Het laatste nieuws over Boca Juniors

Boca Juniors is een Argentijnse voetbalclub uit Buenos Aires. Thuiswedstrijden van Los Xeneizes worden afgewerkt in La Bombonera.

• Boca Juniors is één van de grootste clubs van Argentinië
• River Plate is de aartsrivaal, onderlinge duels staan bekend als ‘Superclásico’
• La Bombonera is de thuishaven van de club
• Diego Maradona was actief voor Boca Juniors
• ‘Los Xeneizes’ won 35 landstitel en zes Copa Libertadores’

Boca Juniors in nationaal clubverband

Boca Juniors maakt deel uit van de Grote Vijf van het Argentijnse voetbal. Dit geldt evenens voor River Plate, Independiente, Racing Club en San Lorenzo. Na de invoering van het profvoetbal in Argentinië verdeelden zij maar liefst 36 jaar de landstitels alvorens Estudiantes de hegemonie doorbrak.

De oprichting

Dankzij de Britse invloeden raakte Argentinië aan het begin van de twintigste eeuw besmet met het voetbalvirus. Op 3 april 1905 besloten vijf Italo-Argentijnen over te gaan tot de oprichting van een nieuwe voetbalclub: Club Atlético (CA) Boca Juniors. De uiteindelijke clubkleuren (blauw-geel) werden gebaseerd op een uit Zweden afkomstig vrachtschip. In de eerste drie jaar speelde het team alleen vriendschappelijke wedstrijden, maar vanaf 1908 mocht men toetreden tot het competitieve voetbal. Boca Juniors veroverde meteen een titel, hoewel men door toedoen van Racing Club werd verslagen in de strijd om promotie naar de hoogste divisie.

Pas in 1913 wist Boca Juniors alsnog de overstap te maken naar het hoogste niveau van Argentinië. In de beginjaren na de promotie speelde het team nog geen rol van betekenis, maar dat veranderde in 1919 door het opstappen van veel clubs naar de AAmF. Boca Juniors besloot met vijf andere clubs in de AAF actief te blijven en werd dat jaar voor het eerst landskampioen. Het deelnemersveld groeide in het daaropvolgende jaar naar dertien teams, maar dat weerhield de club uit Buenos Aires niet van de tweede titel op rij.

Aantal titels loopt op

Na twee opeenvolgende kampioenschappen werd de hegemonie overgenomen door stadgenoot CA Huracán. Boca Juniors raakte er niet door in de war en wist in 1923 een identiek aantal punten binnen te slepen. In die tijd stond een gelijkwaardig aantal punten garant voor een play-offmodel om de winnaar te bepalen. Boca en Huracán wonnen allebei één wedstrijd, waardoor er een derde en zelfs een vierde wedstrijd aan te pas moest komen. Uiteindelijk trok de formatie uit de wijk La Boca aan het langste eind.

Boca Juniors wist ook de landstitels van 1924 en 1926 binnen te slepen. Tussendoor speelde de club nauwelijks in competitief verband, aangezien het team besloot om een tour door Europa te maken. Zo speelde men onder meer tegen de Spaanse topclub Real Madrid. Na een fusie tussen de AAmF en de AAF ontstond in 1931 het profvoetbal in het Zuid-Amerikaanse land, maar dat weerhield Boca Juniors er niet van om succesvol te blijven. Tussen 1930 en 1935 werden vier landstitels een feit.

Overstap naar La Bombonera

Boca Juniors verhuisde in 1940 naar La Bombonera, dat op dezelfde locatie werd gebouwd als het oude stadion. In het nieuwe onderkomen steeg het totale aantal landstitels in de jaren veertig naar twaalf. In 1944 werd zelfs een toenmalig record neergezet door 26 opeenvolgende wedstrijden niet te verliezen, maar gaandeweg nam de succesformule wel af. Boca Juniors moest in 1949 zelfs alle zeilen bijzetten om degradatie uit de Argentijnse Primera División af te wenden.

De jaren vijftig stonden eveneens in het teken van wisselvalligheid. In 1954 veroverde Boca Juniors weliswaar de dertiende Argentijnse titel ooit, maar dat bleek het enige grote succes van dat decennium. Tussendoor tankte men wel zelfvertrouwen door de aartsrivaal, River Plate, een aantal gevoelige nederlagen toe te brengen.

Titels met Di Stéfano en Maradona

Boca Juniors hervond de succesformule in de jaren zestig van de vorige eeuw. In 1962, 1964, 1965 en 1969 vierden Los Xeneizes nieuwe landstitels en veroverde men de eerste de Copa Argentina. Het team mocht in die jaren voor het eerst deelnemen aan de Copa Libertadores, de Champions League-variant van Zuid-Europa. Een deel van de successen behaalde het team onder leiding van trainer Alfredo Di Stéfano, die als speler schitterde voor aartsrivaal River Plate en Real Madrid.

Tussen 1967 en 1984 werd de Argentijnse competitie in tweeën gesplitst. In de eerste helft van het voetbalseizoen werd er gestreden om de Metropolitano-titel, waar het Nacional-kampioenschap in het tweede deel op het spel stond. Boca Juniors won beide competities in 1976, maar nationaal gezien verliepen de jaren zeventig en tachtig verder moeizaam. Alleen in 1970 (Nacional) en 1981 (Metropolitano) vulde de prijzenkast zich met nieuwe trofeeën. Dat was mede te danken aan nieuwkomer Diego Maradona, die tijdens zijn relatief korte verblijf uitgroeide tot een fenomeen.

Argentijnse hegemonie groeit

De Argentijnse Primera División bleef ook na 1984 in tweeën gesplitst. De Argentijnse voetbalbond AFA noemde de eerste helft Apertura (Spaans voor opening) en de tweede helft Clausura (sluiting). In 1991 werd Boca Juniors kampioen in de Clausura, maar in de Clausura greep het team mis door toedoen van Newell’s Old Boys. In 1992 werd het kampioenschap in het tweede deel van het Argentijnse voetbal alsnog een feit.

Nieuwe kampioenschappen volgden in 1998 (Apertura) en 1999 (Clausura). Boca Juniors bleef zelfs veertig opeenvolgende wedstrijden ongeslagen en pakte daarmee het record van Racing Club weer af. Na de eeuwwissel bleef Boca Juniors vooral succesvol in de Apertura (2000, 2003, 2005, 2008, 2011 en 2015), maar in de Clausura bleef de oogst beperkt tot één titel (2006).

Argentijnse clubs op het hoogste niveau werken tegenwoordig weer één competitie af per seizoen. Boca Juniors pakte in dit format de titels van zowel 2017, 2018, 2020 als 2022. Met 35 landstitels hoeft men alleen aartsrivaal River Plate voor zich te dulden (38). Los Xeneizes behaalden eveneens trofeeën in de Copa Argentina (2012, 2015 en 2020) en de Supercopa Argentina (2018 en 2022).

Rivaliteit

Buenos Aires is met recht een echte voetbalstad. De miljoenenstad herbergt verschillende clubs van formaat, maar twee springen er bovenuit: Boca Juniors en River Plate. Wedstrijden tussen beide teams zijn steevast beladen en staan bekend als de Superclásico.

Boca Juniors in Zuid-Amerikaans clubverband

In 1963 mocht Boca Juniors voor het eerst deelnemen aan de Copa Libertadores, de grootste clubcompetitie van Zuid-Amerika. Het elftal uit Buenos Aires bereikte ten koste van Peñarol meteen de finale, maar moest buigen voor het Braziliaanse Santos. In 1977 lukte het voor het eerst om de finale van de Copa Libertadores daadwerkelijk in eigen voordeel te beslissen. Na de dubbele groepsfase te winnen werd in een drieluik afgerekend met Cruzeiro uit Brazilië (na strafschoppen).

In 1978 verscheen Boca Juniors opnieuw aan de aftrap van de Copa Libertadores. De titelverdediger doorstond opnieuw beide groepsfases en rekende over twee wedstrijden eenvoudig af met Deportivo Cali uit Colombia: 4-0. De derde eindzege op het Zuid-Amerikaanse voetbalbal volgde in 2000. Het Braziliaanse Palmeiras bood over twee wedstrijden goed tegenstand in de finale (0-0 en 2-2), maar vanaf de strafschopstip bleek de formatie uit Buenos Aires dan toch te sterk.

Het winnen van de Copa Libertadores in 2000 smaakte naar meer. Dat bleek, want tussen 2001 en 2007 werd de felbegeerde bokaal nog driemaal veroverd. Achtereenvolgens Cruz Azul (2001), Santos (2003) en Grêmio (2007) kregen klop in de finale. Boca Juniors stond nadien nog een paar keer in de finale, maar wist de eindzege niet nogmaals binnen te slepen. Zo bleek uitgerekend aartsrivaal River Plate in 2018 te sterk.

Als winnaar van de Copa Libertadores won Boca Juniors in 1977 voor het eerst de wereldbeker voor clubteams door Borussia Mönchengladbach te verslaan. Het toernooi werd destijds nog de Intercontinental Cup genoemd. Ook in 2000 en 2003 bleek Boca de sterkste club ter wereld door respectievelijk Real Madrid en AC Milan te verslaan.

Bekende spelers bij Boca Juniors

In 1981 streek de grootste speler uit de clubgeschiedenis neer bij Boca Juniors: Diego Maradona. De van Argentinos Juniors afkomstige steraanvaller maakte meteen furore met 28 doelpunten in veertig wedstrijden. Al in 1982 nam hij alweer afscheid van de Argentijnse topclub om zijn geluk te beproeven in Europa. Via FC Barcelona maakte Maradona de stap naar Napoli, waar hij de beste periode uit zijn carrière beleefde. Pluisje keerde in 1993 terug naar zijn thuisland om in de periode 1995-1997 af te sluiten in Boca-tenue.

Maradona bleef tot zijn dood in november 2020 een graag geziene gast in La Bombonera. De wereldkampioen van 1986 werd geëerd met muurschilderingen in het stadion, net als in de straten van Buenos Aires. Spelers als Gabriel Batistuta, Juan Román Riquelme, Carlos Tévez en Juan Sebastián Verón waren eveneens actief voor de trots van de wijk La Boca, maar niemand kwam zelfs maar in de buurt van een soortgelijke status.

Het stadion van Boca Juniors

Boca Juniors is gevestigd in de wijk La Boca in Buenos Aires. Het huidige stadion, La Bombonera, werd op 25 mei 1940 officieel in gebruik genomen. Door de jaren heen is het stadion meermaals gerenoveerd. In 2023 verving men een deel van de zitplaatsen door staanplaatsen, waardoor de capaciteit naar 57.400 plaatsen steeg.

La Bombonera staat bekend als een sfeervol stadion. Het meest opvallende is dat drie tribunes als een hoefijzer één geheel vormen, waar de overige tribune bestaat uit een rechthoekig gebouw met VIP-boxen.

Veelgestelde vragen over Boca Juniors

Laatste update: 7 juni 2024