Zuid-Korea

Seoel

Prijzenkast

2x AFC Asian Cup

3x Asian Games

5x Oost-Aziatisch kampioenschap

Het laatste nieuws over Zuid-Korea

Het nationale voetbalteam van Zuid-Korea is actief onder de vlag van zowel de AFC als de FIFA. De ploeg staat bekend onder de bijnaam Aziatische Tijgers.

  • Het nationale team van Zuid-Korea maakt deel uit van de KFA
  • De bijnaam van het team luidt ‘Aziatische Tijgers’
  • Het land was elf keer actief op een WK
  • In 2002 eindigde Zuid-Korea als vierde
  • Het nationale team werd driemaal Aziatisch kampioen

Het nationale voetbalteam van Zuid-Korea

De Zuid-Koreaanse voetbalploeg maakt deel uit van de Korea Football Association (KFA). Op 19 september 1933 werd de voetbalbond opgericht. Op dat moment was Korea nog geannexeerd door Japan, maar dat veranderde na de Tweede Wereldoorlog. De Sovjet-Unie en de Verenigde Staten kregen het bewind toegewezen, waardoor er twee onafhankelijke staten ontstonden: Noord-Korea en Zuid-Korea.

Op 2 augustus 1948 speelde het Zuid-Koreaanse team de eerste interlandwedstrijd op de Olympische Zomerspelen. In Londen boekte de Aziatische formatie een doelpuntrijke overwinning ten koste van Mexico (5-3). Daarentegen ging de kwartfinalewedstrijd tegen Zweden kansloos verloren (0-12). Datzelfde jaar sloot men zich aan bij de wereldvoetbalbond FIFA. In 1954 sloot de KFA zich eveneens aan bij de Aziatische voetbalfederatie (AFC).

Logo KFA (Zuid-Korea)
Het logo van de KFA (Alamy)

WK-debuut

Taiwan trok zich terug voor het kwalificatietraject voor het WK van 1954. Zuid-Korea hoefde daardoor alleen af te rekenen met Japan. De Aziatische Tijgers maakten indruk door de heenwedstrijd met 1-5 te winnen, waardoor een 2-2 gelijkspel in de return volstond voor de allereerste WK-deelname. Die prestatie was extra knap te noemen, aangezien Tokio de eer had om beide wedstrijden te huisvesten.

Op het WK van 1954 maakte Zuid-Korea deel uit van een groep met Hongarije, Turkije en West-Duitsland. Een loodzware groep, aangezien de Turken en West-Duitsers die zomer de finale bereikten. Het team van bondscoach Kim Yong-sik had de mazzel dat de groepsfase maar uit twee wedstrijden bestond. Men ontliep daarmee West-Duitsland, maar tegen Hongarije (0-9) en Turkije (0-7) had men desondanks ook niets in de melk te brokkelen.

Kampioen van Azië

Hongkong had in 1956 de eer om de allereerste Azië Cup te organiseren. Zuid-Korea plaatste zich ten koste van Taiwan voor dit kampioenschap. Na een 2-2 gelijkspel tegen gastheer Hongkong raakte het nationale team in topvorm. Overwinningen op Israël (2-1) en Zuid-Vietnam (5-3) zorgden voor de groepswinst, waardoor men zich meteen Aziatisch kampioen mocht noemen.

Zuid-Korea mocht in 1960 als thuisland de titel verdedigen op de Azië Cup. Een 5-1 overwinning op Zuid-Vietnam zorgde voor een vliegende start. Ook Israël (3-0) en Taiwan (1-0) konden de opmars vervolgens niet pareren. Cho Yoon-Ok wist daarnaast de topscorerstitel te grijpen door viermaal te scoren. Een hattrick aan Aziatische titels bleef echter uit door nederlagen tegen India (0-2) en Israël (1-2).

Nieuwe WK-deelnames

Israël beëindigde in 1964 de hegemonie van Zuid-Korea. De Aziatische Tijgers wisten zich niet te revancheren voor deze tegenslag. In de jaren zeventig en tachtig deed men driemaal mee om een nieuwe eindzege, maar Iran (1-2, 1972), Koeweit (0-3, 1980) en Saudi-Arabië (na strafschoppen, 1988) dwarsboomden een nieuwe titel op de Zuid-Koreaanse erelijst. Tweemaal lukte het niet eens om de eindronde van de Azië Cup te bereiken.

Zuid-Korea plaatste zich in 1986 na een afwezigheid van 32 jaar weer eens voor het WK. In een groep met Argentinië, Bulgarije en Italië bleef de opbrengst beperkt tot één schamel punt. Vier jaar later maakte de nationale ploeg onder leiding van Lee Hoe-taik opnieuw een machteloze indruk op het wereldtoneel. België, Spanje en Uruguay wisten de onderlinge duels tot een goed einde te brengen.

In 1994 en 1998 was Zuid-Korea eveneens te bewonderen op het WK. De Aziaten hielden zich in de Verenigde Staten aardig staande, maar gelijke spelen tegen Spanje (2-2) en Bolivia (0-0) volstonden niet. Duitsland zegevierde in de derde groepswedstrijd met 2-3. Vier jaar later wist men in Frankrijk maar één schamel punt te pakken in een groep met België, Mexico en Nederland. Zo zegevierden de Oranje-internationals met 0-5.

Guus Hiddink (Zuid-Korea, 2002)
Guus Hiddink op het WK van 2002 (Alamy)

Halvefinalist onder Hiddink

De FIFA besloot het WK van 2002 toe te wijzen aan twee landen: Japan en Zuid-Korea. Guus Hiddink kreeg de loodzware opdracht om het team klaar te stomen voor deze klus. De Nederlander kreeg een voorbereiding van anderhalf jaar toegeschoven. Zijn team oefende onder meer tegen Engeland, Frankrijk. Kroatië, Noorwegen, Schotland en Tsjechië. Ook stond er een deelname aan de Confederations Cup (groepsfase) en de Gold Cup (vierde) op het programma.

Zuid-Korea trapte het WK-avontuur af met een 2-0 zege op Polen. Tegen de Verenigde Staten (1-1) en Portugal (1-0) bleef men vervolgens keurig overeind, waardoor het gastland zich plaatste voor de knock-outfase. Daarin zorgden de Aziatische Tijgers voor een ultieme stunt door Italië (2-1) en Spanje (na strafschoppen) uit te schakelen. Het succes zorgde wel voor de nodige consternatie, aangezien de slachtoffers zich zwaar benadeeld voelden door de arbitrage. Smaakmaker Jung-hwan Ahn werd zelfs ontslagen door zijn Italiaanse broodheer Perugia.

In de halve finale strandde het Zuid-Koreaanse sprookje door toedoen van Duitsland (0-1). Het toernooi vergde veel energie van de spelers, waardoor ook de troostfinale tegen Turkije verloren ging (2-3). Hiddink werd desondanks als een held betiteld. De succescoach werd datzelfde jaar benoemd tot ereburger van de stad Seoel. Daarnaast besloot men één van de WK-stadions naar de razend populaire Achterhoeker te vernoemen. Lee Young-pyo en Park Ji-sung volgden Hiddink later naar diens nieuwe werkgever PSV.

Spelers Zuid-Korea vieren feest (WK 2002)
Zuid-Koreaanse vreugde in 2002 (Alamy)

Landgenoten evenaren Hiddink niet

In de jaren na Hiddink probeerde Zuid-Korea de ontwikkeling te continueren. Men koos daarbij voor verschillende Nederlandse bondscoaches, maar Jo Bonfrère, Dick Advocaat en Pim Verbeek wisten het succes niet voort te zetten. Zo sneuvelde men in 2004 in de kwartfinale van de Azië Cup en in 2006 in de groepsfase van het WK. Een nederlaag tegen Zwitserland (0-2) bleek in Duitsland fataal, aangezien Frankrijk tegelijkertijd geen fout maakte tegen Togo. Men zakte daardoor op de valreep af naar plek drie in de groep.

Zuid-Korea eindigde in 2007 en 2011 als derde op de Azië Cup. Tussendoor mocht de nationale ploeg zich voor de zevende keer meten op WK-niveau. Een 2-0 zege op Griekenland volstond in combinatie met een 2-2 gelijkspel tegen Nigeria om de groepsfase te overleven in 2010. Onder aanvoering van Huh Jung-moo ging men in de achtste finale ten onder door toedoen van Uruguay (1-2). Luis Suárez maakte hoogstpersoonlijk het verschil door tweemaal te scoren voor de Zuid-Amerikanen.

Luis Suárez (Uruguay - Zuid-Korea, 2010)
Luis Suárez verpest een nieuwe WK-droom (Alamy)

Succes blijft uit

Het Zuid-Koreaanse team plaatste zich eveneens voor de WK’s van 2014, 2018 en 2022. Iedere editie dook de naam van Hiddink wel weer ergens op, maar een nieuw succesverhaal bleef uit. In Brazilië en Rusland struikelde men zelfs al in de groepsfase. De editie van 2022 verliep beter, aangezien men de eerste ronde overleefde dankzij een 2-1 zege op Portugal en een 1-1 gelijkspel tegen Uruguay. In Qatar maakte men vervolgens weinig kans in de achtste finale tegen Brazilië (1-4).

Zuid-Korea wist op de Azië Cup ondertussen geen nieuwe successen tot stand te brengen. In 2015 bereikte men nog wel de finale, maar Australië zegevierde na verlenging (1-2). Acht jaar later sneuvelde men in de halve finale door toedoen van Jordanië (0-2). Op de Oost-Aziatische kampioenschappen hadden de Aziatische Tijgers daarentegen meer te vertellen. In 2019 wist men deze trofee voor de vijfde keer te winnen sinds de primeur in 2003. In-Beom Hwang, die later opdook bij Feyenoord, had een belangrijke rol in dat succes.

Heung-Min Son groeide op zijn beurt uit tot de absolute ster van Zuid-Korea. De aanvaller, die vooral naamsbekendheid verkreeg bij Tottenham Hotspur, wist zich reeds op te werpen tot de nummer twee op de eeuwige topscorersranglijst. Vooralsnog wist alleen Cha Bum-kun vaker te scoren als international: 58 keer. Laatstgenoemde is samen met Hong Myung-bo eveneens recordinternational met 136 interlands.

Heung-Min Son (Zuid-Korea)
Sterspeler Heug-Min Son (Alamy)

Zuid-Korea op eindtoernooien

Sinds de jaren vijftig is Zuid-Korea actief in de kwalificatiefase voor Azië Cups en WK’s. In de onderstaande tabel treft u een overzicht.

Azië Cup

JaarResultaatJaarResultaat
1956Winnaar1992Niet gekwalificeerd
1960Winnaar1996Kwartfinale
1964Derde2000Derde
1968Niet gekwalificeerd2004Kwartfinale
1972Tweede2007Derde
1976Niet gekwalificeerd2011Derde
1980Tweede2015Tweede
1984Groepsfase2019Kwartfinale
1988Tweede2023Halve finale
* Alleen deelgenomen kwalificatiefases zijn hierin opgenomen

Oost-Aziatisch kampioenschap

JaarResultaatJaarResultaat
2003Winnaar2015Winnaar
2005Vierde2017Winnaar
2008Winnaar2019Winnaar
2010Tweede2022Tweede
2013Derde
* Alleen deelgenomen toernooien zijn hierin opgenomen

Gold Cup

JaarResultaatJaarResultaat
2000Groepsfase2002Vierde

WK’s

JaarResultaatJaarResultaat
1954Groepsfase1994Groepsfase
1958Uitgesloten1998Groepsfase
1962Niet gekwalificeerd2002Vierde
1966Teruggetrokken2006Groepsfase
1970Niet gekwalificeerd2010Achtste finale
1974Niet gekwalificeerd2014Groepsfase
1978Niet gekwalificeerd2018Groepsfase
1982Niet gekwalificeerd2022Achtste finale
1986Groepsfase2026?
1990Groepsfase
* Alleen deelgenomen kwalificatiefases zijn hierin opgenomen

Zuid-Korea versus Nederland

Op 20 juni 1998 stonden Nederland en Zuid-Korea voor het eerst tegenover elkaar. Guus Hiddink fungeerde in die tijd als bondscoach van Oranje, waar hij vier jaar later het Aziatische land leidde. In het Franse Marseille wisten de Nederlanders een afgetekende overwinning binnen te slepen: 5-0. Phillip Cocu, Marc Overmars, Dennis Bergkamp, Pierre van Hooijdonk en Ronald de Boer maakten de doelpunten.

In de zomer van 2007 reisde het Nederlands elftal af naar Zuid-Korea voor een nieuw onderonsje. In Seoel maakte Rafael van der Vaart het verschil door tweemaal te scoren: 0-2. Pim Verbeek leidde in die wedstrijd de thuisploeg, waar Marco van Basten aan Oranje-zijde de scepter zwaaide.


Veelgestelde vragen over het Zuid-Koreaanse voetbalteam

Wanneer werd de Japanse voetbalbond opgericht?

De KFA is sinds 1933 actief

Waar speelt de nationale voetbalploeg de thuiswedstrijden?

Het Seoul World Cup Stadium is de vaste thuisbasis. Het adres luidt:
240 World Cup-ro, Mapo-gu, Seoul, Zuid-Korea

Waar kan ik de Japanse voetbalploeg vinden op sociale media?

De KFA heeft onder meer accounts op Facebook, Instagram en X

Laatste update: 5 december 2024

Populaire spelers Zuid-Korea

Doelmannen
WG
Leeftijd
6
33
2
5
31
33
Verdedigers
WG
Leeftijd
6
31
1
30
6
28
4
28
1
22
6
26
Middenvelders
WG
Leeftijd
5
1
25
6
6
28
10
6
32
2
13
2
25
5
31
2
28
3
27
6
23
23
24
25
1
21
4
21
1
Aanvallers
WG
Leeftijd
9
4
32
3
20
4
23
2
4
34
1
5
25
2
Coach
1
6
4
2
0
7
14
2
6
3
2
1
2
11
3
6
2
3
1
4
9
4
6
2
0
4
-3
6
5
6
0
4
2
-6
4
6
6
0
3
3
-4
3
12
0
0
0
0
0
0
0
7
0
0
0
0
0
0
0
Wat kost gokken jou? Stop op tijd | 18+ | loketkansspel.nl | Gokken kan verslavend zijn | Deze boodschap mag niet gedeeld worden met minderjarigen| Algemene voorwaarden zijn van toepassing | #Advertentie