Het laatste nieuws over Oostenrijk

Het nationale voetbalteam van Oostenrijk is actief onder de vlag van zowel de UEFA als de FIFA. De ploeg staat bekend onder de bijnaam Das Team.

• Het nationale team van Oostenrijk maakt deel uit van de ÖFB
• De bijnaam van het land luidt ‘Das Team’
• In de jaren dertig werd de Oostenrijkse ploeg ‘Wunderteam’ genoemd
• Oostenrijk behaalde een derde plaats op het WK van 1954
• Het land was zeven keer actief op een WK en vier keer op een EK

Het nationale voetbalteam van Oostenrijk

De Oostenrijkse voetbalploeg maakt deel uit van de Österreichischer Fußball-Bund (ÖFB). In 1904 werd de voetbalbond opgericht. Al eerder, in april 1901, speelde men een officieuze interlandwedstrijd tegen een selectie uit Zwitserland. De eerste officiële interland vond plaats op 12 oktober 1902 en resulteerde in een klinkende overwinning op Hongarije: 5-0. Jan Studnicka nam een hattrick voor zijn rekening.

Ten tijde van de eerste interland bestond het keizerrijk Oostenrijk-Hongarije nog. Oostenrijk kon destijds beschikken over spelers als Cisleithanië, waar Hongarije mocht putten uit Transleithanië. Sinds oktober 1902 stonden beide landenteams veel vaker tegenover elkaar: 137 keer. Alleen het Zuid-Amerikaanse onderonsje tussen Argentinië en Uruguay stond in het internationale voetbal vaker op het programma.

Het begin

In 1912 mocht Oostenrijk voor het eerst deelnemen aan een internationaal toernooi: de Olympische Zomerspelen in Stockholm. Men beleefde een vliegende start door Duitsland met 5-1 te verslaan, maar in de kwartfinale bleek Nederland een maatje te groot (1-3). Das Team mocht vervolgens wel doorstromen naar het troosttoernooi. Na overwinningen op Noorwegen (1-0) en Italië (6-1) ging de troostfinale tegen Hongarije verloren: 0-3.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog speelde Oostenrijk enkel tegen Hongarije en Zwitserland. Nadien viel het Oostenrijks-Hongaarse rijk uiteen, waardoor men niet langer kon putten uit spelers uit het hedendaagse Slovenië en Tsjechië. Een aantal landen probeerde de Oostenrijkers te verbannen uit de FIFA, maar dat plan mislukte. De ÖFB toonde zich vervolgens zeer ambitieus door een stadion voor 80.000 fans te openen en profvoetbal in te voeren. Op het Europese vasteland nam men daarmee het voortouw.

Das Wunderteam

In 1930 werd het allereerste WK georganiseerd. Oostenrijk behoorde niet tot de deelnemers, maar beleefde desondanks een voortvarende start van de jaren dertig. Onder aanvoering van bondscoach Hugo Meisl zette het nationale team enkele prachtige overwinningen neer. Zo boekte men klinkende overwinningen op Schotland (5-0), Duitsland (5-0 en 0-6), Zweden (8-1), Hongarije (8-2), België (6-1) en Frankrijk (4-0). Dit team kwam bekend te staan als Das Wunderteam.

Oostenrijk debuteerde in 1934 op het wereldtoneel. Het geprezen elftal opende het WK in Italië middels een 3-2 overwinning op Frankrijk (na verlenging). In de kwartfinale rekende men eveneens af met aartsrivaal Hongarije (2-1), maar in de halve finale bleek gastheer Italië te sterk: 0-1. Das Wunderteam liep vervolgens ook een bronzen medaille mis door toedoen van Duitsland (2-3). De Oostenrijkers speelden die wedstrijd in de shirts van Napoli.

Tweede Wereldoorlog

Oostenrijk plaatste zich eveneens voor het WK van 1938. Op 12 maart van dat jaar werd het land evenwel bezet door nazi-Duitsland, dat onder aanvoering stond van Adolf Hitler. De FIFA besloot de vrijgekomen plaats aan te bieden aan Engeland, maar de Britten weigerden deze mogelijkheid. Om die reden werd het wereldkampioenschap in Frankrijk met één deelnemer minder afgewerkt (vijftien landen).

De Oostenrijkse competitie werd gedegradeerd tot Gauliga Ostmark. Ook de nationale ploeg werd opgeslikt door Nazi-Duitsland. Voor de WK-selectie besloot men acht spelers uit Oostenrijk te selecteren, maar Matthias Sindelar en Walter Nausch weigerden uit te komen voor de Mannschaft. Bondscoach Meisl was op dat moment reeds overleden (1937), waar sterspeler Matthias Sindelar in 1939 onder verdachte omstandigheden om het leven kwam. Hij stond ook wel bekend als de Mozart van het Voetbal.

Derde op WK

Oostenrijk werd na het beëindigen van de Tweede Wereldoorlog weer onafhankelijk. Het WK van 1950 kwam desalniettemin nog te vroeg, maar in 1954 maakte men een comeback op het wereldtoneel. De nieuwe generatie maakte een goede indruk door achtereenvolgens Schotland (1-0), Tsjecho-Slowakije (5-0) en Zwitserland (7-5) te verslaan. De halve finale bleek echter het eindstation door toedoen van Duitsland (1-6). Das Team sloot het toernooi af met een gewonnen troostfinale tegen Uruguay (3-1).

Met zes doelpunten eindigde Erich Probst in 1954 op de tweede plaats van het WK-topscorersklassement. Hij speelde na 1955 echter nog maar sporadisch voor Oostenrijk. De aanvaller uit Wenen behoorde evenmin tot de selectie voor het WK van 1958. Zonder diens doelpunten werden de Oostenrijkers roemloos uitgeschakeld door toedoen van Brazilië (0-3) en de Sovjet Unie (0-2). In de derde en laatste groepswedstrijd behaalde men nog wel een verdienstelijk punt tegen Engeland (2-2).

Bescheiden jaren

Europa besloot in 1954 een eigen voetbalfederatie in het leven te roepen: de UEFA. De Europese voetbalbond organiseeerde in 1960 het allereerste EK, maar daarvoor wist Oostenrijk zich niet te kwalificeren. In de twintigste eeuw lukte het het Alpenland sowieso niet om door te dringen tot de Europese eindronde. Ook de WK’s van 1962 (teruggetrokken), 1966, 1970, 1974, 1986 en 1994 werden niet bereikt.

Oostenrijk sneuvelde zowel in 1990 als 1998 al in de groepsfase van het WK. De wereldkampioenschappen van 1978 en 1982 verliepen daarentegen iets succesvoller, maar verder dan de tweede ronde reikte het team niet. In 1988 maakte een nieuw fenomeen zijn debuut in de nationale ploeg: Andreas Herzog. De middenvelder, die onder meer voor Bayern München voetbalde, kroonde zich in de periode tot 2003 tot toenmalig recordinternational met 103 interlands.

EK-debuut in eigen land

De Oostenrijkers begonnen niet lekker aan de 21ste eeuw. Vier opeenvolgende eindtoernooien werden gemist, maar deze reeks eindigde in 2008. In dat jaar mocht het Alpenland samen met Zwitserland de EK-organisatie op zich nemen. Met spelers als Emanuel Pogatetz, Christian Fuchs, Andreas Ivanschitz en Sebastian Prödl sneuvelden de manschappen van bondscoach Josef Hickersberger al in de groepsfase. Kroatië en Duitsland bleken elk met 0-1 te sterk, waar Ivica Vastic tussendoor een punt redde tegen Polen (1-1).

In oktober 2008 maakte een nieuw toptalent zijn opwachting in de nationale ploeg van Oostenrijk: Marko Arnautovic. De toenmalig aanvaller van FC Twente bouwde een controversieel karakter op, maar groeide desondanks uit tot een grote meneer. Pas in juli 2024 nam hij afscheid van Das Team. Op dat moment stond zijn teller op 116 interlands, waarmee hij een nieuw record vestigde. Met 37 doelpunten moest Arnautovic wel Toni Polster (44 doelpunten) voor zich dulden.

Nieuwe EK-deelnames

Oostenrijk wist zich niet te kwalificeren voor het WK van 2010. Servië en Frankrijk eindigden met grote voorsprong op plek één en twee, waardoor een terugkeer op het wereldtoneel mislukte. De WK-kwalificatiefase bleef in de volgende jaren sowieso een te grote horde. De Oostenrijkse internationals moesten ook de wereldkampioenschappen van 2014, 2018 en 2022 via de televisie volgen. In 2022 mocht men zich nog wel meten in de play-offs, maar Wales trok dankzij Gareth Bale aan het langste eind (1-2).

Het EK van 2012 bleef eveneens buiten bereik van Oostenrijk. Pas in 2016 mocht men voor het eerst op eigen kracht deelnemen aan de Europese eindronde, maar opnieuw bleek de groepsfase het eindstation. Een verdienstelijk gelijkspel tegen Portugal (0-0) werd teniet gedaan door de nederlagen tegen Hongarije (0-2) en IJsland (1-2). Daarentegen bereikte men in 2021 de achtste finale dankzij overwinningen op Noord-Macedonië (3-1) en Oekraïne (1-0). Het avontuur eindigde vervolgens door toedoen van Italië, dat wel een verlenging nodig had (1-2).

Oostenrijk stuntte in 2024 door in een groep met Frankrijk, Nederland en Polen de groepswinst op te eisen. De 3-2 overwinning op Oranje zorgde voor grote euforie, maar bleek in de achtste finale niets waard. Opnieuw bleek die ronde het eindstation door toedoen van Turkije (1-2). Spelers als Maximilian Wöber, Gernot Trauner, Marcel Sabitzer, Florian Grillitsch, Michael Gregoritsch, Phillipp Mwene, Christoph Baumgartner en Konrad Laimer behoorden in Duitsland tot de EK-selectie. Voor Arnautovic betrof het zijn laatste kunstje als international.

Noorwegen op eindtoernooien

Sinds de jaren dertig is Oostenrijk actief in de kwalificatiefase voor EK’s en WK’s. In de onderstaande tabel treft u een overzicht.

EK’s

WK’s

Oostenrijk versus Nederland

Oostenrijk speelde 21 officiële wedstrijden tegen het Nederlands elftal. De oranjehemden wonnen bijna de helft van de onderlinge wedstrijden (tien keer), maar moesten ook zevenmaal een nederlaag slikken. Viermaal eindigde een krachtmeting onbeslist. De doelcijfers pakken eveneens in het voordeel uit van de Nederlanders: veertig doelpunten voor en 27 tegen.

Op 30 juni 1912 vond de eerste ontmoeting tussen Nederland en Oostenrijk plaats. Tijdens de Olympische Zomerspelen zegevierden de Oranje-internationals met 3-1. Beide landen troffen elkaar nadien nog driemaal op een eindronde: tweemaal op het EK en eenmaal op het EK. In 1978 (WK, 3-2) en 2021 (EK, 2-0) zegevierde Nederland, maar op het EK van 2024 trokken de Oostenrijkers aan het langste eind: 2-3.

Veelgestelde vragen over het Oostenrijkse voetbalteam

Laatste update: 11 november 2024