Diego Maradona

Diego Maradona was een legendarische voetballer uit Argentinië. De aanvallende middenvelder annex schaduwspits speelde de meeste wedstrijden voor Napoli, waar hij wordt gezien als grootste icoon die de club gekend heeft. Na zijn roemrijke carrière als voetballer heeft hij jaren gefungeerd als voetbaltrainer.

• Maradona overleed in 2020 op 60-jarige leeftijd
• De Argentijn geldt als een van de beste voetballers aller tijden
• Hij is het grootste clubicoon van Napoli
• Namens Argentinië speelde Maradona 91 interlands
• In 1986 won de spelmaker het WK
• Als trainer werkte hij onder meer in Argentinië en Mexico

Spelerscarrière Diego Maradona

Diego Armando Maradona Franco werd geboren op 30 oktober 1960 in het Argentijnse Lanús. Hij was de eerste zoon na vier dochters en had twee jongere broertjes, die ook professioneel hebben gevoetbald. De jonge Maradona begon zijn voetbalcarrière bij het lokale Estrella Roja, even later werd hij weggeplukt door Argentinos Juniors. Jeugdcoach Francisco Cornejo, die hem had ontdekt, geloofde niet dat de ultiem talentvolle Maradona slechts acht jaar oud was toen hij aansloot bij de club. Hoewel hij het postuur van een kind had, speelde hij al als een volwassene.

Debuut bij Argentinos Juniors

Op achtjarige leeftijd sloot Maradona aan bij Los Cebollitas (‘De Uitjes’), het jeugdteam van Argentinos Juniors. De piepjonge voetballer veroverde al snel de harten binnen de club en groeide uit tot een ware ster op hele jonge leeftijd. Als ballenjongen bij het eerste elftal van de club vermaakte hij tijdens de rust het publiek met zijn trucjes. Het jeugdteam waar Maradona in speelde wordt gezien als beste jeugdelftal in de Argentijnse historie. Los Cebollitas was destijds 141 wedstrijden op een rij ongeslagen.

Tien dagen voor zijn zestiende verjaardag maakte Maradona zijn debuut in het profvoetbal voor Argentinos Juniors. Daarmee werd hij de jongste speler met speelminuten in de Argentijnse Primera División. Slechts enkele minuten na zijn entree op het veld, speelde hij al een tegenstander door de benen. Deze beweging zou later symbool staan voor de voetballer Maradona. Drie weken na zijn debuut maakte hij zijn eerste doelpunt voor de club.

Vijf jaar – 167 wedstrijden en 115 doelpunten – later zaten meerdere grote Argentijnse clubs achter Maradona aan. De spelmaker had Argentinos Juniors geholpen aan (nog altijd) de beste eindklassering in het proftijdperk: een tweede plek in 1980.

Overstap naar Argentijnse gigant

Waar een overgang naar het grote River Plate geruime tijd in de lucht hing, koos de eigenzinnige Maradona voor Boca Juniors. Dat was de volksclub waarvan hij altijd al had gedroomd. Lang zal dit avontuur echter niet duren; na één seizoen verlaat hij de Argentijnse grootmacht alweer. Maradona werd kampioen met Boca Juniors, het zou de enige landstitel zijn die hij in zijn geboorteland verovert. De relatie tussen het icoon het Boca-trainer Silvio Marzolini liet te wensen over, waardoor Maradona één jaar na zijn komst koos voor een transfer naar Europa.

Droomtransfer naar Europa

Na het WK 1982 verruilde Maradona Boca Juniors voor FC Barcelona. De Catalanen betaalden destijds een recordsom van 3,5 miljoen euro voor zijn diensten. Tijdens zijn eerste seizoen in Barcelona won hij de Copa de la Liga ten koste van rivaal Real Madrid. Dankzij een iconische actie, kreeg de Argentijn als eerste Barcelona-speler ooit een ovationeel applaus in het Santiago Bernabéu. Tot op de dag van vandaag is dat alleen hem, Ronaldinho en Andrés Iniesta gelukt.

Deze staande ovatie was een van de weinige hoogtepunten van zijn tweejarige periode in Catalaanse dienst. Fysieke problemen speelde hem parten in Barcelona. Geelzucht en een hernia zorgen voor grote problemen bij Maradona. Bovendien brak hij zijn been aan het begin van zijn tweede jaar bij FC Barcelona. Door een woeste tackle van Athletic Bilbao-verdediger Andoni Goikoetxea, bijgenaamd De slager van Bilbao, moest Maradona serieus vrezen voor zijn carrière. Gelukkig viel het uiteindelijk enigszins mee en stond hij na drie maanden weer op het veld.

Aan het eind van dat seizoen staat Maradona opnieuw tegenover Athletic Bilbao, in de finale van de Copa del Rey. De aanvallende middenvelder kreeg het wederom flink te verduren en werd zowel fysiek als verbaal belaagd door de tegenstander. Na het laatste fluitsignaal – Athletic Bilbao won met 1-0 – kookte Maradona over. De kleine Argentijn deelde een kopstoot, een elleboogstoot en een gerichte trap tegen een hoofd uit, waardoor hij voor het oog van de Spaanse koning een ware veldslag in gang zette.

Het bleek zijn laatste wapenfeit in het Barcelona-shirt te zijn geweest. Na 38 doelpunten in 58 wedstrijden verliet hij Barcelona in juli 1984 voor Napoli. De Italianen waren dat seizoen twaalfde geworden in de Serie A en namen hem voor ruim zes miljoen euro over, opnieuw een recordbedrag.

Gigantische opkomt tijdens Napoli-presentatie

Zonder ook maar één wedstrijd gespeeld te hebben voor Napoli, was hij in de Italiaanse havenstad al een publiekslieveling. Maar liefst 75.000 Napolitanen waren op 5 juli 1984 aanwezig tijdens zijn presentatie in Stadio San Paolo. Dat de stad het moet doen zonder burgemeester en een tekort aan huizen, scholen, bussen, banen en wc’s doet er niet meer toe, schrijft een plaatselijke krant. ‘Want wij hebben Maradona.’

Toentertijd domineerden clubs als AC Milan, Internazionale en Juventus het Italiaanse voetbal. Napoli wist ternauwernood aan degradatie te ontsnappen tijdens het seizoen voor de komst van Maradona. De Argentijn beleefde de piek van zijn carrière in Napels en beleefde grootse clubsuccessen. Zo leidde hij Napoli naar de allereerste landstitel in de clubhistorie in het seizoen 1986/1987. De Napolitanen konden hun geluk niet op en er heerste een week lang een carnavalsstemming in de arme havenstad. Bovendien won Napoli dat jaar de nationale beker.

Nóg meer successen in Napels

Het zou niet de laatste keer zijn dat Maradona en co. voor enorme feestvreugde bij de Napoli-supporters zorgen. In 1990 wist Napoli voor de tweede keer in de geschiedenis de Italiaanse Scudetto te veroveren, na in de seizoenen ervoor twee keer als tweede geëindigd te zijn. In 1990 wonnen de Zuid-Italianen bovendien ook de Italiaanse Supercup. Niet alleen nationaal, maar ook internationaal maakte Maradona’s Napoli indruk.

Uit deze periode stamt ook zijn legendarische warming-up voor het tweede duel met Bayern München in de halve finale van de UEFA Cup. Jonglerend met de bal betoverde Maradona de toeschouwers in het olympisch stadion van München en miljoenen tv-kijkers met zijn ongeëvenaarde balgevoel en techniek. Op de muziek van ‘Live is life’ van de band Opus, met losse veters. In dit UEFA Cup-toernooi in 1989 versloeg Napoli uiteindelijk VfB Stuttgart in de finale. Het is tot op heden de enige Europese prijs van de Napolitanen.

Treurig afscheid bij Napoli

Het was niet alleen maar rozengeur en maneschijn in Napels voor Maradona, die in toenemende mate met privéproblemen te maken kreeg. Hij wist zijn cocaïnegebruik, dat was begonnen in zijn Barcelona-tijd, niet te beteugelen en moest regelmatig trainingen en zelfs wedstrijden laten schieten. Daarnaast beweerde een vrouw dat haar zoon verwekt was door Maradona – wat na een slepende rechtszaak ook bevestigd werd – en werd hij beticht van banden met de lokale maffia.

In april 1991 verliet Maradona de stad die veel van hem hield, maar ook wel even klaar was met zijn fratsen. Na het duel tussen Napoli en Bari werd hij positief getest op cocaïne, wat hem een schorsing van vijftien maanden opleverde. Toch herinneren de Napolitanen Maradona als de allerbeste voetballer die voor hun club heeft gespeeld. De Argentijn was jarenlang de clubtopscorer met 115 doelpunten, tot Marek Hamsik dat record brak in 2017. In 2000 besloot Napoli als eerbetoon aan het clubicoon dat er nooit meer iemand met nummer 10 zou spelen bij Napoli. In december 2020, negen dagen na het overlijden van Maradona, hernoemde Napoli het stadion naar Stadio Diego Armando Maradona.

Laatste wedstrijden als profvoetballer

Na het uitzitten van zijn strafperiode van vijftien maanden, nam het Spaanse Sevilla hem over, ondanks interesse van Real Madrid en Olympique Marseille. Dat werd echter alles behalve een succes; Maradona speelde slechts 28 wedstrijden voor de club uit Zuid-Spanje. Na een klein jaar keerde hij terug naar zijn geboorteland en speelde hij anderhalf jaar voor Newell’s Old Boys. In 1995 keerde hij terug op het oude nest bij Boca Juniors. Twee jaar later speelde hij zijn laatste profwedstrijd in het shirt van de Argentijnse grootmacht.

---

Interlandcarrière Diego Maradona

Op 27 februari 1977 debuteerde Maradona op zestienjarige leeftijd voor de nationale ploeg van Argentinië, slechts vier maanden na zijn debuut in het profvoetbal bij Argentinos Juniors. De spelmaker mocht niet mee naar het WK 1978, omdat de toenmalig bondscoach, César Luis Menotti, hem te jong vond. Een jaar later was hij onderdeel van Argentinië Onder-20 op het jeugd WK. Maradona groeide uit tot absolute ster van dat toernooi in Japan en maakte zes doelpunten in evenveel wedstrijden. Het Argentijnse beloftenteam won het toernooi uiteindelijk door de Sovjet-Unie in de finale met 3-1 te verslaan.

In 1982 mocht hij wél mee naar het WK met de hoofdmacht van Argentinië. Vier jaar eerder kroonden de Argentijnen zich tot wereldkampioen; die titel moesten ze in Spanje zien te verdedigen. Argentinië verloor de openingswedstrijd in Camp Nou met 1-0 van België. De andere twee groepswedstrijden werden wel gewonnen, maar een ronde later versloeg Brazilië Maradona en co. De nummer 10 kreeg vijf minuten voor tijd een rode kaart na een spijkerharde overtreding tijdens een 3-0 achterstand.

Hand van God tijdens WK-winst

Vier jaar na het teleurstellende WK in Spanje, mocht Maradona als aanvoerder mee naar het WK 1986. Maradona onderscheidde zich op dit toernooi met maar liefst vijf doelpunten en evenveel assists. Onder meer tegen België in de halve finale maakte hij twee schitterende goals en in de finale tegen West-Duitsland gaf hij een geniale assist. Het meest befaamde moment van dit WK vond plaats tijdens de kwartfinale tegen Engeland. In plaats van de bal te koppen, sloeg hij de bal met zijn hand over Engeland-doelman Peter Shilton. Dit doelpunt staat nog steeds bekend als de ‘Hand van God’.

Vier minuten later verdubbelde Maradona de voorsprong tegen de Engelsen via een fenomenale solo vanuit de middencirkel langs vijf tegenstanders. Dit doelpunt werd later in 2002 door de FIFA gepromoveerd tot ‘Doelpunt van de Eeuw’. Maradona zelf kreeg de titel ‘Voetballer van de Eeuw’, al moet hij die eer wel delen met de Braziliaanse legende Pelé. Na Engeland, werden ook België en West-Duitsland verslagen door Argentinië. Zo kroonden de Argentijnen zich voor de tweede keer in acht jaar tot wereldkampioen.

Laatste toernooien als international

Ook vier jaar na de WK-winst in Mexico, leidde Maradona zijn land als aanvoerder. Mede vanwege een enkelblessure, was de aanvallende middenvelder niet zo dominant als voorgaande jaren. Argentinië verloor de openingswedstrijd in San Siro tegen Kameroen, maar wist ternauwernood de volgende ronde te bereiken na een derde plaats in de poule. De Argentijnen versloegen Brazilië in de volgende ronde en even later ook Joegoslavië na strafschoppen. De halve finale speelde Argentinië tegen Italië in het stadion van Maradona’s club Napoli, ook dit duel wonnen de Zuid-Amerikanen na penalty’s. Argentinië bereikte dus opnieuw de finale, maar deze keer verloor de grootmacht van West-Duitsland.

Het WK 1994 in de Verenigde Staten bleek het laatste eindtoernooi waar Maradona aan deelnam. In aanloop naar dit toernooi vuurde hij schoten met zijn luchtbuks af richting paparazzi voor zijn landhuis. Hij speelde slechts twee wedstrijden op dit WK, tegen Griekenland en Nigeria. Na deze wedstrijden faalde hij voor de dopingtest en bleek hij efedrine in zijn bloed te hebben. Zijn doelpunt tegen de Grieken was zijn laatste goal in dienst van zijn land. In totaal speelde hij 91 interlands voor Argentinië. Hierin was hij 34 keer trefzeker.

---

Trainerscarrière Diego Maradona

Maradona begon zijn loopbaan als trainer in oktober 1994, samen met oud-ploeggenoot Carlos Fren. Zijn carrière als coach was kleurrijk en controversieel. Hij leidde verschillende teams, zowel op clubniveau als op internationaal niveau. Maradona begon zijn coachingloopbaan bij Mandiyú de Corrientes, een club in de Argentijnse Primera División. Vanwege tegenvallende resultaten was dit een kort avontuur. In de winter van 1995 werd hij aangesteld als hoofdtrainer van Racing Club, maar ook dit was geen succes en duurde nog geen drie maanden. Na bij Almagro en Boca Juniors actief te zijn geweest als sportief directeur, keerde hij in 2008 terug als hoofdtrainer.

Bondscoach van Argentinië

Op 28 oktober 2008 werd Maradona aangesteld als bondscoach van de nationale ploeg van Argentinië. Het betekende de eerste échte uitdaging in zijn trainersloopbaan. De Argentijnen wonnen de eerste wedstrijd onder Maradona met 1-0 van Schotland. Nadat hij zijn eerste drie wedstrijden als bondscoach had gewonnen, verloor Argentinië met 6-1 van Bolivia. Daarmee evenaarde hij het grootste verlies in de Argentijnse geschiedenis.

Maradona leidde zijn geboorteland op het nippertje naar het WK 2010 in Zuid-Afrika door de laatste twee kwalificatiewedstrijden te winnen. Na de plaatsing liet het icoon zich volledig gaan tegen de media op een persconferentie. Vanwege aanstootgevend taalgebruik werd hij door de FIFA twee maanden geschorst en kreeg hij een fikse boete. Maradona’s Argentinië begon goed aan het eindtoernooi in Zuid-Afrika. Nigeria werd tijdens de eerste groepswedstrijd met 1-0 verslagen. Deze overwinning werd gevolgd door zeges tegen Zuid-Korea (4-1) en Griekenland (2-0).

De Argentijnen zetten hun succes voort en versloegen Mexico in de volgende ronde met 3-1. Toch eindigde het WK 2010 in mineur voor Maradona en zijn elftal. Het Argentijnse elftal kon zijn spullen pakken na een 4-0 nederlaag tegen Duitsland in de kwartfinale. De bondscoach gaf aan zijn toekomst bij de nationale ploeg te heroverwegen. In eerste instantie wilde de Argentijnse voetbalbond (AFA) hem een nieuw vierjarig contract aanbieden, maar twee weken later maakte de bond bekend dat zijn contract niet verlengd zou worden. Maradona voelde zich verraden en werd na het toernooi ontslagen.

Lucratieve trainersavonturen

Na het einde van zijn bondscoachschap bij Argentinië, ging hij in augustus 2011 aan de slag als hoofdtrainer van Al Wasl, een club in de Verenigde Arabische Emiraten. Daar stond de Argentijn slechts 24 wedstrijden aan het roer. Vanwege teleurstellende resultaten vertrok hij nog geen jaar later alweer bij de club. Hij liet het hoofdtrainerschap een paar jaar links liggen en werd mentalcoach bij het Argentijnse Deportivo Riestra. Hier was hij tussen 2013 en 2017 werkzaam.

Halverwege 2017 pakte hij de rol als hoofdcoach toch weer op. Tweededivisieclub uit de Verenigde Arabische Emiraten Al Fujairah presenteerde hem als nieuwe manager. Maradona slaagde er niet in om de club aan promotie te helpen en moest zodoende na een jaar weer vertrekken. Het duurde niet lang voordat hij weer een nieuwe uitdaging had gevonden. De Mexicaanse tweededivisionist Dorados de Sinaloa gaf hem het vertrouwen. Hier maakte hij indruk met het team, dat onder zijn leiding de halve finale van de play-offs bereikte. Vanwege gezondheidsproblemen trad hij eind juni 2019 af.

In september 2019 keerde hij terug naar Argentinië en werd hij aangesteld als hoofdcoach van Gimnasia y Esgrima La Plata. Zijn tijd daar werd gekarakteriseerd door veel enthousiasme van de fans, maar ook door gezondheidsproblemen. Ondanks dit wist Maradona de club in de competitie te houden in het seizoen 2019/2020. Het nieuwe seizoen zou hij echter nooit volledig meemaken; in november 2020 overleed hij op zestigjarige leeftijd.

¡GRACIAS, DIEGO! 🙏

Emotivo homenaje al astro Diego Armando Maradona 🇦🇷 en la CONMEBOL #CopaAmérica 🏆

¡Eterno 🔟!#VibraElContinente pic.twitter.com/vHKGeXugKm

— CONMEBOL Copa América™️ (@CopaAmerica) June 14, 2021

---

Overlijden

Op 25 november 2020 overleed Maradona aan een hartaanval in het Argentijnse Dique Luján. Kort daarvoor had het voetbalicoon een hersenoperatie ondergaan. Een groep medici van twintig experts dat de dood van Maradona onderzocht, is tot de conclusie gekomen dat hij ontoereikende medische zorg had ontvangen, was verwaarloosd en langdurig had geleden voordat hij overleed. Hierdoor zijn zeven verdachten vervolgd voor doodslag naar aanleiding van zijn overlijden. Een van de verdachten is Maradona’s lijfarts Leopoldo Luque. Alle verdachten hebben de beschuldigingen ontkend.

Maradona ligt vlak buiten Buenos Aires begraven zonder hart. Het verhaal gaat dat bendeleden serieuze plannen hadden gesmeed de voetballer op te graven en het orgaan te stelen. De voetballer werd nooit met rust gelaten en met alle schandalen die boven water zijn gekomen, is het een wonder dat hij nog zo oud geworden is. Tijdens zijn loopbaan als speler en coach vergreep de superster zich aan alcohol, drugs en vrouwen. Hij heeft zelf vijf kinderen erkend, maar vooral uit Argentinië en zijn geliefde Cuba stroomden de claims binnen.

Toch wordt Maradona voornamelijk herrinert als fantastische voetballer. Elk jaar staat men stil bij alles wat hij voor het voetbal heeft betekend. Een paar dagen na zijn overlijden werd het stadion van Napoli al omgedoopt tot Stadio Diego Armando Maradona. Er zijn diverse standbeelden over de hele wereld van Maradona en het ouderlijk huis in de arme wijk Villa Fiorito is ondertussen een nationaal monument. Maradona wordt door heel veel mensen beschouwd als de beste voetballer aller tijden.

Laatste update: 28 november 2024