Laatste nieuws over Paris Saint-Germain

Paris Saint-Germain is een Franse voetbalclub uit Parijs. Thuiswedstrijden van Les Parisiens worden afgewerkt in het Parc des Princes.

• Paris Saint-Germain ontstond in 1970 als fusieclub
• Thuiswedstrijden worden afgewerkt in het Parc des Princes
• De bijnaam van de club luidt ‘Les Parisiens’
• PSG won de Franse landstitel twaalf keer
• De Europacup II staat ook in de prijzenkast

Paris Saint-Germain in nationaal clubverband

In 1904 werd Stade Saint-Germanois opgericht, de voorloper van Paris Saint-Germain. Dit gebeurde na de inhuldiging van het Camp des Loges in het bos van Saint-Germain-en-Laye. Na het kampioenschap van Parijs in 1957 speelde de club dertien seizoenen in de Franse amateurklasse. Tijdens het seizoen 1968-1969 bereikten de Parijzenaars verrassend de kwartfinale van de Coupe de France, waarin Olympique Marseille aan het langste eind trok (1-7 over twee wedstrijden).

Stade Saint-Germainois promoveerde in 1970 als nummer drie van het Franse amateurvoetbal naar de Division 2 (tegenwoordig Ligue 2). In dezelfde periode ontstond een plan om een topclub tot stand te brengen in Parijs door Paris FC te lanceren. Het plan bleek al snel veel te ambitieus ingezet, waardoor Paris FC besloot om een fusie aan te gaan met Stade Saint-Germain. Op 26 juni 1970 was Paris Saint-Germain een feit.

Roerige beginjaren

Paris Saint-Germain trapte op 23 augustus 1970 af met een 1-1 gelijkspel tegen Stade Poitiers (1-1). De Parijzenaars kroonden zich in het seizoen 1970-1971 meteen tot kampioen en promoveerde daarmee naar de hoogste divisie van Frankrijk. Eind 1971 ontstond er consternatie in de Franse hoofdstad. De gemeenteraad van Parijs eiste een terugkeer van de naam Paris FC in ruil voor subsidie en de beschikbaarheid van het Parc des Princes. Het PSG-bestuur weigerde in te stemmen met deze naamsverandering.

Het weigeren van de naamsverandering had grote consequenties. Er ontstond een scheur binnen de club, dat in tweeën werd gesplitst: de proftak ging verder als Paris FC, waar Paris Saint-Germain noodgedwongen afdaalde naar het derde niveau. Het gros van de supporters besloot PSG de rug toe te keren door trouw te blijven aan de stadgenoot. In 1973 werd de club echter opnieuw professioneel door te promoveren naar de Division 2.

Op het tweede niveau maakte Paris Saint-Germain een goede indruk. In het seizoen 1973-1974 behaalden de Parijzenaars een tweede plaats achter Red Star Paris en promoveerden vervolgens door Valenciennes te verslaan in een beslissingswedstrijd. Tegelijkertijd daalde Paris FC af naar het tweede niveau, waardoor een pikante stadsderby uitbleef.

Eerste triomfen

Een vast verblijf op het hoogste niveau, tegenwoordig de Ligue 1 genaamd, was in de beginjaren niet vanzelfsprekend voor Paris Saint-Germain. De club eindigde achtereenvolgens als vijftiende en veertiende. Langzaam maar zeker wisten Les Parisiens omhoog te klimmen. PSG steeg aan het begin van de jaren tachtig naar de subtop van Frankrijk en veroverde in 1982 de eerste hoofdprijs uit de clubgeschiedenis. In de bekerfinale boekte de club een overwinning op AS Saint-Étienne (na strafschoppen).

Paris Saint-Germain prolongeerde de bekerwinst in 1983 dankzij een 3-2 overwinning op FC Nantes. Twee jaar later eindigde de club op een teleurstellende dertiende plaats, maar in het daaropvolgende seizoen schreef men geschiedenis door de landstitel naar Parijs te halen. Gérard Houllier stond destijds aan het roer als hoofdtrainer. Dat succes mocht deels toegeschreven worden aan de Joegoslaaf Safet Susic, die in de periode 1983-1991 meer dan driehonderd wedstrijden speelde in PSG-tenue. France Football verkoos hem in 2004 tot de beste speler uit de clubgeschiedenis.

Na het kampioenschap van 1986 bleef Paris Saint-Germain meedraaien in de top van Frankrijk. Les Parisiens kroonden zich in de jaren negentig driemaal tot winnaar van de Coupe de France (1993, 1995 en 1998) door achtereenvolgens FC Nantes, RC Strasbourg en RC Lens te verslaan. Ook de Coupe de la Ligue-finale werd tweemaal in eigen voordeel beslist. In 1993 verloor Olympique Marseille door een omkoopschandaal de landstitel aan PSG, maar onder druk van betaalzender Canal+ werd uiteindelijk besloten om geen landskampioen uit te roepen. Een jaar later kroonden de Parijzenaars zich alsnog tot de nummer één van Frankrijk.

Sportieve terugval

Aan het einde van de twintigste eeuw beleefde Paris Saint-Germain een sportieve terugval. In 2000 en 2004 eindigden de Parijzenaars weliswaar als tweede achter respectievelijk AS Monaco en Olympique Lyon, maar tussen 1998 en 2010 mochten de prestaties vooral als tegenvallend worden betiteld. Vooral de seizoenen 2006-2007 en 2007-2008 verliepen teleurstellend met een vijftiende en zestiende klassering. Paris Saint-Germain vulde de prijzenkast desondanks met drie Coupe de France-bokalen (2004, 2006 en 2010) en één Coupe de la Ligue (2008).

In 2011 veranderde alles bij Paris Saint-Germain. De Parijzenaars vielen in handen van Qatar Sports Investments, dat Nasser Al-Khelaïfi naar voren schoof als belangrijkste bestuurder van de club. Door deze overname beschikte de Ligue 1-club plotseling over een enorm budget op de transfermarkt. De inzet was duidelijk: een snelle terugkeer naar de top van de ranglijst. De nieuwe technisch directeur Leonardo realiseerde in juli 2011 een transferrecord door Javier Pastore voor 42 miljoen euro over te nemen van Palermo.

Opkomst als grootmacht

In december 2011 besloot Paris Saint-Germain om trainer Antoine Kombouaré in te ruilen voor Carlo Ancelotti. De Italiaanse toptrainer kreeg met Alex, Maxwell en Thiago Motta een kwaliteitsimpuls. Een half jaar later trok de Qatarese leiding eveneens de portemonnee voor spelers als Zlatan Ibrahimovic, Thiago Silva en de Nederlandse rechtsback Gregory van der Wiel. Die koopwoede werd doorgetrokken in daaropvolgende transferwindows door aansprekende namen als David Beckham (op huurbasis), Edinson Cavani, David Luiz, Ángel Di María en Marquinhos binnen te halen. Voor Cavani verbrak men het record opnieuw: 64 miljoen euro.

Paris Saint-Germain creëerde dankzij deze miljoenentransfers een sterrenformatie. Dit had een positief effect op de prestaties. In 2013 kroonden de Parijzenaars zich voor het eerst sinds 1994 tot kampioen van Frankrijk, maar de suprematie werd pas in de daaropvolgende seizoenen echt duidelijk. PSG veroverde in 2014 drie van de vier Franse trofeeën (landskampioen, Coupe de la Ligue en Trophée des Champions) om in 2015 en 2016 de volledige oogst binnen te hengelen. Op 13 maart 2016 werd het vierde opeenvolgende kampioenschap een feit na een 9-0 overwinning op Troyes. Nummer twee AS Monaco eindigde op 25 punten achterstand.

Megadeals voor Neymar en Mbappé

AS Monaco nam in het seizoen 2016-2017 sportieve revanche door Paris Saint-Germain af te troeven in het kampioenschap (acht punten verschil). Dat was mede te danken aan de scoringsdrift van Kylian Mbappé. In de zomer van 2017 maakte de sterspeler van de Monegasken een transfer naar de rivaal, dat een huurdeal sloot met een verplichte koopclausule à 180 miljoen euro. PSG koos voor deze constructie om de Financial Fair Play-reglementen niet te overtreden. Eerder die zomer telde de club al een wereldwijd recordbedrag van 222 miljoen euro neer voor Neymar (FC Barcelona). Het oude record stond op naam van Paul Pogba: 105 miljoen euro.

Met Neymar en Mbappé als aanvalsduo keerde Paris Saint-Germain terug aan kop in de Franse Ligue 1. Op 15 april 2018 werd de landstitel weer naar Parijs gehaald door uitgerekend AS Monaco met 7-1 te verslaan. Les Parisiens kroonden zich ook in 2019 en 2020 tot kampioen van Frankrijk, al zette de coronapandemie een streep door de laatste maanden van het seizoen. De Ligue 1-suprematie ging hand in hand met een aantal bekersuccessen.

Messi maakt aanvalstrio compleet

Lille OSC zorgde in 2021 voor een stunt door het kampioenschap binnen te slepen. In de zomer van dat jaar leek Lionel Messi zijn contract te verlengen bij FC Barcelona, maar door financiële problemen besloot LaLiga geen toestemming te verlenen. De Argentijnse steraanvaller raakte daardoor plotseling clubloos. Paris Saint-Germain besloot geen moment te twijfelen en contracteerde Messi voor de duur van twee seizoenen, met een optie voor een extra jaar. Volgens L’Équipe stond daar een jaarsalaris van veertig miljoen euro tegenover.

Messi speelde uiteindelijk twee seizoenen voor Paris Saint-Germain. In 2022 en 2023 werd de aanvaller landskampioen met de Franse topclub, waar hij eveneens de Trophée des Champions veroverde. In december 2022 kroonde hij zich eindelijk tot wereldkampioen met Argentinië, maar in de Champions League wilde het opnieuw niet vlotten. Messi werd zelfs uitgefloten door de PSG-aanhang. Ook Neymar kreeg te maken met de hoon van de eigen achterban, waardoor beide steraanvallers medio 2023 vertrokken.

Zonder Messi en Neymar bleef Paris Saint-Germain oppermachtig in Frankrijk. In de periode april-mei 2024 won men zowel de landstitel als de Coupe de France. Mbappé had een groot aandeel in dit succes, maar besloot zijn aflopende contract niet te verlengen.

Rivaliteit

Olympique Marseille geldt als de aartsrivaal van Paris Saint-Germain. Onderlinge wedstrijden worden betiteld als Le Classique (‘De Klassieker’). Deze rivaliteit is deels toe te schrijven door het feit dat beide clubs vanaf 1986 jarenlang de dienst uitmaakten in de Franse Ligue 1, waardoor deze wedstrijden extra lading kregen. Ook zijn Paris Saint-Germain en Olympique Marseille de enige Franse clubs met een Europese hoofdprijs.

---

Paris Saint-Germain in Europees clubverband

Paris Saint-Germain debuteerde in het seizoen 1982-1983 op het Europese strijdtoneel. In de Europacup II rekende de club af met Lokomotiv Sofia en Swansea City, maar het Belgische Waterschei SV Thor bleek in de kwartfinale te sterk (na verlenging). In de daaropvolgende seizoenen werden de Parijzenaars maar liefst driemaal uitgeschakeld door Juventus, waar de club zowel in het seizoen 1993-1994 (Arsenal, Europacup II) als 1994-1995 (AC Milan, Champions League) sneuvelde in de halve finale.

Paris Saint-Germain bleef in de seizoenen 1995-1996 en 1996-1997 meedraaien in de top van Europa. Ten koste van Deportivo La Coruña en Liverpool bereikte de club in beide seizoenen de finale van de Europacup II. De Franse topclub kroonde zich in 1996 tot winnaar door Rapid Wien in Brussel met 1-0 te verslaan (doelpunt Bruno N’Gotty), maar greep door toedoen van Champions League-winnaar Juventus naast de Europese Supercup. In 1997 lukte het evenmin om de Europacup II te prolongeren door een 0-1 nederlaag tegen FC Barcelona. Deze finale werd in De Kuip gespeeld.

Jagen op Champions League-succes

Paris Saint-Germain viel in 2011 in Qatarese handen. De Parijzenaars stelden in het seizoen 2011-2012 teleur door al in de groepsfase van de Europa League te worden uitgeschakeld, maar in de daaropvolgende seizoenen mocht de club dankzij een flinke kwaliteitsimpuls dromen van Champions League-succes. In het seizoen 2012-2013 bereikte de formatie uit Parijs al de kwartfinale van het miljoenenbal. FC Barcelona bleek over twee wedstrijden echter nipt te sterk (2-2 thuis, 1-1 uit).

In 2014 (Chelsea), 2015 (FC Barcelona) en 2016 (Manchester City) sneuvelde Paris Saint-Germain opnieuw in de kwartfinale van de Champions League. Le Parisiens dachten in 2017 opnieuw een plek bij de laatste acht binnen te hebben. In eigen stadion won PSG met 4-0 van FC Barcelona, maar op sensationele wijze wist FC Barcelona de return alsnog in eigen voordeel te beslissen (6-1). Een dreun voor de Fransen, die in 2018 en 2019 opnieuw in de achtste finale sneuvelden door toedoen van respectievelijk Real Madrid en Manchester United.

Verliezend finalist in 2020

De coronapandemie schrikte de wereld in 2020 op. Hierdoor kwam de Franse Ligue 1 voortijdig ten einde, maar de Champions League-campagne kreeg uiteindelijk wel witte rook. De UEFA besloot de resterende rondes over één wedstrijd af te werken in Lissabon. Ten koste van Atalanta Bergamo (2-1) en RB Leipzig (3-0) bereikten de PSG-sterren onder leiding van Thomas Tuchel de finale van het miljoenenbal. Uitgerekend Kingsley Coman, een voormalig speler van de club, maakte in de finale het verschil namens Bayern München: 0-1.

Paris Saint-Germain bereikte in het seizoen 2020-2021 opnieuw de laatste vier van de Champions League. Manchester City bleek over twee wedstrijden echter een maatje te groot, waardoor een tweede opeenvolgende finale uitbleef. In de twee volgende seizoenen sneuvelde men al in de achtste finale door toedoen van Real Madrid en Bayern München. Pas in 2024 lukte het opnieuw om de laatste vier te bereiken, maar een nieuwe finaleplaats werd verhinderd door Borussia Dortmund.

Balans tegen Nederlandse clubs

Paris Saint-Germain speelde in de geschiedenis maar zelden officiële wedstrijden tegen Nederlandse clubs. In het seizoen 2008-2009 vond in de UEFA Cup een eerste ontmoeting plaats met FC Twente als tegenstander. De Tukkers verloren in de groepsfase met 4-0, mede dankzij een treffer van voormalig PSV-spits Mateja Kezman. In het seizoen 2014-2015 stonden PSG en Ajax tegenover elkaar in de groepsfase van de Champions League. Na de 1-1 in Amsterdam wonnen de Parijzenaars voor eigen publiek met 3-1.

---

Nederlandse invloed

Verschillende Nederlanders hebben in het verleden het tenue van Paris Saint-Germain gedragen. Het gaat om:

Naam	Periode
Mitchel Bakker	2019-2021
Kees Kist	1982-1983
Xavi Simons	2019-2022, 2023-heden
Pierre Vermeulen	1985-1987
Gregory van der Wiel	2012-2016
Georginio Wijnaldum	2021-2023

---

Het stadion van Paris Saint-Germain

Paris Saint-Germain speelt al sinds de oprichting in het Parc des Princes. Deze thuisbasis heeft een hedendaagse capaciteit van 47.428 plaatsen en werd gebouwd in 1972. De geschiedenis van het stadion gaat echter al veel verder terug. Het eerste Parc des Princes verrees al in 1897 en was tot 1932 in gebruik, waar het tweede stadion tussen 1932 en 1972 dienst deed.

Het Parc des Princes is regelmatig toneel geweest van grote sportevenementen. De teller staat momenteel op twee WK’s, drie EK’s, zes Europese clubfinales, twee Olympische Zomerspelen en menig ander sportevenement. Lange tijd fungeerde het Parc des Princes als het nationale voetbalstadion van Frankrijk, maar die status is later overgedragen aan het Stade de France (eveneens in Parijs).

---

Veelgestelde vragen over Paris Saint-Germain

Laatste update: 5 januari 2025