Het laatste nieuws over Uruguay

Het nationale voetbalteam van Uruguay is actief onder de vlag van zowel de CONMEBOL als de FIFA. De ploeg staat bekend onder de bijnaam La Celeste.

• Het nationale team van Uruguay maakt deel uit van de AUF
• De bijnaam van het team luidt ‘La Celeste’
• Het land won de allereerste editie van het WK
• In totaal werd Uruguay tweemaal wereldkampioen
• Het nationale team won vijftien keer de Copa América

Het nationale voetbalteam van Uruguay

De Uruguayaanse voetbalploeg maakt deel uit van de Asociación Uruguaya de Fútbol (AUF). In 1900 werd de voetbalbond opgericht. Het nationale team debuteerde op 20 juli 1902 voor het oog van achtduizend toeschouwers tegen Argentinië, dat een duidelijke overwinning boekte (6-0). Tot en met 1916 fungeerden de Argentijnen nagenoeg als enige ploeg als tegenstander.

Ook na 1916 stond de clash tussen Argentinië en Uruguay veelvuldig op het programma. Geen enkele interlandwedstrijd werd vaker gespeeld dan deze. Het gaat om meer dan tweehonderd ontmoetingen, al worden die niet allemaal erkend door de FIFA. In 1923 sloot de AUF zich aan bij de wereldvoetbalbond, zeven jaar na het verkrijgen van het lidmaatschap voor de CONMEBOL.

Eerste Copa América-winnaar

Waar Europa pas in 1960 een eigen toernooi organiseerde (EK), daar stond het Zuid-Amerikaanse kampioenschap al in 1916 voor het eerst op de speelkalender. Uruguay maakte een uitstekende indruk door Chili (4-0) en Brazilië (2-1) te verslaan. In de allesbeslissende derde groepswedstrijd tegen gastheer Argentinië volstond een 0-0 gelijkspel voor de eerste Copa América-trofee ooit.

In 1917 mocht Uruguay de tweede editie van de Copa América zelf organiseren. Het thuisland maakte opnieuw een voortreffelijke indruk door Chili (4-0), Brazilië (4-0) en Argentinië (1-0) te verslaan. Titelprolongatie was een feit, maar die status werd men in 1919 ontnomen. Na drie groepswedstrijden ging het gelijk op tussen Brazilië en Uruguay (vijf punten). Arthur Friedenreich maakte in de verlenging van de beslissingswedstrijd het verschil voor de Seleção.

Uruguay wist in 1920 de hegemonie te herstellen door Argentinië op één punt achterstand te houden. Een dip volgde tijdens de Copa América-edities van 1921 en 1922 (tweemaal derde), maar in 1923 en 1924 was het opnieuw raak voor de Uruguayanen. Ook het Zuid-Amerikaanse kampioenschap van 1926 werd een feit. Zowel Bolivia (6-0) als Paraguay (6-1) werd met duidelijke cijfers omver geblazen op Chileense bodem.

Olympisch goud

Zuid-Amerika mocht in 1924 voor het eerst een team afvaardigen op de Olympische Spelen in Parijs. Uruguay beschaamde dit vertrouwen niet door achtereenvolgens Joegoslavië (7-0), de Verenigde Staten (3-0), Nederland (2-1) en Zweden (3-0) te verslaan. Pedro Petrone, Pedro Cea en Ángel Romano maakten in de strijd om goud het verschil voor La Celeste.

Amsterdam fungeerde in 1928 als decor voor de Olympische Spelen. Uruguay kreeg de kans om de titel te verdedigen en deed dat met verve. Ten koste van Nederland (2-0), Duitsland (4-1), Italië (3-2) en Argentinië werd de gouden status geprolongeerd. De Zuid-Amerikaanse rivaal wist in de eerste wedstrijd nog een 1-1 gelijkspel neer te zetten, maar de replay eindigde in een 2-1 zege voor de Uruguayanen. Héctor Scarone maakte het winnende doelpunt.

Allereerste wereldkampioen

In 1830 kreeg Uruguay een grondwet als onafhankelijke republiek. Ter ere van het honderdjarige jubileum mocht het Zuid-Amerikaanse land in 1930 de allereerste editie van het WK organiseren. Vanwege de reisafstand en de financiële verplichtingen stonden andere landen aanvankelijk niet te springen, maar hulp van de Uruguayaanse regering zorgde alsnog voor een deelnemersveld van dertien teams. Europa vaardigde een viertal teams af, waaronder België en Frankrijk.

Uruguay trapte het WK af met een 1-0 overwinning op Peru. Ook Roemenië werd vervolgens aan de zegekar gebonden (4-0), waardoor men in de halve finale de degens mocht kruisen met de Joegoslavië. De Europeanen werden met de staart tussen de benen van het veld gejaagd: 6-1. Op 30 juli 1930 vond de eerste WK-finale ooit plaats. Le Celeste schreef geschiedenis door de wereldtitel te pakken voor eigen publiek: 4-2 tegen Argentinië. Pedro Cea eiste een hoofdrol op met vijf doelpunten.

Italië (1934) en Frankrijk (1938) mochten de volgende WK’s organiseren. Uruguay verdedigde de titel niet in de jaren dertig. Ondertussen bleef de nationale ploeg wel deelnemen aan het Zuid-Amerikaanse kampioenschap. In 1935 werd het toernooi weer een prooi voor de Uruguayanen door Argentinië in de allesbeslissende groepswedstrijd met 3-0 te verslaan. De erelijst kreeg in 1942 nog meer glans door de Copa América voor de achtste keer te winnen.

Opnieuw wereldkampioen

In 1950 stond het eerste WK na de Tweede Wereldoorlog op het programma. Ecuador en Peru trokken zich terug voor de eindronde in Brazilië, waardoor Uruguay en Paraguay zich automatisch kwalificeerden. Door afzeggingen van Frankrijk, Schotland en Turkije volstond een 8-0 zege op Bolivia om de finalegroep te bereiken. Het team van bondscoach Juan López mocht dankzij goede resultaten tegen Spanje (2-2) en Zweden (3-2) dromen van een tweede wereldtitel.

In de derde en laatste groepswedstrijd fungeerde Brazilië als opponent. De wedstrijd in het iconische Maracaña werd bijgewoond door maar liefst 173.850 supporters. Friaça bracht de Braziliaanse fans in extase door het thuisland op voorsprong te schieten, maar Juan Alberto Schiaffino zorgde in de 66ste minuut voor de gelijkmaker. Dertien minuten later werd de wedstrijd beslist door Alcides Ghiggia, die Uruguay de tweede wereldtitel bezorgde. Exact 65 jaar later, op 16 juli 2015, overleed hij op 88-jarige leeftijd.

In 1954 dacht Uruguay de derde wereldtitel op te halen in Zwitserland, maar overwinningen op Tsjecho-Slowakije (2-0), Schotland (7-0) en Engeland (4-2) betekenden geen opmars naar ultieme glorie. In de halve finale werd de eerste WK-nederlaag ooit geleden: 2-4 voor Hongarije (na verlenging). In de troostfinale moest men vervolgens ook buigen voor Oostenrijk (1-3). Twee jaar later wisten de Uruguayanen zich wel opnieuw te kronen tot de nummer één van Zuid-Amerika.

Zeperd in Paraguay

Op 14 juli 1957 zorgde Paraguay voor een grote schok door Uruguay met 5-0 te verslaan. Le Celeste won veertien dagen later het weerzien met 2-0, maar dat resultaat kon het mislopen van een WK-ticket niet verbloemen. Voor het eerst in de geschiedenis faalde de nationale ploeg al in het kwalificatietraject voor het wereldkampioenschap. De Zuid-Amerikaanse eindzege van 1959 bracht de glimlach wel weer terug. Een 5-0 overwinning op Argentinië droeg bij aan dat succes.

In de jaren zestig wist Uruguay de Zuid-Amerikaanse titel nog één keer binnen te slepen (1967). Het team mocht zich dat decennium tweemaal meten op het WK-podium, maar die avonturen sneuvelden respectievelijk in de groepsfase (1962) en de kwartfinale (1966). In 1970 lukte het voor het eerst weer eens om de halve finale van het wereldkampioenschap te bereiken. Door toedoen van Brazilië (1-3) en Duitsland (0-1) moest men genoegen nemen met een vierde plaats.

De vierde plaats op het WK van 1970 bleef een hoogtepunt in de zeventiger jaren. Uruguay sneuvelde in 1974 al in de groepsfase, waar de eindronde van 1978 niet eens werd bereikt. Het nationale team stelde eveneens teleur in de eerste edities van de gloednieuwe Copa América. Na een vierde plaats in 1975 sneuvelden de Uruguayanen vier jaar later al in de groepsfase.

Bescheiden successen

Het vijftigjarige bestaan van het WK werd in 1980 gevierd middels een mini-WK. De FIFA nodigde alle zes wereldkampioenen uit, waarbij Nederland mocht aantreden als vervanger van Engeland (afgezegd). Uruguay wist de finale in eigen land te bereiken en wist Mundialito winnend af te sluiten ten koste van Brazilië: 2-1. Jorge Barrios en Waldemar Victorino toonden zich trefzeker in de finale.

Uruguay wist de Copa América in 1983 en 1987 aan de prijzenkast toe te voegen. Respectievelijk Brazilië (over twee wedstrijden) en Chili werden verslagen in de finale. Het team faalde in de kwalificatiecyclus voor het WK van 1982, maar keerde vier jaar later terug op het wereldkampioenschap in Mexico. De Uruguayanen wisten de groepsfase te overleven als nummer drie alvorens aartsrivaal Argentinië aan het langste eind trok in de achtste finale: 0-1.

De jaren negentig verliepen niet naar wens. Uruguay kroonde zich in 1995 weliswaar tot Copa América-winnaar en eindigde vier jaar later als runner-up, maar op het WK bleef nieuw succes uit. In 1990 bleek de achtste finale opnieuw het eindstation door toedoen van Italië (0-2). Le Celeste wist de wereldkampioenschappen van 1994 en 1998 vervolgens niet eens te bereiken.

Vierde op WK

Uruguay schoot in de 21ste eeuw moeizaam uit de startblokken. In 2002 werd het land al in de groepsfase uitgeschakeld op het WK, waar men de editie van 2006 niet eens wist te bereiken. Op de Copa América moest het team achtereenvolgens genoegen nemen met een vierde, derde en vierde plaats. Met Edinson Cavani, Diego Forlán, Walter Pandiani, Álvaro Recoba en Luis Suárez bracht men desalniettemin een aantal respectabele spitsen voort in die jaren.

In de Zuid-Amerikaanse kwalificatiefase voor het WK van 2010 eindigde Uruguay slechts op een vijfde plaats. In de intercontinentale play-offs wist men alsnog een ticket naar Zuid-Afrika veilig te stellen door Costa Rica tweemaal met 1-0 te verslaan. Bondscoach Óscar Tabárez zag zijn elftal vervolgens verrassen door groepswinnaar te worden ten koste van Frankrijk (0-0), Zuid-Afrika (3-0) en Mexico (1-0). Suárez besliste in de achtste finale het duel met Japan door tweemaal te scoren: 2-1.

Suárez eiste ook een hoofdrol op tijdens de kwartfinalewedstrijd tegen Ghana. Diep in de verlenging dacht het Afrikaanse land er met de winst vandoor te gaan, maar de toenmalig Ajax-aanvaller handelde instinctief door de bal van de doellijn te slaan. Asamoah Gyan liet de daaropvolgende strafschop onbenut. De met rood weggestuurde Suárez zag zijn teamgenoten vervolgens de strafschoppenserie in eigen voordeel beslissen. Nederland en Duitsland dwarsboomden groter succes door elk met 2-3 te winnen.

Eindelijk weer Copa-winnaar

In 2011 wist Uruguay de eerste Copa América-triomf sinds 1995 binnen te slepen. Suárez en Forlán (tweemaal) beslisten de finalewedstrijd tegen Paraguay in eigen voordeel: 3-0. Eerstgenoemde groeide uit tot een grootheid in eigen land, maar deed zijn team tijdens het WK in 2014 juist tekort. De steraanvaller zorgde in de derde groepswedstrijd tegen Italië voor een grote schok door Giorgio Chiellini te bijten. Het incident ontging de arbitrage, maar de FIFA schorste hem vervolgens voor vier maanden. Suárez moest zijn eerste maanden bij FC Barcelona dan ook op afstand volgen.

Ondanks het bijtincident overleefde Uruguay de groepsfase dankzij overwinningen op Engeland (2-1) en Italië (1-0). Het gemis van Suárez was evenwel voelbaar in de achtste finale, waardoor Colombia er met de zege vandoor ging: 0-2. De steraanvaller was er op de volgende toernooien wel weer bij. Tussen 2015 en 2021 werd Le Celeste maar liefst op vier van de vijf toernooien in de kwartfinale uitgeschakeld, waaronder het WK van 2018. Frankrijk was verantwoordelijk voor dat feit.

De laatste jaren van Suárez

In 2022 speelde Suárez zijn vierde WK als Uruguayaans international. Het toernooi begon teleurstellend met puntenverlies tegen Zuid-Korea (0-0) en Portugal (0-2). Er moest daardoor gewonnen worden van Ghana, dat natuurlijk op wraak zinde na de controversiële uitschakeling van 2010. Uitgerekend Suárez vertolkte met een assist een waardevol aandeel in de 2-0 overwinning, maar dat resultaat bleek niet voldoende. Zuid-Korea wist de tweede plaats binnen te slepen door te stunten tegen Portugal (2-1).

Suárez verliet het WK van 2022 in tranen. Twee jaar later speelde El Pistolero zijn allerlaatste eindtoernooi als international: de Copa América van 2024. Uruguay sneuvelde in de finale door toedoen van Colombia (0-1), maar wist vervolgens nog wel brons te behalen door Canada na strafschoppen te verslaan. De topscorer aller tijden (69 doelpunten in 142 interlands) kondigde zijn beslissing op emotionele wijze aan tijdens een persconferentie.

---

Uruguay op eindtoernooien

Sinds 1916 is Uruguay actief op Zuid-Amerikaanse kampioenschappen. Ook was men actief op het allereerste WK ooit (1930). In de onderstaande tabel treft u een overzicht.

Copa América

Jaar	Resultaat	Jaar	Resultaat
1916	Winnaar	1957	Derde
1917	Winnaar	1959	Zesde
1919	Tweede	1959 (2)	Winnaar
1920	Winnaar	1967	Winnaar
1921	Derde	1975	Vierde
1922	Derde	1979	Groepsfase
1923	Winnaar	1983	Winnaar
1924	Winnaar	1987	Winnaar
1926	Winnaar	1989	Tweede
1927	Tweede	1991	Groepsfase
1929	Derde	1993	Kwartfinale
1935	Winnaar	1995	Winnaar
1937	Derde	1997	Groepsfase
1939	Tweede	1999	Tweede
1941	Tweede	2001	Vierde
1942	Winnaar	2004	Derde
1945	Vierde	2007	Vierde
1946	Vierde	2011	Winnaar
1947	Derde	2015	Kwartfinale
1949	Zesde	2016	Groepsfase
1953	Derde	2019	Kwartfinale
1955	Vierde	2021	Kwartfinale
1956	Winnaar	2024	Derde

WK’s

Jaar	Resultaat	Jaar	Resultaat
1930	Winnaar	1990	Achtste finale
1950	Winnaar	1994	Niet gekwalificeerd
1954	Vierde	1998	Niet gekwalificeerd
1958	Niet gekwalificeerd	2002	Groepsfase
1962	Groepsfase	2006	Niet gekwalificeerd
1966	Kwartfinale	2010	Vierde
1970	Vierde	2014	Achtste finale
1974	Groepsfase	2018	Kwartfinale
1978	Niet gekwalificeerd	2022	Groepsfase
1982	Niet gekwalificeerd	2026	?
1986	Achtste finale

---

Uruguay versus Nederland

Het Nederlands elftal speelde op 6 juni 1924 voor het eerst tegen Uruguay. Op de Olympische Spelen zegevierden de Zuid-Amerikanen met 1-2. Vier jaar later volgde een weerzien in Amsterdam in het kader van datzelfde evenement, maar opnieuw trokken de oranjehemden aan het langste eind (0-2). Le Celeste wist beide edities winnend af te sluiten.

Nederland moest even wachten op de eerste zege op Uruguay. Pas tijdens het WK van 1974 werden de Zuid-Amerikanen verslagen: 2-0. Johnny Rep maakte beide doelpunten. Sindsdien liep het aantal onderlinge ontmoetingen op naar zes, waarvan Oranje er nog één wist te winnen. Nederland bereikte in 2010 de WK-finale door de Uruguayaanse formatie met 3-2 te verslaan. Giovanni van Bronckhorst maakte die avond een wereldgoal.

---

Veelgestelde vragen over het Uruguayaanse voetbalteam

Laatste update: 21 november 2024