tot een legendarische manager.

Paisley leidde Liverpool tussen 1976 en 1983 naar zes landstitels. The Reds veroverden onder zijn leiding bovendien drie League Cups, drie Europacups, één UEFA Cup en de Europese Supercup. De voormalig assistent van Shankley kroonde zich daarmee tot de meest succesvolle manager uit de geschiedenis van Liverpool. Op 65-jarige leeftijd besloot hij af te zwaaien om van zijn pensioen te genieten. Paisley werd opgevolgd door Joe Fagan, die de club in zijn eerste seizoen meteen drie hoofdprijzen bezorgde (landstitel, League Cup en de Europacup I).

Het tweede seizoen van Fagan verliep aanzienlijk moeizamer. Liverpool verspeelde de landstitel aan Everton, waar Juventus te sterk bleek in de Europacup I-finale. Het bezoek aan Brussel ging de geschiedenisboeken in als het Heizeldrama: maar liefst 39 voetbalfans lieten het leven, waaronder veel Juventus-aanhangers. Als consequentie werden de Engelse voetbalclubs voor vijf jaar uitgesloten van Europees voetbal. Fagan besloot vervolgens zijn pensioen aan te kondigen.

De Hillsborough-ramp

Liverpool-aanvaller Kenny Dalglish maakte in 1985 promotie door als speler/manager door te gaan. Hij leidde The Reds in zijn debuutseizoen meteen naar de dubbel (landstitel en FA Cup). Een prijsloos seizoen en het vertrek van Ian Rush temperden de verwachtingen op Anfield, maar de nieuwe aanvalsleider John Aldrigde herstelde het vertrouwen van de achterban. In 1988 kroonde Liverpool zich opnieuw tot landskampioen. Na dit seizoen keerde Rush alweer terug op het oude nest.

In het seizoen 1988-1989 veroverde Liverpool opnieuw de FA Cup. De formatie van Dalglish leek de landstitel eveneens binnen te slepen, maar in de blessuretijd van de laatste speelronde van de First Division ging het mis. Concurrent Arsenal liep uit naar een 0-2 voorsprong en bemachtigde daarmee het kampioenschap. Beide clubs behaalden 76 punten en een doelsaldo van +37, maar het aantal geproduceerde doelpunten viel uit in het voordeel van The Gunners.

De FA Cup-triomf van 1989 zorgde niet voor al te veel lachende gezichten. Dat had vooral te maken met de halve finale tegen Nottingham Forest. Op Hillsborough, de thuishaven van Sheffield Wednesday, vielen maar liefst 96 doden door de overvolle staantribunes. Aanvankelijk probeerde de Britse politie de schuld neer te leggen bij de Liverpool-aanhang, met een keiharde publicatie in The Sun als dieptepunt. Pas na een jarenlange strijd kwam de werkelijke reden naar boven: de leiding van de politie bleek cruciale fouten onder het tapijt te hebben gestopt.

De opkomst van Owen en Gerrard

Liverpool bemachtigde in 1990 opnieuw een landstitel. Tijdens het daaropvolgende seizoen besloot manager Dalglish echter op te stappen vanwege de immense druk op zijn schouders. Graeme Souness nam het stokje over, maar moest in zijn eerste half jaar genoegen nemen met een tweede plaats. Een jaar later wonnen The Reds de eerste hoofdprijs onder zijn leiding: de FA Cup (2-0 zege op Sunderland AFC). In die jaren maakten beleefden verschillende spelers hun doorbraak, waaronder Robbie Fowler en Steve McManaman.

Souness bleef tot eind januari 1994 werkzaam als manager van Liverpool. De Merseyside-club bleef in de jaren negentig meedraaien in de topvier van de Premier League, dat in 1992 werd ingevoerd als nieuwe hoogste divisie van Engeland. De oogst bleef in die periode echter beperkt tot een schamele League Cup-triomf (2-1 zege op Bolton Wanderers). De jaren negentig verliepen daarmee moeizaam, maar op 6 mei 1997 diende zich wel een nieuw toptalent aan: Michael Owen. De spits vierde zijn Premier League-debuut met een doelpunt tegen Wimbledon.

Op 29 november 1998 debuteerde het volgende toptalent van Liverpool: Steven Gerrard. De middenvelder groeide uit tot een clubicoon door maar liefst 710 officiële wedstrijden in actie te komen (186 doelpunten). Allen Ian Callaghan (857) en generatiegenoot Jamie Carragher (737) speelden meer competitieve wedstrijden voor The Reds.

Voorzichtige opleving

Gérard Houllier ging in het seizoen 1998-1999 aan de slag als manager van Liverpool. De Fransman loodste de Engelse topclub naar een vijftal prijzen: twee League Cups, de FA Cup, de Charity Shield, de UEFA Cup en de Europese Supercup. Houllier, die gedurende zijn Liverpool-periode te maken kreeg met hartproblemen, werd in 2004 ontslagen na aanhoudende kritiek op diens speelwijze. Volgens het clubbestuur slaagde hij er onvoldoende in om het Arsenal en Manchester United moeilijk te maken in de titelstrijd.

Rafael Benítez kreeg in 2004 de mogelijkheid om Houllier op te volgen. De Spaanse manager leidde Liverpool in zijn debuutseizoen meteen naar een sensationele eindzege in de Champions League. Onder zijn leiding won de club eveneens de Europese Supercup, de FA Cup en de Community Shield, maar de Premier League-titel bleef opnieuw buiten het bereik. Benítez verliet Liverpool uiteindelijk in 2010 om aan de slag te gaan bij het Italiaanse Internazionale.

Roy Hodgson wist Liverpool evenmin van glans te voorzien. Hij werd al snel opgevolgd door clubicoon Dalglish, maar zijn terugkeer op het oude nest leverde slechts een League Cup-bokaal op (na strafschoppen tegen Cardiff City). Ondanks de komst van spelers als Luis Suárez, Andy Carroll en Jordan Henderson bleef de gewenste ontwikkeling uit. In mei 2012 maakte Liverpool het afscheid van Dalglish naar buiten.

Rodgers brengt geloof terug

Brendan Rodgers verscheen in de zomer van 2012 aan het roer van Liverpool. De Noord-Ierse manager liet een aantal oudgedienden vertrekken, waaronder Dirk Kuijt. Suárez bleef in het seizoen 2012-2013 aan de lopende band scoren voor The Reds, maar liep in de eindfase tegen een langdurige schorsing aan. De Uruguayaanse aanvaller beet Chelsea-verdediger Branislav Ivanovic in zijn arm, waardoor de FA zich genoodzaakt voelde om een schorsing van tien wedstrijden op te leggen.

In het seizoen 2013-2014 maakte Liverpool serieus aanspraak op het kampioenschap. Het team van Rodgers verspeelde het kampioenschap echter aan Manchester City, mede dankzij de veelbesproken uitglijder van Gerrard in de thuiswedstrijd tegen Chelsea (0-2). Tijdens het WK van 2014 maakte Suárez zich andermaal schuldig aan het bijten van een tegenstander, waardoor de voetbalwereld zich tegen de voormalig Ajax-aanvaller keerde. Liverpool besloot die zomer een riante aanbieding van FC Barcelona te accepteren.

Met een zesde plaats sloot Liverpool het seizoen 2014-2015 op teleurstellende wijze af. In de voorlaatste Premier League-wedstrijd stapte Crystal Palace met een 1-3 overwinning van het veld. Een pijnlijk moment voor Gerrard, die zijn allerlaatste thuiswedstrijd in Liverpool-tenue speelde. Ondanks de tegenvallende resultaten kreeg de inmiddels geroutineerde middenvelder een staande ovatie van alle Scousers, zoals de inwoners van de stad worden genoemd. Enkele maanden later sneuvelde Rodgers na een 1-1 gelijkspel tegen Everton als manager.

Het tijdperk Klopp

Liverpool besloot voormalig Borussia Dortmund-trainer Jürgen Klopp aan te trekken als nieuwe manager. In zijn debuutseizoen leidde hij de club meteen naar de finale van de League Cup en de Europa League, maar respectievelijk Manchester City en Sevilla blokkeerden de eerste hoofdprijs in jaren. Liverpool besloot vervolgens een aantal grote veranderingen door te voeren in de selectie. Spelers als Sadio Mané en Georginio Wijnaldum maakten de overstap naar Anfield, waar Mohamed Salah zich later ook voegde.

Salah produceerde maar liefst 32 Premier League-doelpunten in zijn eerste seizoen voor Liverpool. Hij verbrak daarmee het record van Alan Shearer (1996), Cristiano Ronaldo (2008) en Suárez (2014), die allemaal 31 doelpunten maakten in één Premier League-seizoen. Halverwege het seizoen 2017-2018 trok de clubleiding eveneens de portemonnee voor Southampton-verdediger Virgil van Dijk. Met 84,5 miljoen euro werd de Nederlander de duurste verdediger ooit.

In het seizoen 2018-2019 draaide Liverpool als een tierelier. De formatie van Klopp verloor dat seizoen welgeteld één Premier League-wedstrijd, maar de nederlaag tegen Manchester City bleek wel meteen fataal in de titelstrijd. Uiteindelijk eindigden The Citizens met één punt voorsprong aan kop. Het seizoen eindigde desalniettemin met een brede glimlach door het veroveren van de Champions League. Liverpool won daarmee eindelijk weer eens een hoofdprijs. Van Dijk eindigde in 2019 achter FC Barcelona-sterspeler Lionel Messi als tweede in het Ballon d’Or-klassement.

Eindelijk weer landskampioen

Liverpool bleef in het seizoen 2019-2020 uitmuntend presteren. De uitbraak van de coronapandemie dreigde roet in het eten te gooien, maar onder strikte beperkingen mocht het Premier League-seizoen uiteindelijk toch uitgespeeld worden. Onder aanvoering van Klopp klaarden The Reds het kunstje door met 99 punten de eerste landstitel sinds 1990 binnen te slepen. Het seizoen 2020-2021 verliep daarentegen een stuk moeizamer door ‘slechts’ als derde te eindigen. Door een zware kruisbandblessure moest Van Dijk langdurig toekijken.

Het seizoen 2021-2022 bezorgde Liverpool twee nieuwe trofeeën: de FA Cup en de League Cup. Het seizoen had nóg mooier kunnen worden, maar de Merseyside-club moest genoegen met een tweede plaats in zowel de Premier League als de Champions League. In juli 2022 nam het elftal wel sportieve wraak op Manchester City door de Community Shield binnen te slepen (3-1). Nieuwkomer Darwin Núñez, voor 75 miljoen euro (exclusief bonussen) overgenomen van Benfica, nam één van de doelpunten voor zijn rekening.

Liverpool versterkte zich in 2023 met zowel Cody Gakpo (PSV) als Ryan Gravenberch (Bayern München). Tijdens het teleurstellend verlopen seizoen 2023-2024 onthulde Klopp bezig te zijn aan zijn laatste seizoen op Anfield. De Duitser werd opgevolgd door de van Feyenoord afkomstige Arne Slot.

Rivaliteit

Liverpool en Manchester United zien elkaar als aartsrivaal. Deze rivaliteit dateert al uit de periode van de Industriële Revolutie. De stad Liverpool stond in bloei dankzij de florerende haven. Dit zorgde voor jaloezie in Manchester, waar men besloot om een kanaal te graven om zo schepen te kunnen bedienen. Manchester beschikte al over vergevorderd spoorvervoer, waardoor er plotsklaps een competitieve stad ontstond.

De strijd tussen de steden Liverpool en Manchester United (zo’n vijftig kilometer afstand) zette zich door binnen de voetbalstadions. Historisch gezien zijn Liverpool en Manchester United de grootste clubs van Engeland, waardoor onderlinge wedstrijden al decennialang veel sentiment ontwikkelen. Deze krachtmetingen staan bekend als de Northwest Derby.

Groundhoppers hoeven alleen maar Stanley Park over te steken om van Anfield naar Goodison Park te komen. De stadsderby tegen Everton is echter veel minder beladen. The Toffees zien Liverpool weliswaar wel degelijk als aartsrivaal, maar de Merseyside Derby staat ook wel bekend als ‘de vriendelijke derby’.

---

Liverpool in Europees clubverband

Liverpool debuteerde in het seizoen 1964-1965 op het Europese podium. The Reds bereikten meteen de halve finale van de Europacup I, maar verloren over twee duels nipt van Internazionale (3-1 thuis, 3-0 uit). Een jaar later wist de Engelse topclub deze ronde wel te overleven door het Schotse Celtic uit te schakelen. Onder leiding van Bill Shankly verloor Liverpool de finale op Hampden Park (Glasgow) echter met 2-1 van Borussia Dortmund. Het winnende doelpunt van de Duitsers viel pas in de verlenging.

De jaren zeventig gingen de geschiedenisboeken in als de glorietijd van Liverpool. In het seizoen 1972-1973 veroverde de club een eerste Europese hoofdprijs door de UEFA Cup-finale tegen Borussia Mönchengladbach in winst om te zetten. Drie jaar later haalde men deze trofee opnieuw naar Anfield door Club Brugge opzij te zetten. In 1977 en 1978 werden diezelfde clubs verslagen in de finale van de Europacup I. De Europese Supercup van 1977 verscheen eveneens in de prijzenkast dankzij een 6-0 zege op Hamburger SV.

In de jaren tachtig bleef Liverpool een Europese grootmacht. In 1981 en 1984 werd de Europacup I andermaal aan de erelijst toegevoegd na overwinningen op Real Madrid en AS Roma. De hegemonie sneuvelde in 1985 door toedoen van Juventus, dat de Europacup I-finale van dat jaar met 0-1 naar zich toe wist te trekken. De wedstrijd in Brussel ging de geschiedenisboeken in als het Heizeldrama. Liverpool-aanhangers maakten jacht op de fans van De Oude Dame, waarbij honderden mensen in de verdrukking raakte. Maar liefst 39 Juventus-fans overleefden dit niet.

Spectaculaire finales

Het Heizeldrama betrof het zoveelste incident met Engelse voetbalhooligans in de hoofdrol. De clubs uit Engeland werden voor vijf seizoenen uitgesloten van Europees voetbal, waar Liverpool zelfs nog drie jaar langer moest boeten. Uiteindelijk bleef de schade beperkt tot ‘slechts’ zes seizoenen. In het seizoen 1991-1992 keerden The Reds terug op het Europese strijdtoneel. Liverpool bereikte meteen de kwartfinale van de UEFA Cup, maar Genoa bleek over twee duels een maatje te groot. In 1997 sneuvelde de club in de halve finale van de Europacup II tegen Paris Saint-Germain.

De UEFA Cup-finale van 2001 staat bij menigeen nog in het geheugen gegrift. Liverpool en Deportivo Alavés maakten er een bijzonder productieve wedstrijd van: 5-4 na verlenging. Datzelfde jaar veroverde de Engelse topclub ook de Europese Supercup door Bayern München de baas te blijven (3-2). Diezelfde prijs verscheen in 2005 opnieuw in de prijzenkast na een 3-1 zege op CSKA Moskou (na verlenging). Liverpool verscheen die dag als Champions League-winnaar aan de aftrap.

Ook de Champions League-finale van 2005 bleek spectaculair. AC Milan leidde in Istanbul halverwege met 0-3, maar doelpunten van Steven Gerrard, Vladimír Smicer en Xabi Alonso zorgden voor een 120 stand na negentig minuten. In de verlenging werd niet meer gescoord, waardoor een strafschoppenserie de winnaar moest bepalen. De Premier League-formatie had aan drie doeltreffende strafschoppen voldoende dankzij de missers van Serginho, Andrea Pirlo en Andrei Shevchenko.

Champions League-winst van 2019

In 2007 stonden Liverpool en AC Milan wederom tegenover elkaar in de finale van de Champions League. Ditmaal trok de Italiaanse topclub wel aan het langste eind: 1-2. In 2018, 2019 en 2022 mocht de Engelse topclub opnieuw aantreden in de finale van het miljoenenbal. In het eerst- en laatstgenoemde jaar bleek Real Madrid te sterk (respectievelijk 1-3 en 0-1), maar de eindstrijd van 2019 leverde wel een triomf op: 2-0 tegen Tottenham Hotspur. Mohamed Salah (strafschop) en Divock Origi maakten op Spaanse bodem het verschil.

Liverpool stond tussendoor ook nog in de finale van de Europa League. In 2016 verloor de Premier League-club echter van Sevilla (1-3), waardoor die bokaal nog niet in de prijzenkast prijkt.

---

Nederlandse invloed

Verschillende Nederlanders hebben het shirt van Liverpool gedragen. Een overzicht:

Naam (periode)	Naam (periode)
Ryan Babel (2007-2011)	Jan Kromkamp (2006)
Sepp van den Berg (2019-2024)	Dirk Kuijt (2006-2012)
Virgil van Dijk (2018-heden)	Erik Meijer (1999-2001)
Cody Gakpo (2023-heden)	Sander Westerveld (1999-2001)
Ryan Gravenberch (2023-heden)	Georginio Wijnaldum (2016-2021)
Ki-Jana Hoever (2019-2020)	Boudewijn Zenden (2005-2007)

In de zomer van 2024 presenteerde Liverpool in Arne Slot voor het eerst een Nederlandse manager. De club had eerder al stafleden uit Nederland, waaronder John Achterberg (keeperstrainer) en Pepijn Lijnders (assistent-trainer).

---

Het stadion van Liverpool

Anfield is de vertrouwde thuisbasis van Liverpool. Tussen 1884 en 1892 fungeerde het stadion als thuisbasis van Everton, maar de stadgenoot besloot te vertrekken vanwege een financieel verschil. Om leegstand te voorkomen besloot men een nieuwe voetbalclub op te richten: Liverpool. Het onderkomen van The Reds bestaat uit een viertal tribunes: The Kop, Centenary Stand, Anfield Road End en Main Stand. De fanatieke aanhang staat op The Kop.

Aan het begin van de 21ste eeuw overwoog Liverpool afscheid te nemen van Anfield. Er waren concrete plannen om naar Stanley Park te verhuizen, maar in 2012 ging er een streep door dit project. In plaats daarvan besloot de voetbalclub te kiezen voor een nieuwe renovatie. De capaciteit liep daarbij op naar 61.276 zitplaatsen. Dat aantal komt in de buurt van het toeschouwersaantal op 2 februari 1952 tegen Wolverhampton Wanderers (61.905).

Op het buitenterrein staan standbeelden van Bill Shankly en Bob Paisley. Naar de legendarische managers zijn ook de twee stadionpoorten vernoemd. Het Anfield-terrein biedt fans eveneens ruimte om de slachtoffers van het Heizeldrama (1985) en Hillsborough (1989).

---

Veelgestelde vragen over Liverpool

Laatste update: 22 augustus 2024