Het laatste nieuws over Venezia FC

Venezia FC is een Italiaanse voetbalclub uit het toeristische Venetië. Thuiswedstrijden van de Arancioneroverdi worden afgewerkt in het Stadio Pier Luigi Penzo.

• Venezia FC werd in 1907 opgericht
• Thuiswedstrijden van de club worden afgewerkt in het Stadio Pier Luigi Penzo
• Dit onderkomen is vooral te bereiken per boot
• De bijnaam van het team luidt ‘Arancioneroverdi’
• Venezia FC won één Coppa Italia en meerdere titels in lagere divisies

Venezia FC in nationaal clubverband

Venezia FC werd op 14 december 1907 opgericht als Venezia Foot Ball Club (FBC). Zo’n twintig inwoners van Venetië brachten een fusie tot stand tussen twee lokale sportverenigingen. Davide Fano behoorde tot de oprichters en werd verkozen tot de eerste voorzitter. In de beginjaren speelde de voetbalclub tegen tegenstanders als Hellas Verona, Padova en Vicenza. Laatstgenoemde club fungeerde acht dagen na de oprichting als eerste opponent (1-1).

Spelers van Venezia FBC speelden ook meermaals tegen de crew van passagiersschepen. Venetië stond in die tijd al bekend als een toeristische trekpleister. Vanaf 1909 mocht de club deelnemen aan de Italiaanse voetbalclub. Als enige club uit de regio mocht men meteen doorstoten naar de halve finale, maar daarin had de ploeg geen schijn van kans. US Milanese (het huidige Internazionale) won met respectievelijk 1-7 en 11-2.

Venezia FBC speelde een aantal seizoenen in de Prima Categoria. In 1919 besloot de club samen te gaan met Aurora FBC, waardoor men verder ging onder de naam Associazione Calcio (AC) Venezia. Dat zorgde niet meteen voor succes. In 1922 degradeerde men zelfs naar de Seconda Divisione. In 1927 keerde men terug naar de Prima Divisione, maar door de oprichting van de Divisione Nazionale mocht men zich nog altijd niet meten met de Italiaanse eliteclubs.

Meerdere naamsveranderingen

Aan het einde van de jaren twintig introduceerde Italië opnieuw een nieuwe competitie: de Serie A. AC Venezia mocht deelnemen aan de Serie B en wist daarin een verdienstelijke zevende plaats te behalen. In 1930 besloot men akkoord te gaan met een naamsverandering: Società Sportiva (SS) Serenissima. Tegelijkertijd besloot men ook de kleuren van Venetië (rood) en de Leeuw van Sint Marcus te omarmen. Laatstgenoemde kreeg een prominente plek op het shirt.

In 1934 ontsnapte SS Serenissima aan degradatie door de uitbreiding van het aantal Serie B-clubs. Op 1 augustus van dat jaar keerde ook de naam AC Venezia en de aloude clubkleuren (rood-groen) terug. De club degradeerde in het volgende seizoen alsnog naar de Serie C, maar keerde binnen een jaar alweer terug op het tweede niveau van Italië. Bijna ging het in 1937 opnieuw mis, maar in de nacompetitie ontsnapte men aan een nieuwe zeperd.

Coppa Italia-winnaar

Aan het einde van de jaren dertig haalde clubpresident Arnaldo Bennati spelers als Víctor Tortora en Giovanni Alberti in huis. Dit leidde in het seizoen 1938-1939 tot een historische promotie naar de Serie A door Atalanta Bergamo op de slotdag af te troeven. Een 0-1 zege in het hol van de leeuw volstond voor de tweede plaats in de Serie B. Francesco Pernigo produceerde het allesbeslissende doelpunt voor het oog van vijfduizend meegereisde fans.

AC Venezia debuteerde in het seizoen 1939-1940 met een tiende plaats in de Serie A. In het volgende seizoen moest de club genoegen nemen met een iets lagere klassering (twaalfde), maar werd wel een historische prestatie bereikt. Ten koste van AS Roma veroverden de Arancioneroverdi de Coppa Italia. Na een 3-3 gelijkspel in de hoofdstad maakte Ezio Loik het winnende doelpunt in de return (1-0). De matchwinner overleed in 1949 na een tragische vliegtuigcrash met de selectie van zijn toenmalig werkgever Torino.

In het seizoen 1941-1942 zette AC Venezia een topseizoen neer. De club eindigde als derde in de Serie A en bereikte de laatste vier in het Coppa Italia-toernooi. In 1943 bereikte men voor de tweede keer in drie jaar tijd de bekerfinale, maar nieuwe glorie bleef uit door toedoen van Torino (0-4). Het succes kreeg geen vervolg. In 1947 daalden de manschappen uit Venetië zelfs af naar de Serie B door als negentiende te eindigen.

In de Italiaanse marge

AC Venezia keerde binnen twee jaar terug als runner-up van de Serie B, maar degradeerde in 1950 opnieuw. Ditmaal had de degradatie meer impact. In 1952 daalde men zelfs af naar de Serie B en bleef vier seizoenen actief op het derde niveau. Een hard geleg na de zo succesvolle jaren, maar de glimlach bleek niet ver weg. Promoties in 1956 en 1961 brachten Venezia terug in de Serie A. Een twaalfde plaats op de ranglijst volstond in het volgende seizoen voor lijfsbehoud.

In 1963 degradeerde AC Venezia maar weer eens. Drie jaar later maakte de club een Serie A-comeback, maar daar bleek men achteraf helemaal niet klaar voor. In plaats daarvan zakte men binnen twee jaar tijd af naar het derde niveau van Italië. Een negenjarig verblijf in de Serie C werd gevolgd door een verdere aftakeling. Waar Venetië aantrekkingskracht bleef houden op de toeristen, daar worstelde de lokale voetbalclub twee seizoenen in de Serie D (vierde niveau).

In de jaren tachtig voerde de voetbalclub een drietal naamswijzigingen door. In 1983 maakte de naam AC Venezia plaats voor Calcio Venezia, dat in 1987 werd aangepast naar Calcio VeneziaMestre. Twee jaar later stemde het bestuur toch weer in met AC Venezia. In die periode was de A-selectie steevast te vinden in de Serie C1 of Serie C2. Pas aan het begin van de jaren negentig keerde de glimlach terug middels een rentree in de Serie B.

Financiële problemen

AC Venezia verweerde zich kranig in de Serie B en wist in het seizoen 1997-1998 zelfs te promoveren naar de Serie A. De comeback op het hoogste niveau werd gevierd met een elfde plaats op de ranglijst. Een terugval naar de Serie B volgde in 2000 (zestiende), maar al na één jaar afwezigheid mocht men zich opnieuw meten met de Italiaanse eliteclubs. Ditmaal bleef het Serie A-avontuur beperkt tot een schamel seizoen (achttiende).

De degradatie van 2002 werd niet goed verwerkt door AC Venezia. Niet alleen maakte de club een slechte indruk op Serie B-niveau, maar ook namen de financiële problemen de overhand. Dit leidde in 2005 tot een faillissement. Onder de naam Società Sportiva Calcio (SSC) Venezia maakte het team een doorstart. Het team kroonde zich meteen tot Serie D-kampioen, maar de financiële huishouding bleef een probleem. Dit leidde in 2009 en 2015 tot een nieuwe teloorgang.

Na het faillissement van 2015 werd de club heropgericht onder de naam Venezia Foot Ball Club Società Sportiva Dilettantistica. Een jaar later besloot de club de naam aan te passen naar het hedendaagse Venezia FC. Dankzij kampioenschappen in de Serie D (2016) en de Serie C (2017) maakte de ploeg een comeback op de Serie B. Bijna volgde een derde promotie op rij, maar in de halve finale van de play-offs bleek Palermo een maatje te groot. Een 1-0 nederlaag op Sicilië bleek fataal na de 1-1 in eigen huis.

Opmars naar de Serie A

In het seizoen 2018-2019 daalde Venezia FC af naar de vijftiende plaats in de Serie B. In de play-offs verloor men van Salernitana, maar de FIGC besloot uiteindelijk om de club te sparen. Palermo en Foggia Calcio werden op basis van reglementaire overtredingen naar de Serie D verbannen. Een grote opluchting voor de club uit de toeristenstad. Men beschaamde dit vertrouwen niet. Als nummer vijf van de Serie B wist Venezia FC in 2021 te promoveren door AS Cittadella af te troeven (0-1 uit, 1-1 thuis).

Op Serie A-niveau kon Venezia FC het niet bolwerken in het seizoen 2021-2022. Als nummer achttien keerde de club al na één jaar terug naar de Serie B, maar het vertrouwen in een rooskleurige toekomst bleef aanwezig. In het seizoen 2023-2024 bekroonde men dit geloof middels een nieuwe promotie. Als nummer drie van de ranglijst rekenden de Arancioneroverdi in de play-offs af met Palermo (halve finale) en Cremonese (finale).

Rivaliteit

Venezia FC heeft rivaliteit met verschillende clubs. Vooral de wedstrijden tegen Padua zijn immer beladen, maar ook andere clubs uit de Italiaanse regio Veneto maken extra sentiment los bij de fans. Op verschillende niveaus ontstonden derbywedstrijden.

Nederlandse invloed

Verschillende Nederlanders hebben het shirt van Venezia FC gedragen. Een overzicht:

Het stadion van Venezia FC

Het Stadio Pier Luigi Penzo is sinds 1913 de thuisbasis van Venezia FC. Na het Stadio Luigi Ferraris, waar Genoa en Sampdoria hun wedstrijden afwerken, is dit het oudste nog gebruikte stadion van Italië. Het onderkomen van de Arancioneroverdi is vernoemd naar Eerste Wereldoorlog-piloot Pier Luigi Penzo (1896-1928) en heeft een capaciteit van 11.500 plaatsen. Het bezoekersaantal uit 1966 is meer dan twee keer zo hoog: 26.000 fans bezochten destijds het Serie A-duel met AC Milan.

In september 1970 werd het Stadio Pier Luigi Penzo getroffen door een tornado. Na de wederopbouw kon Venezia FC aanvankelijk maar vijfduizend fans verwelkomen, maar geleidelijk is dat aantal weer toegenomen. Het stadion is vanwege de ligging vooral goed te bereiken per boot. Er varen verschillende waterbussen in Venetië om voetbalfans op de plaats van bestemming te brengen.

Veelgestelde vragen over Venezia FC

Laatste update: 30 juli 2024