Het laatste nieuws over Senegal

Het nationale voetbalteam van Senegal is actief onder de vlag van zowel de CAF als de FIFA. De ploeg staat bekend onder de bijnaam De Leeuwen van Teranga.

• Het nationale team van Senegal maakt deel uit van de FSV
• De bijnaam van het team luidt ‘De Leeuwen van Teranga’
• Het land was driemaal actief op een WK
• Verder dan de achtste finale kwam Senegal niet
• In 2021 won het nationale team de Afrika Cup

Het nationale voetbalteam van Senegal

De Senegalese voetbalploeg maakt deel uit van de Fédération Sénégalaise de Football (FSF). In 1960 werd de voetbalbond opgericht. Drie jaar later sloot men zich aan bij de CAF, waar in 1964 het lidmaatschap van de FIFA volgde. Het nationale voetbalteam stond op 31 december 1961 voor het eerst aan de aftrap voor een interlandwedstrijd en dat resulteerde meteen in een spektakelstuk. Dahomey, het huidige Benin, zegevierde in Ivoorkust met 4-3.

Senegal debuteerde in 1965 op de Afrika Cup. Het team wist bij de eerste poging meteen de kwalificatiefase te overleven en plaatste zich daarmee voor de eindronde in Tunesië. In de groepsfase eindigde men op gelijke hoogte met gastheer Tunesië. Het doelsaldo bleek evenmin doorslaggevend, waardoor er moest worden geloot voor een finaleplaats. De Senegalezen hadden pech en moesten genoegen nemen met een plek in de troostfinale (0-1 voor Ivoorkust).

Ontwikkeling blijft uit

In 1968 was Senegal er opnieuw bij. Met een 2-2 gelijkspel tegen Ghana en een 2-1 overwinning op Congo-Brazzaville openden de manschappen van Habib Bâ en Libasse Diop de tweede Afrika Cup-deelname behoorlijk. Een punt tegen Congo-Kinshasa had in de laatste groepswedstrijd volstaan voor de halve finale, maar dat resultaat bleef uit (1-2). De Leeuwen van Teranga waren daarmee uitgeschakeld.

Na de Afrika Cup van 1968 wist Senegal zich niet door te ontwikkelen. Tot en met de eerste helft van de jaren tachtig wist het nationale team zich voor geen enkele eindronde te plaatsen. Men besloot ook mee te dingen in de strijd om WK-tickets, maar die missies faalden eveneens. Marokko zegevierde in de kwalificatietoernooien voor de WK’s van 1970, 1974 en 1982. Tussendoor blokkeerde Tunesië de route naar het wereldkampioenschap van 1978.

Voorzichtig herstel

In de twintigste eeuw bleef Senegal falen in de WK-kwalificatiecyclus. Men toonde wel beterschap in de kwalificatietoernooien voor de Afrika Cup. In 1986 maakte het team eindelijk een rentree op het Afrikaanse kampioenschap, maar twee overwinningen bleken in een groep met Egypte, Mozambique en Ivoorkust niet toereikend. Op basis van doelsaldo werden de West-Afrikanen naar huis gestuurd.

Na wederom een misgelopen Afrika Cup-editie (1988) toonde Senegal beterschap. In 1990 wist de ploeg onder aanvoering van bondscoach Claude Le Roy door te stoten naar de halve finale. Gastheer Algerije (1-2) en Zambia (0-1) dwarsboomden eremetaal. In 1992 en 1994 ondernam men een nieuwe poging, maar in beide gevallen sneuvelde het avontuur in de kwartfinale. Kameroen en Zambia hadden allebei aan één doelpunt genoeg.

Droomdebuut op WK

Senegal sloot de jaren negentig teleurstellend af door opnieuw twee eindtoernooien mis te lopen. Aan het begin van de 21ste eeuw volgde een significante verbetering. In 2002 bereikte men voor de allereerste keer de Afrika Cup-finale, maar missers van Amdy Faye, El Hadji Diouf en Aliou Cissé bleken fataal in de strafschoppenserie. Kameroen kon zich zelfs twee gemiste strafschoppen permitteren.

In juli 2001 wist Senegal voor het eerst een WK-ticket binnen te slepen door Namibië in de laatste kwalificatiewedstrijd met 0-5 te verslaan. De West-Afrikanen zorgden in 2022 meteen voor een sensatie door de openingswedstrijd tegen titelverdediger Frankrijk winnend af te sluiten: 1-0. Papa Bouba Diop was verantwoordelijk voor dit doelpunt. Gelijke spelen tegen Denemarken (1-1) en Uruguay (3-3) volstonden vervolgens voor plek twee.

Senegal rekende op het WK van 2002 ook af met Zweden. In de verlenging maakte Henri Camara de zogeheten Golden Goal: 2-1. Een kwartfinaleplaats was de beloning voor de manschappen van bondscoach Bruno Metsu, maar verder liet Turkije het niet komen. In de vierde minuut van de verlenging maakte Ilhan Mansiz het fatale doelpunt voor de Senegalezen: 1-2. Men liet daarmee na om als eerste Afrikaanse land de laatste vier te bereiken.

Sportieve terugval

De kwartfinaleplaats op het WK in Japan en Zuid-Korea gaf natuurlijk vertrouwen. Senegal wilde dit aantonen op de Afrika Cup van 2004, maar sneuvelde opnieuw in de kwartfinale door toedoen van Tunesië (0-1). Twee jaar later strandde de nationale ploeg in de halve finale tegen Egypte (1-2). Een treffer van Garba Lawal, geen onbekende naam voor menig Eredivisie-volger, bezorgde Nigeria vervolgens brons in de troostfinale.

Senegal werd in de volgende jaren teruggeworpen. De Leeuwen van Teranga moesten niet alleen twee Afrikaanse kampioenschappen missen (2010 en 2013), maar sneuvelden in zeven jaar tijd ook nog eens driemaal in de groepsfase. Pas in 2017 wist men nog eens de kwartfinale van de Afrika Cup te bereiken. Oud-international Aliou Cissé, in 2015 geïnstalleerd als bondscoach, was verantwoordelijk voor deze progressie. Uitgerekend steraanvaller Sadio Mané groeide in de strafschoppenserie tegen Kameroen uit tot schlemiel.

Uitgeschakeld door Fair Play

Onder leiding van Cissé wist Senegal zich te plaatsen voor het WK van 2018. M’Baye Niang bezorgde zijn team een vliegende start in Rusland (2-1 zege op Polen), maar dat resultaat kreeg geen vervolg. Na een 2-2 gelijkspel tegen Japan viel het doek in de derde groepswedstrijd tegen Colombia (0-1). Een bijzonder zuur resultaat, aangezien men uiteindelijk werd uitgeschakeld op basis van het Fair Play-klassement. Een unicum in de WK-geschiedenis.

Senegal verloor in 2019 de Afrika Cup-finale van Algerije (0-1). Wéér een tegenvaller, maar de ingezette lijn onder aanvoering van Cissé werd desondanks doorgetrokken. De Afrika Cup-finale van 2021 tegen Egypte leverde wel degelijk het gewenste resultaat op. Mané, de schlemiel van 2017, schoot de winnende strafschop tegen de touwen. Spelers als Idrissa Gueye, Kalidou Koulibaly, Cheikhou Kouyaté en Ismaïla Sarr behoorden eveneens tot dit succesteam.

In 2022 was Senegal voor de tweede keer op rij actief op het WK. Nederland bleek in de eerste groepswedstrijd te sterk dankzij twee late treffers (0-2), maar gastheer Qatar (3-1) en Ecuador (2-1) moesten vervolgens wel buigen. Een stunt à la twintig jaar eerder zat er daarentegen niet in. Engeland had maar een klein uur nodig om de kwartfinalewedstrijd in eigen voordeel te beslissen: 0-3.

Onttroond in Ivoorkust

Senegal plaatste zich eveneens voor de Afrika Cup van 2024. De titelverdediger doorstond de groepsfase foutloos, maar sneuvelde in de achtste finale door een verloren strafschoppenserie tegen Ivoorkust. Moussa Niakhaté liet als enige een strafschop onbenut. Na de vroegtijdige uitschakeling en de moeizame start van de WK-kwalificatiecyclus besloot de FSF zich te ontdoen van de voorheen zo succesvolle Cissé.

Senegal op eindtoernooien

Sinds de jaren zestig is Senegal actief in de kwalificatiefase voor Afrika Cups en WK’s. In de onderstaande tabel treft u een overzicht.

Afrika Cup

WK’s

Senegal versus Nederland

Op 21 november 2022 stonden Nederland en Senegal voor de allereerste keer tegenover elkaar. Op het WK in Qatar hielden beide teams elkaar lange tijd in evenwicht, maar de manschappen van Louis van Gaal wisten in de slotfase toe te slaan. Cody Gakpo maakte om de 84ste minuut het openingsdoelpunt, waar Davy Klaassen de eindstand op 2-0 bepaalde voor de oranjehemden. Zowel Oranje als de Senegalezen overleefden de groepsfase.

Veelgestelde vragen over het Senegalese voetbalteam

Laatste update: 28 november 2024