Het laatste nieuws over Olympiakos Piraeus

Olympiakos Piraeus is een Griekse voetbalclub uit Piraeus, de havenstad van Athene. Thuiswedstrijden van Thrilos (‘De legende’) worden afgewerkt in het Georgios Karaiskákisstadion.

• Olympiakos Piraeus werd in 1925 opgericht als fusieclub
• Het Georgios Karaiskákisstadion is de thuisbasis van de club
• De bijnaam van het team luidt ‘Thrilos’
• Olympiakos veroverde maar liefst 47 landstitels
• In 2024 wist men de Conference League te winnen

Olympiakos Piraeus in nationaal clubverband

Olympiakos Piraeus werd op 10 maart 1925 opgericht. De club ontstond dankzij een fusie tussen Piraikos Podosfairikos Omilos FC en Piraeus Fans Club FC. Op advies van Notis Kamperos koos men voor de naam Olympiakos en het logo dat verwijst naar de kroning van een winnaar van de Olympische Spelen. De familie Andrianopoulos speelde een grote rol in de eerste fase van de club, aangezien de vijf broers (Yiannis, Dinos, Giorgos, Vassilis en Leonidas) allemaal het clubtenue droegen.

In het debuutjaar wist Olympiakos Piraeus zich meteen tot kampioen van Piraeus te kronen. Dit succes werd geprolongeerd in 1926 en 1927. Tot de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog wist de concurrentie een aantal titels weg te kapen, maar na de oorlog was er geen houden meer aan. Tussen 1946 en 1959 kroonde Olympiakos zich steevast tot de beste club van Piraeus. Nadien nam men geen deel meer aan dit kampioenschap, waardoor kleinere clubs de kans kregen om toe te slaan.

De eerste landstitels

Het Griekse voetbal bestond in de beginjaren uit regionale competities. In 1927 ging de eerste landelijke competitie van start. Aris uit Thessaloniki ging er vandoor met de eerste landstitel, waar Panathinaikos in 1930 de macht veroverde. Tijdens het derde seizoen (1930-1931) was het de beurt aan Olympiakos Piraeus om met de eer te strijken. Aris wist als eerste club een tweede titel te behalen, maar tussen 1933 en 1938 ontstond de eerste hegemonie van de manschappen uit Piraeus (vijf opeenvolgende titels). Tussendoor werd één seizoen niet afgemaakt.

Door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd er jarenlang niet gevoetbald in Griekenland. Aris veroverde het eerste naoorlogse kampioenschap, maar in 1947 greep Olympiakos Piraues de macht door de dubbel (landstitel en beker) binnen te slepen. In de eerste bekerfinale uit de clubgeschiedenis liet men geen spaan heel van Iraklis: 5-0. Giannis Vazos maakte een hattrick in deze finale.

Volgens statistiekenverzamelaar Christos Arvanitis maakte Vazos in 364 wedstrijden maar liefst 450 doelpunten voor Olympiakos Piraeus. Alleen Giorgos Sideris zou tijdens zijn voetbalcarrière meer doelpunten hebben geproduceerd voor de club uit de havenstad: 493 keer in 519 wedstrijden.

Sterk in de jaren vijftig

Olympiakos Piraeus prolongeerde de landstitel in 1948. In de volgende seizoenen greep de club mis, maar de jaren vijftig verliepen bijzonder succesvol. Na het kampioenschap van 1951 verspeelde men zelfs geen enkele titel tussen 1954 en 1959. Door deze successen mocht het team zich ook voor het eerst meten op Europees clubniveau, hoewel dat geen daverende successen opleverde. In het bekertoernooi bleek Olympiakos eveneens superieur door in de periode 1957-1961 geen enkele finale te verliezen.

Tijdens het restant van de jaren zestig mocht Olympiakos Piraeus de Griekse beker vaker in ontvangst nemen. In competitieverband verliep dit decennium minder succesvol. De club veroverde weliswaar twee opeenvolgende landstitels (1966 en 1967), maar verder bleef de oogst beperkt tot een aantal tweede en derde plaatsen. Met name Panathinaikos wist in die jaren een hegemonie tot stand te brengen, hoewel ook AEK Athene een aantal titels behaalde.

Olympiakos Piraeus herpakte zich door de titels van 1973, 1974 en 1975 te veroveren. In het eerst- en laatstgenoemde jaar wist men zelfs de dubbel binnen te slepen. Een nieuwe hegemonie lonkte, maar in de tweede helft van de jaren zeventig wist men geen enkele prijs meer binnen te slepen. Aan het einde van deze periode besloot de Griekse competitie een professionele status aan te nemen. Olympiakos viel bijna gelijktijdig in handen van Stavros Daifas, die een nieuwe succesformule ontwikkelde.

Donkere jaren in Pireaus

Met vier opeenvolgende titels had Olympiakos Piraeus de jaren tachtig niet beter kunnen aftrappen. Het kampioenschap van 1980 betekende alweer de negende dubbel uit de clubgeschiedenis. Een nieuwe landstitel volgde in 1987, maar daarna kwam de klad in de prestaties. Halverwege de jaren tachtig werd de Griekse zakenman George Koskotas eigenaar van de club, maar hij raakte in opspraak door verduistering. Hierdoor liet hij Olympiakos met grote financiële problemen achter.

Het aantreden van Sokratis Kokkalis in 1993 zorgde voor nieuw elan bij Olympiakos Piraues. De nieuwe president slaagde erin om alle schulden weg te werken en de club te herstructeren. Dit leidde niet meteen tot klinkende successen op het veld, maar in het seizoen 1996-1997 wist men een jarenlange titeldroogte te beëindigen door runner-up AEK Athene op twaalf punten achterstand te houden. Alexis Alexandris veroverde met 23 doelpunten de topscorerstitel van Griekenland.

Bijna oppermachtig

Olympiakos Piraeus wist het succes van 1997 door te trekken. Pas in 2004 werd de club weer onttroond door Panathinaikos, dat ook in 2010 nog een kampioenschap binnen wist te halen. Tussen het einde van de jaren negentig en 2017 liet Thrilos verder geen steekjes vallen in de titelstrijd. In 1999, 2005, 2006, 2008, 2009, 2012, 2013 én 2015 wist Olypiakos dit succes te combineren met het veroveren van de Griekse beker.

In de periode 2018-2019 bleef Olympiakos Piraeus voor het eerst sinds de jaren negentig langer dan één seizoen verstokt van de landstitel. Respectievelijk AEK Athene en PAOK Saloniki gingen er vandoor met de landstitels. De veelvraat uit Piraeus toonde eerherstel door de drie volgende kampioenschappen binnen te slepen, maar een nieuwe langdurige hegemonie sneuvelde door AEK (2023) en PAOK (2024).

Rivaliteit

Panathinaikos is de aartsrivaal van Olympiakos Piraeus. Wedstrijden tussen beide clubs worden ook wel betiteld als de derby van de eeuwige vijanden of de moeder alles derby’s. Geweld en vuurwerk is bijna inherent aan de clash tussen de titaten van Athene. Er is ook sprake van andere clubs uit Griekenland, waaronder die andere club uit de stad: AEK Athene.

Olympiakos Piraeus in Europees clubverband

Olympiakos Piraeus debuteerde in het seizoen 1959-1960 op het Europese strijdtoneel. De Griekse topclub kreeg een mogelijkheid om door te dringen tot de Europacup I, maar verloor in de kwalificatiefase van AC Milan. In de volgende decennia maakte men geen daverende indruk buiten eigen land. Olympiakos wist af en toe een aantal clubs uit te schakelen, maar pas in 1993 wist men voor het eerst de kwartfinale te bereiken. Het Europacup II-avontuur eindigde dat jaar door toedoen van Atlético Madrid.

Tijdens de jaren negentig debuteerde Olympiakos Piraeus in de Champions League. In het seizoen 1998-1999 wist men mede dankzij een 1-0 zege op Ajax de groepsfase te overleven, maar in de kwartfinale bleek Juventus vervolgens nipt te sterk. De club werd vanaf dat moment een nagenoeg vaste waarde in het zogeheten miljoenenbal. De manschappen uit Piraeus slaagden er echter niet in om daar klinkend succes aan te verbinden. Verder dan de achtste finale reikte men niet.

Door de derde plaats van 2023 mocht Olympiakos Piraeus in het volgende seizoen ‘slechts’ deelnemen aan de Europa League. De club sneuvelde al in de groepsfase, maar de derde plaats volstond voor een vervolg in het Conference League-niveau. Hierin rekende men achtereenvolgens af met Ferencvárosi TC, Maccabi Tel Aviv, Fenerbahçe, Aston Villa en Fiorentina. Uitgerekend in het stadion van rivaal AEK Athene schreef men geschiedenis door als eerste Griekse club ooit een Europese hoofdprijs te veroveren.

Balans tegen Nederlandse clubs

Olympiakos Piraeus speelde tot en met het seizoen 2023-2024 in totaal twaalf officiële wedstrijden tegen een Nederlandse club. De balans is redelijk in evenwicht: vijf Griekse overwinningen, drie gelijke spelen en vier Nederlandse zeges. Ajax nam de helft van de wedstrijden voor eigen rekening (zes). PSV, AZ en sc Heerenveen fungeerden elk tweemaal als tegenstander.

Nederlandse invloed

Slechts één Nederlander heeft het shirt van Olympiakos Piraeus gedragen. In het seizoen 2014-2015 speelde FC Barcelona-huurling Ibrahim Afellay voor de Griekse topclub. In het verleden (december 1987-februari 1988) fungeerde Thijs Libregts er tijdelijk als hoofdtrainer.

Het stadion van Olympiakos Piraeus

Het Georgios Karaiskákisstadion is sinds 1925 de thuisbasis van Olympiakos Piraeus. Alleen in de periode 1984-1989 en 1997-2004 maakte de Griekse topclub geen gebruik van dit stadion. Dat had vooral te maken met grootschalige renovaties, mede vanwege de Olympische Spelen van 2004. In de tussentijd week Thrilos uit naar andere stadions in Griekenland.

Op dit moment telt het Georgios Karaiskákisstadion 33.500 plaatsen. Het stadion is vernoemd naar Georgios Karaiskákis, die naam maakte tijdens de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog (1821-1829). In 1971 en 2023 werd het complex gebruikt als decor voor grote wedstrijden, respectievelijk de Europacup II-finale en de Europese Supercup-wedstrijd. Daarnaast hebben grote artiesten hier opgetreden.

Veelgestelde vragen over Olympiakos Piraeus

Laatste update: 29 mei 2024