Het laatste nieuws over Qatar

Het nationale voetbalteam van Qatar is actief onder de vlag van zowel de AFC als de FIFA. De ploeg staat bekend onder de bijnaam De Marrons.

• Het nationale team van Qatar maakt deel uit van de QFA
• De bijnaam van het team luidt ‘De Marrons’
• Qatar organiseerde het WK van 2022
• Het team werd puntloos uitgeschakeld
• Op het eigen continent won het land meerdere prijzen

Het nationale voetbalteam van Qatar

De Qatarese voetbalploeg maakt deel uit van de Qatar Football Association (QFA). In 1960 werd de voetbalbond opgericht. Drie jaar later verkreeg men het lidmaatschap van de FIFA, waar het oliestaatje zich in 1967 bij de AFC voegde. Op dat moment werd er al decennia gevoetbald in het land. Oliearbeiders introduceerden de sport gaandeweg de jaren veertig.

Op 27 maart 1970 kwam de nationale ploeg van Qatar voor het eerst in actie. Mubarak Faraj ging de boeken in als eerste doelpuntenmaker, maar dat kon een 2-1 nederlaag bij Bahrein niet voorkomen. De wedstrijd werd gespeeld in het kader van de Gulf Cup. Een succesverhaal mocht dat niet worden genoemd. Ook Koeweit bleek te sterk (2-4), waar tegen Saudi-Arabië ‘slechts’ een eervol gelijkspel volgde (1-1).

Voorzichtige groei

Qatar eindigde op de Gulf Cup van 1972 opnieuw onderaan. Ditmaal wist de nationale ploeg geen enkel punt te behalen, maar in 1974 ontstond er een ander beeld. De fraaie 4-0 overwinning op Oman betekende het eerste succes uit de geschiedenis. Na de uitschakeling door Saudi-Arabië behaalde men een verdienstelijke derde plaats door de Verenigde Arabische Emiraten na strafschoppen te verslaan.

De derde plaats van 1974 smaakte naar meer. Qatar probeerde zich dan ook te plaatsen voor de Azië Cup van 1976, maar Irak en Saudi-Arabië gingen er in de kwalificatiegroep met de tickets vandoor. In dat jaar mocht het oliestaatje voor het eerst de Gulf Cup organiseren. Het thuisland eindigde opnieuw als derde. Koeweit en Irak behaalden allebei maar één punt meer, waardoor zij in een play-off voor de eindzege mochten strijden.

Het Qatarese team stelde zich in het tweede deel van de jaren zeventig voor het eerst kandidaat voor de WK-kwalificatiecyclus. Doha mocht alle wedstrijden in deze groep huisvesten. Het avontuur ging van start met een 2-0 overwinning op Bahrein. De overige drie wedstrijden gingen echter verloren, waardoor een debuut op het wereldkampioenschap geen realistisch doel bleek.

Azië Cup-debuut

In 1980 mocht Qatar voor het eerst deelnemen aan de Azië Cup. Het team kwalificeerde zich relatief eenvoudig in een groep met Afghanistan en Bangladesh. In Koeweit beleefde men een vliegende start door de Verenigde Arabische Emiraten te verslaan (2-1), maar vervolgens bleek de weerstand te groot. Zuid-Korea (0-2) en Koeweit (0-4) waren een maatje te groot, waar het scorebord tegen Maleisië op 1-1 bleef steken.

Qatar was in 1984 actief op zowel de Azië Cup als de Gulf Cup. Het Aziatische kampioenschap verliep in mineur, maar het toernooi tussen de golfstaten verliep beter door vier van de zes wedstrijden in winst om te zetten en eenmaal gelijk te spelen. De Marrons eindigden daardoor op gelijke hoogte met Irak. Na verlenging gaf het scorebord een 1-1 stand aan en dus moest een strafschoppenserie de winnaar bepalen. De Iraakse formatie zegevierde.

Ondertussen bleef Qatar proberen om een eerste WK-ticket te bemachtigen. Het bleef bij proberen, aangezien men al werd uitgeschakeld in de vroege kwalificatierondes voor de WK’s van 1982 en 1986. De ploeg kwalificeerde zich daarentegen wel voor de Azië Cup van 1984 en 1988. Op beide toernooien greep men naast een plek in de halve finale, maar in 1988 behaalde het oliestaatje wel een fraaie zege op Japan (3-0).

Piek in jaren negentig

Ondanks een prima kwalificatietraject greep Qatar ternauwernood naast een ticket voor het WK van 1990. Met één punt voorsprong ging de Verenigde Arabische Emiraten er met de tweede plaats vandoor in de allesbeslissende groep. In 1990 eindigde het team wederom als runner-up op de Gulf Cup. Twee jaar later was het dan toch de beurt aan Qatar, dat in eigen land vier van de vijf duels in winst omzette. Een 53ste plek op de FIFA-ranking in augustus 1993 toonde daadwerkelijk een piek aan.

In 1996 werd Qatar onttroond als Gulf Cup-winnaar door als tweede te eindigen achter Koeweit. Het team wist de ingezette ontwikkeling niet te bekronen met succes op de Azië Cup, maar deelname aan het WK van 1998 was wel degelijk een realistisch streven. Overwinningen op China en Iran maakten de resterende groepswedstrijd tegen Saudi-Arabië cruciaal. Een winst had volstaan voor een trip naar Frankrijk, maar men verloor met 1-0.

Tweede Gulf Cup-triomf

Qatar mocht in 2004 voor de derde keer de Gulf Cup-organisatie op zich nemen. Het team wist het succesverhaal van 1992 te herhalen door op eigen veld de eindzege binnen te slepen. De Bosnische bondscoach Dzemaludin Musovic zag zijn spelers toeslaan in de strafschoppenserie tegen Oman. Vervolgens waren alle ogen gericht op de Azië Cup van 2007, maar met twee punten in drie wedstrijden mocht dat geen succes heten. Musovic stapte om die reden op als eindverantwoordelijke.

Met Jorge Fossati probeerde Qatar de kwalificatiefase voor het WK van 2010 te overleven. De Marrons wisten de eerste twee Aziatische kwalificatierondes te overleven, waar men in de derde ronde aan kop ging. Een buikoperatie gooide echter roet in het eten. Volgens de QAF duurde zijn herstel te lang, waardoor de bond in september 2008 afscheid nam van de bondscoach. Onder zijn opvolger Bruno Metsu ging het vervolgens bergafwaarts met de prestaties.

Historisch Azië Cup-succes

Qatar mocht in 2011 de Azië Cup voor de tweede keer organiseren. Het thuisland bereikte de kwartfinale, maar verloor in de 89ste minuut van Japan (2-3). De Aziatische kampioenschappen van 2015 en 2019 lieten vervolgens een totaal verschillend beeld zien. In 2015 sneuvelden de Qatarezen al in de groepsfase zonder enkel punt op zak. Vier jaar later wist men daarentegen alle zeven wedstrijden in winst om te zetten. De Spaanse bondscoach Félix Sánchez leidde zijn manschappen in de finale langs Japan (3-1).

In 2014 had Qatar de erelijst al aangevuld. Dat jaar wist de nationale ploeg zowel de Gulf Cup als het West-Aziatische kampioenschap binnen te slepen. In 2019 werd het oliestaatje uitgenodigd om deel te nemen aan de Copa América, maar een verdienstelijk begin (2-2 tegen Paraguay) kreeg geen vervolg. Colombia (0-1) en Argentinië (0-2) waren verantwoordelijk voor een snelle eliminatie.

Omstreden WK-toewijzing

Op 2 december 2010 zorgde de FIFA voor een grote schok. Nederland stelde zich samen met België kandidaat voor de organisatie, maar de wereldvoetbalbond maakte twee totaal andere winnaars bekend: Rusland en Qatar. “Een verbijsterende dag”, verklaarde NOS-commentator Arno Vermeulen later. Vooral de 2022-beslissing zorgde voor verbazing. “Dat was absurd. Dat je twaalf jaar van tevoren al de organisatie toewijst. Maar FIFA-voorzitter Sepp Blatter wilde dit nog even snel voor zijn aftreden geregeld hebben.”

In juni 2014 publiceerde The Sunday Times schokkende berichten over het WK van 2022. Stemgerechtigde FIFA-leden zouden zijn omgekocht om te stemmen op Qatar. In de volgende jaren nam de scepsis alleen maar toe. Arbeiders moesten onder onmenselijke omstandigheden gloednieuwe stadions en de infrastructuur uit de grond stampen. The Guardian schatte het aantal dode arbeidsmigranten op maar liefst 6500. De FIFA hield het aanvankelijk bij drie doden, maar de WK-baas stelde dat aantal bij naar vier- tot vijfhonderd.

Waar de arbeidsmigranten onder enorme temperaturen moesten doorwerken (soms wel vijftig graden), daar hield de FIFA wel rekening met de voetballers. De wereldvoetbalbond besloot af te wijken van de vertrouwde speelkalender door het eindtoernooi te verplaatsen naar november en december 2022. Ook dat zorgde voor verbazing, maar de groeiende weerstand zorgde niet voor afhakende landen. Clubs uit Noorwegen, waaronder Rosenborg BK, probeerden de nationale voetbalbond nochtans te overtuigen. Noorwegen plaatste zich overigens niet.

Kansloos bij WK-debuut

In de zomer van 2021 mocht Qatar deelnemen aan de Gold Cup. Het team overleefde de groepsfase en de kwartfinale tegen El Salvador (3-2), maar ging er vervolgens in de halve finale af tegen de Verenigde Staten (0-1). Een nuttige voorbereiding op het WK van 2022. De manschappen van Sánchez maakten op het zo controversiële wereldkampioenschap echter weinig indruk. Ecuador (0-2), Senegal (1-3) en Nederland (0-2) zorgden voor een roemloze uitschakeling van de gastheer. Mohammed Muntari, geboren in Ghana, maakte het enige doelpunt.

In de cyclus na het WK van 2022 mocht Qatar zich op drie eindtoernooien meten. Op de Azië Cup van 2024 wist de nationale ploeg zich te revancheren door Jordanië met 3-1 te verslaan in de finale. In de halve finale rekende men al af met Zuid-Korea (2-0). Ook op de Gulf Cup en de Gold Cup werden de Qatarezen uitgeschakeld in respectievelijk de halve finale en de kwartfinale.

Qatar op eindtoernooien

Qatar heeft sinds de jaren zeventig deelgenomen aan verschillende toernooien en kwalificaties. Hieronder treft u een overzicht.

Azië Cup

Gulf Cup

WK’s

Overige toernooien

Qatar versus Nederland

Op 29 november 2022 speelde het Nederlands elftal de vooralsnog enige wedstrijd tegen Qatar. Op het beladen WK wisten de oranjehemden af te rekenen met de gastheer: 2-0. Cody Gakpo en Frenkie de Jong maakten het verschil voor de manschappen van bondscoach Louis van Gaal.

Veelgestelde vragen over het Qatarese voetbalteam

Laatste update: 22 november 2024