Het laatste nieuws over Tunesië

Het nationale voetbalteam van Tunesië is actief onder de vlag van zowel de CAF als de FIFA. De ploeg staat bekend onder de bijnaam Adelaars van Carthago.

• Het nationale team van Tunesië maakt deel uit van de FTF
• De bijnaam van het team luidt ‘Adelaars van Carthago’
• Het land was zes keer actief op een WK
• Tunesië wist de groepsfase nooit te overleven
• Het nationale team won de Afrika Cup één keer

Het nationale voetbalteam van Tunesië

De Tunesische voetbalploeg maakt deel uit van de Fédération Tunisienne de Football (FTF). Op 29 maart 1957 werd de voetbalbond opgericht, waar men zich in 1960 aansloot bij zowel de CAF als de FIFA. De eerste interlandwedstrijd vond enkele maanden na de oprichting van de FTF plaats. Libië moest op 2 juni 1957 een 4-2 nederlaag incasseren in de hoofdstad Tunis.

In 1957 organiseerde Soedan de allereerste editie van de Afrika Cup. Tunesië moest de eerste Afrikaanse kampioenschappen missen, maar kwalificeerde zich meteen bij de allereerste poging. In 1962 was men één van de vier deelnemers. Gastheer Ethiopië trok in de halve finale met 4-2 aan het langste eind. De troostfinale leverde vervolgens wel succes op: 3-0 tegen Oeganda.

Op de Afrika Cup van 1963 fungeerde een groepsfase als halve finale. Tunesië werd ingeloot bij Ethiopië en Ghana, maar dat leverde welgeteld één punt op. Twee jaar later verliep de derde toernooideelname significant beter. Ten koste van Senegal bereikte men zelfs de finale van het Afrikaanse kampioenschap. Voor eigen publiek ging de finale tegen de Ghanezen evenwel verloren: 2-3 (na verlenging).

WK-debuut

Tunesië was tussen 1968 en 1976 op geen enkele Afrika Cup actief. In 1978 maakten de Adelaars van Carthago een comeback door als vierde te eindigen. Datzelfde jaar stond vooral in het teken van een bijzondere mijlpaal: het debuut op het WK. In Argentinië wist men Mexico te verrassen (3-1) en titelhouder West-Duitsland op een gelijkspel te houden (0-0). Tussendoor trok Polen evenwel aan het langste eind (0-1), waardoor de droom van de Noord-Afrikanen al in de groepsfase tot stilstand kwam.

Het WK-debuut zorgde niet voor het gewenste vliegwieleffect. Men trok zich terug voor de Afrika Cup van 1980, sneuvelde op de Afrikaanse eindronde van 1982 al in de groepsfase en bereikte het WK van datzelfde jaar niet. Een sombere periode brak aan. In de jaren tachtig wist het nationale team zich voor geen enkele eindronde te kwalificeren. Zo bleek Algerije veel te sterk in de finaleronde van het kwalificatietraject voor het WK van 1986 (1-4 en 3-0).

Pas in 1994 mocht Tunesië zich eindelijk weer bewijzen op een eindtoernooi. Met Mali en Zaïre was de loting voor de groepsfase van de Afrika Cup gunstig, maar meer dan één punt leverde dat niet op. Twee jaar later kwam de formatie van bondscoach Henryk Kasperczak aanzienlijk beter voor de dag. Een 4-2 zege op Zambia resulteerde voor het eerst in een finaleplaats. Gastheer Zuid-Afrika trok op 3 februari 1996 desondanks aan het langste eind dankzij een dubbelslag van Mark Williams.

Drie WK’s op rij

In 1998 was Tunesië op twee eindtoernooien actief. De Noord-Afrikanen bereikten de kwartfinale van de Afrika Cup, maar de groepsfase van het WK bleek opnieuw het eindstation. Engeland (0-2) en Colombia (0-1) trokken allebei aan het langste eind. De FTF-leiding verraste vervolgens door Kasperczak in te ruilen voor Ali Selmi. De benutte strafschop van Skander Souayah bleek in de derde groepswedstrijd niet voldoende om Roemenië te verrassen: 1-1. Daarmee had de trainerswissel niet het gewenste effect.

Tunesië wist evenmin te stunten tijdens de WK’s van 2002 en 2006. In 2002 wist men nog wel België op een gelijkspel te houden (1-1), maar Rusland en Japan bleken allebei met 0-2 te sterk. Vier jaar later moest de ploeg genoegen nemen met één punt tegen Saudi-Arabië (2-2). Namens Spanje maakten Fernando Torrés (tweemaal) en Raúl het verschil, waar Andriy Shevchenko vanaf elf meter Oekraïne de winst bezorgde. Ajax-back Hatem Trabelsi zwaaide nadien af met 66 interlands achter zijn naam.

Historisch Afrika Cup-succes

Waar Tunesië drie WK’s op rij struikelde in de groepsfase, daar verliep de Afrika Cup-editie van 2004 heel anders. In de groepsfase bleef men ongeslagen door achtereenvolgens Rwanda (2-1), Congo-Kinshasa (3-0) en Guinee (1-1) in bedwang te houden. Een minimale zege op Senegal en een gewonnen strafschoppenserie tegen Nigeria volstonden vervolgens voor het bereiken van de finale. Ziad Jaziri besliste de krachtmeting met Marokko door in de 52ste minuut de stand op 2-1 te brengen.

De Afrika Cup-triomf van 2004 smaakte naar meer. In 2006 mochten de Adelaars van Carthago de titel verdedigen in Egypte, maar de kwartfinale bleek het eindstation dankzij Nigeria (na strafschoppen). De Afrikaanse kampioenschappen van 2008, 2012, 2015 en 2017 eindigden in diezelfde ronde. De Tunesiërs plaatsten zich ondertussen niet voor de WK’s van 2010 en 2014. Vooral het mislopen van de 2010-editie deed pijn, aangezien het wereldkampioenschap dat jaar voor het eerst in Afrika plaatsvond (Zuid-Afrika).

Terugkeer op WK-niveau

Met één voorsprong op Congo-Kinshasa plaatste Tunesië zich voor het WK van 2018. Nabil Maâloul kreeg de loodzware taak om de ploeg voor het eerst in de geschiedenis door de groepsfase te loodsen. Een veelbelovende start lonkte, ware het niet dat Harry Kane in blessuretijd Engeland de zege bezorgde (1-2). Een 2-5 nederlaag tegen België zette meteen een streep door de droom om de knock-outfase te bereiken. In het resterende groepsduel met Panama redde men nog wel de sportieve eer: 2-1.

Tunesië eindigde in 2019 als vierde op de Afrika Cup. Twee jaar later stelde men teleur door al in de groepsfase kopje onder te gaan, maar het team wist wel voor de tweede keer op rij de WK-kwalificatiefase tot een goed einde te brengen. Wéér bleek de groepsfase in 2022 een te groot obstakel. Een fraaie overwinning op Frankrijk (1-0) volstond niet door het puntenverlies tegen Denemarken (0-0) en Australië (0-0). Voor de zesde keer lukte het de Tunesiërs niet om de eerste ronde te overleven.

Tunesië op eindtoernooien

Sinds de jaren zestig is Tunesië actief in de kwalificatiefase voor Afrika Cups en WK’s. In de onderstaande tabel treft u een overzicht.

WK’s

Tunesië versus Nederland

Het Nederlands elftal oefende in aanloop naar het WK van 1978 voor de allereerste keer tegen Tunesië. In Tunis maakten de manschappen van bondscoach Rinus Michels een duidelijk statement door met 0-4 te winnen. Dick Nanninga nam twee doelpunten voor zijn rekening. Ook Henk van Leeuwen en Pierre Vermeulen wisten een doelpunt mee te pikken.

In januari 1994 en februari 2009 oefenden Tunesië en Nederland opnieuw tegen elkaar. De Oranje-internationals slaagden er ditmaal niet in om te winnen: 2-2 en 1-1. Frank Rijkaard en Ronald Koeman scoorden in de editie van 1994. Vijftien jaar later produceerde Klaas-Jan Huntelaar het enige doelpunt van Nederlandse makelij.

Veelgestelde vragen over het Tunesische voetbalteam

Laatste update: 26 november 2024