Zinédine Zidane

Zinédine Zidane is een momenteel werkloze voetbaltrainer uit Frankrijk. Zizou, zoals zijn bijnaam luidt, behoorde als voetballer tot de absolute wereldtop. Hij speelde onder meer voor Juventus, Real Madrid en de nationale ploeg van Frankrijk.

• Zidane heeft momenteel geen vaste baan
• Als trainer van Real Madrid won hij drie keer de Champions League
• Als speler besliste de Fransman de Champions League-finale van 2001
• Zidane won in 1998 de Ballon d’Or
• Datzelfde jaar werd hij wereldkampioen met Frankrijk

Voetbalcarrière Zinédine Zidane

Zinédine Yazid Zidane werd op 23 juni 1972 op de wereld gezet in de Franse stad Marseille. Zijn Kabylische ouders Smaïl en Malika emigreerden voor de start van de Algerijnse Oorlog in 1953 naar Parijs, maar zij hadden moeite om werk te vinden in de hoofdstad van Frankrijk. Halverwege de jaren zestig vertrok het stel naar Marseille, waar zijn vader werk vond als magazijnmedewerker en beveiliger. Zijn moeder fungeerde als huisvrouw en droeg de voornaamste zorg voor de vijf kinderen (Farid, Lila, Madjid, Nourredine en Zinédine)

Eerste stappen als voetballer

Het gezin streek in Marseille neer in de wijk La Castellane. De Zidane’s hadden het relatief goed, hoewel de buurt werd gekenmerkt door hoge criminaliteitscijfers en een dito werkloosheid. Op vijfjarige leeftijd raakte Zinédine in aanraking met het voetbal door met leeftijdsgenoten te voetballen op Place Tartane. In 1981 sloot hij zich aan bij voetbalclub AS Foresta, dat hij in het daaropvolgende jaar inruilde voor US Saint-Henri. Zidane ontwikkelde zich stormachtig en maakte in 1983 opnieuw een stap door zich aan te sluiten bij SO Septèmes-les-Vallons.

Op veertienjarige leeftijd mocht Zidane een driedaags trainingskamp meedraaien bij een regionaal voetbalinstituut (CREPS). Het door de Franse voetbalbond georganiseerde evenement werd bijgewoond door verschillende talentscouts, waaronder Jean Varraud van AS Cannes. De voormalig voetballer raakte onder de indruk van het potentieel van Zidane en slaagde erin om de verantwoordelijken binnen de jeugdopleiding mee te krijgen in zijn enthousiasme.

Doorbraak in Cannes

In 1987 werd Zidane opgenomen in de jeugdopleiding van AS Cannes. Hij werd opgenomen in een gastgezin en kon steevast rekenen op de steun van Varraud, die tijdens het WK van 2006 overleed. De aanvallende middenvelder ontwikkelde zich goed en dat leidde ertoe dat hij op slechts zestienjarige leeftijd al werd toegevoegd aan de A-selectie. Op 20 mei 1989 debuteerde Zidane in de Ligue 1-wedstrijd tegen FC Nantes door na 78 minuten in te vallen voor Antoine Martínez. Mede dankzij een treffer van Jan Poortvliet eindigde deze wedstrijd in een 1-1 gelijkspel.

In het seizoen 1988-1989 speelde Zidane twee officiële wedstrijden in de hoofdmacht van AS Cannes. In het seizoen 1989-1990 kreeg hij geen speelminuten, maar in de daaropvolgende jaren werd de middenvelder een vaste waarde bij Les Dragons. Cannes eindigde in het seizoen 1990-1991 als vierde in de Ligue 1 en dwong daarmee deelname af aan de UEFA Cup (exit in de tweede ronde), maar degradeerde in het seizoen 1991-1992 uit de hoogste divisie van Frankrijk. Voor Zidane was dat na 71 officiële wedstrijden en zes doelpunten aanleiding om verder te kijken.

Transfer naar Bordeaux

Als smaakmaker van AS Cannes maakte Zidane in de zomer van 1992 de overstap naar Girondins de Bordeaux, dat drie miljoen frank voor hem neertelde (zo’n 460.000 euro). Ook Olympique Marseille toonde interesse, maar een terugkeer naar zijn geboortestad bleef uit. Trainer Raymond Goethals beoordeelde de middenvelder als ‘te traag’ en daardoor bleef een verblijf in Stade Vélodrome uit. In plaats daarvan debuteerde Zidane op 8 augustus 1992 in het shirt van Bordeaux, dat thuis tegen Olympique Lyon op een 0-0 gelijkspel bleef steken.

Op 12 september 1992 maakte Zidane op bezoek bij RC Lens (1-2 overwinning) zijn eerste treffer voor Girondins de Bordeaux. Met 39 gespeelde wedstrijden en elf assists beleefde de middenvelder een uitstekend debuutseizoen. Olympique Marseille werd dat seizoen kampioen van Frankrijk, maar vanwege een omkoopschandaal werd die titel afgepakt door de Franse voetbalbond. Marseille werd tevens uitgesloten van Europees voetbal en dat betekende dat Bordeaux van plek vier opschoof naar de derde plaats.

Girondins de Bordeaux eindigde in het seizoen 1994-1995 als vierde in de Franse Ligue 1. In het seizoen 1995-1996 daalde het team af naar plek zeven, waardoor men ‘slechts’ mocht deelnemen aan de Intertoto Cup. Zidane en consorten doorliepen dit traject met succes, onder meer door sc Heerenveen in de halve finale met 2-0 te verslaan. De Franse formatie wist in de UEFA Cup door te stoten tot de finale, maar ultieme glorie bleef uit door toedoen van Bayern München (2-0 uit, 1-3 thuis).

Sterspeler bij Juventus

Drie dagen na de tweede finalewedstrijd tegen Bayern München sloot Girondins de Bordeaux het seizoen af met een uitwedstrijd tegen Lille OSC (0-2 overwinning). Zidane kwam op 18 mei 1996 niet meer in actie. De Fransman maakte überhaupt geen minuten meer voor de club, aangezien hij die zomer de overstap maakte naar de Italiaanse voetbalgrootmacht Juventus. Beide clubs sloten een akkoord ter waarde van omgerekend zo’n drieënhalf miljoen euro.

Juventus had in het seizoen 1995-1996 de Champions League gewonnen, maar desalniettemin werd Zidane in zijn eerste seizoen in Turijn meteen basisspeler. De Fransman noteerde in het seizoen 1996-1997 44 officiële wedstrijden (zeven doelpunten). Zidane scoorde onder meer in de returnwedstrijd van de halve finale van de Champions League (4-1 tegen Ajax), maar de finale ging verloren door toedoen van Borussia Dortmund (1-3). De landstitel, de Europese Supercup en de wereldbeker voor clubteams werden wel aan de erelijst toegevoegd.

Het seizoen 1997-1998 verliep min of meer vergelijkbaar voor Juventus. De Oude Dame kroonde zich andermaal tot landskampioen en veroverde eveneens de Italiaanse Supercup, maar voor het derde seizoen op rij moest hij buigen in een grote Europese finale: Real Madrid veroverde de Champions League door de Italiaanse topclub een 1-0 nederlaag toe te brengen. Zidane was inmiddels uitgegroeid tot een absolute vedette en kroonde zich in 1998 tot wereldkampioen met Frankrijk. Zizou werd dan ook beloond met de Ballon d’Or.

Na twee landstitels en drie Champions League-finale’s op rij slaagde Juventus er in het seizoen 1998-1999 niet in om de vorm te behouden. Manchester United blokkeerde een nieuwe finale voor Zidane, die met zijn team op een teleurstellende zevende plaats eindigde in de Serie A. Juventus moest zelfs aan de bak in de Intertoto Cup om in het seizoen 1999-2000 te mogen deelnemen aan een Europees hoofdtoernooi. Het team slaagde hierin, maar won nadien geen prijs meer met Zidane in de gelederen.

Recordtransfer naar Real Madrid

Na het seizoen 2000-2001 besloot Zidane afscheid te nemen van Juventus. Na 212 officiële wedstrijden en 31 doelpunten werd de Fransman weggekocht door Real Madrid, dat omgerekend een transfersom van 77,5 miljoen euro neertelde voor diens handtekening. In 2001 betrof dat een wereldwijd transferrecord in het voetbal. Het record werd pas acht jaar later verbroken door Manchester United-aanvaller Cristiano Ronaldo, die voor 94 miljoen euro de overstap maakte naar datzelfde Real.

Zidane debuteerde op 19 augustus 2001 in het shirt van Real Madrid, dat in de eerste wedstrijd om de Spaanse Supercopa een 1-1 gelijkspel noteerde bij Real Zaragoza. Flávio Conceição opende na 54 minuten de score na een assist van de recordaankoop. Drie dagen later wonnen de Madrilenen de returnwedstrijd met 3-0 en daarmee was zijn eerste prijs als Real-speler een feit. Zidane scoorde op 15 september 2001 voor het eerst namens De Koninklijke (3-1 nederlaag bij Real Betis) om ook in de drie daaropvolgende competitiewedstrijden een doelpunt mee te pikken.

Met twaalf doelpunten en vijftien assists in 49 officiële wedstrijden groeide Zidane in het seizoen 2001-2002 meteen uit tot een fenomeen in Real Madrid-tenue. Zijn belangrijkste doelpunt maakte de Fransman op 15 mei 2002: in de Champions League-finale tegen Bayer Leverkusen schoot hij met een schitterende volley de winnende treffer tegen de touwen (2-1). De Madrilenen wonnen in het seizoen 2002-2003 ook de Spaanse titel, de Europese Supercup en de wereldbeker voor clubteams.

In het seizoen 2003-2004 won Zidane zijn laatste trofee als clubvoetballer: de Spaanse Supercopa. Real Madrid slaagde er tot en met het seizoen 2005-2006 niet meer in om een noemenswaardig succes tot stand te brengen, maar desondanks werd in mei 2006 op imposante wijze afscheid genomen van de Fransman, die zijn afscheid als profvoetballer had aangekondigd. Voorafgaand aan de clash met Villarreal (3-3) droegen zijn teamgenoten speciale shirts en het Madrileense publiek zong hem toe met ‘Merci’. Zidane verliet het veld na zijn 227ste wedstrijd in Real-tenue in tranen.

Periode	Club
1989-1992	AS Cannes
1992-1996	Girondins de Bordeaux
1996-2001	Juventus
2001-2006	Real Madrid

---

Interlandcarrière Zinédine Zidane

Zidane doorliep verschillende jeugdelftallen van Frankrijk. Op 17 augustus 1994 liet bondscoach Aimé Jacquet de middenvelder debuteren in het nationale team van Frankrijk, dat in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Tsjechië bleef steken op een 2-2 gelijkspel. Zizou bewees meteen het gelijk van de trainer door zowel de aansluitingstreffer als de gelijkmaker voor zijn rekening te nemen. In de daaropvolgende jaren werd Zidane een vaste waarde bij Les Bleus.

In de zomer van 1996 debuteerde Zidane op een grote eindronde, hoewel hij in aanloop naar deze eindronde gewond raakte bij een auto-ongeluk. Op het EK van dat jaar behield de middenvelder zijn kalmte door de eerste strafschop te benutten in de kwartfinalewedstrijd tegen het Nederlands elftal. In de halve finale herhaalde Zidane dit kunstje tegen Tsjechië, maar ditmaal ging de strafschoppenserie verloren. Bij een 5-5 stand werd Reynald Pedros de schlemiel aan Franse zijde door als enige speler te missen.

WK-succes met Frankrijk

Frankrijk mocht in 1998 het WK organiseren. Zidane pakte in de tweede groepswedstrijd een rode kaart tegen Saudi-Arabië, maar zijn team won desondanks met 4-0 en greep de groepswinst door de volle pond te behalen (negen punten). In de kwartfinale van het wereldkampioenschap keerde de middenvelder terug in het elftal. Zidane leidde de gewonnen strafschoppenserie tegen Italië in door de eerste Franse inzet te benutten, waarna ten koste van Kroatië (2-1) de finale werd bereikt.

Op 12 juli 1998 zette Zidane een kroon op zijn carrière. In de WK-finale tegen Brazilië (3-0 zege) onderstreepte hij zijn klasse door tweemaal te scoren, waardoor hij zich wereldkampioen mocht noemen. Datzelfde jaar werd hij beloond met het winnen van de Ballon d’Or. Het Franse succesteam bestond destijds uit namen als Fabian Barthez, Laurent Blanc, Marcel Desailly, Bixente Lizarazu, Lilian Thuram, Didier Deschamps, Youri Djorkaeff, Christian Karembeu, Emmanuel Petit, Robert Pirés, Patrick Vieira, Thierry Henry en David Trezeguet.

Ook EK-winnaar

Als wereldkampioen mocht Frankrijk in 2000 aantreden op het EK, dat door België en Nederland werd georganiseerd. Zidane en consorten grepen door toedoen van het Nederlands elftal naast de groepswinst, maar mede dankzij doelpunten van de sterspeler rekende men in de knock-outfase af met Spanje en Portugal (allebei 2-1 na verlenging). Trezeguet kroonde zich in De Kuip tot de held van Frankrijk door in de EK-finale tegen Italië in minuut 103 de Golden Goal voor zijn rekening te nemen.

Zidane begon geblesseerd aan het WK van 2002. De sterspeler moest daardoor vanaf de bank toekijken hoe Frankrijk in de eerste groepswedstrijd verrassend ten onder ging tegen Senegal (0-1). Ook de doelpuntloze wedstrijd tegen Uruguay ging aan zijn neus voorbij. Er móést daardoor worden gewonnen van Denemarken in de derde groepswedstrijd en dat leidde ertoe dat de amper herstelde Zidane moest opdraven. Zijn comeback leverde niet het gewenste effect op: met een 0-2 nederlaag werd de titelverdediger roemloos naar huis gestuurd.

Afscheid met kopstoot

Frankrijk revancheerde zich nauwelijks op het EK van 2004. Les Bleus overleefde weliswaar de groepsfase in Portugal, maar werd in de kwartfinale verrast door de latere winnaar Griekenland (0-1). Zidane beëindigde zijn interlandcarrière aanvankelijk, maar in april 2005 kondigde hij dan toch een comeback aan. Hij leverde onder meer een bijdrage aan de plaatsing voor het WK van 2006 in Duitsland.

Op het wereldkampioenschap van 2006 strompelde Frankrijk met vijf punten moeizaam door de groepsfase heen. In de knock-outfase hervonden Zidane en zijn teamgenoten de topvorm. Onder leiding van Zidane rekende men achtereenvolgens af met Spanje (3-1), Brazilië (1-0) en Portugal (1-0). In de finale brak Zizou opnieuw de ban, maar Marco Materazzi wist binnen twintig minuten de schade te repareren namens Italië. In de verlenging kregen beide doelpuntenmakers het met elkaar aan de stok. Zidane reageerde furieus op een opmerking van Materazzi, die werd geveld met een kopstoot. Zonder de sterspeler verloor Frankrijk de strafschoppenserie van de Italianen.

In 2020 vertelde Materazzi aan Tuttosport over zijn aanhoudende clash met Zidane: “Rino (Gennaro Gattuso) zei dat ik hem extra kort moest dekken. Na die eerste clash bood ik mijn verontschuldigingen aan, maar hij zei dat ik hem pijn had gedaan. Na de derde clash werd ik wat geïrriteerd. Hij zei: ‘Ik geef je later mijn shirt wel’. Ik reageerde met: ‘Ik heb liever je zus…'” Zidane kon daardoor de douche opzoeken. “Die zag ik toen niet aankomen. Dat was mijn geluk, want als ik er klaar voor was geweest hadden we beiden de kleedkamers kunnen opzoeken…”

De verloren WK-finale van 2006 betekende het einde van de voetbalcarrière van Zidane. In totaal speelde de middenvelder 108 interlands voor Frankrijk (31 doelpunten).

---

Trainerscarrière Zinédine Zidane

Na zijn controversiële afscheid in 2006 verdween Zidane enkele jaren naar de achtergrond. Hij werd af en toe uitgenodigd om wedstrijden te spelen, waaronder met de legends van Real Madrid. In november 2010 besloot toenmalig trainer José Mourinho om de Fransman als speciale adviseur toe te voegen aan de technische staf van de Spaanse grootmacht. Zidane fungeerde in de daaropvolgende jaren als sportief directeur, assistent-trainer van Carlo Ancelotti en trainer van Real Madrid Castilla (B-team).

Champions League-hegemonie in Madrid

In januari 2016 werd Zidane aangesteld als nieuwe hoofdtrainer van Real Madrid, dat Rafael Benítez had ontslagen. De Fransman slaagde er niet in om aartsrivaal FC Barcelona van de Spaanse titel af te houden, maar hij won in zijn eerste maanden als eindverantwoordelijke wel meteen de Champions League. Met spelers als Marcelo, Pepe, Sergio Ramos, Luka Modric, Toni Kroos, Gareth Bale, Karim Benzema en Cristiano Ronaldo in de gelederen werd Atlético Madrid in de finale na een strafschoppenserie opzij gezet.

Het seizoen 2016-2017 verliep welhaast perfect. Real Madrid vloog weliswaar uit de kwartfinale van de Copa del Rey, maar de manschappen van Zidane wisten alle overige trofeeën binnen te slepen: de Spaanse titel, de Supercopa, de Champions League, de Europese Supercup en de wereldbeker voor clubteams. In zijn tweede Champions League-finale als hoofdtrainer bleek zijn oude liefde Juventus geen partij (4-1).

Real Madrid had de smaak maximaal te pakken. In het seizoen 2017-2018 won De Koninklijke het miljoenenbal voor de derde keer op rij door in de finale met 3-1 te winnen van Liverpool. Zidane won dat seizoen ook de Spaanse Supercopa, de Europese Supercup en de wereldbeker voor clubteams. In een tijdsbestek van tweeënhalf jaar won de voormalig topvoetballer maar liefst negen trofeeën.

Terugkeer in Madrid

Zidane verraste in mei 2018 door zijn afscheid aan te kondigen als trainer van Real Madrid. De Fransman werd opgevolgd door Julen Lopetegui, maar hij werd op 29 oktober van datzelfde jaar alweer ontslagen. Ook Santiago Solari hield het vervolgens maar korte tijd vol. Nog voor het einde van het seizoen 2018-2019 keerde Zizou terug als eindverantwoordelijke van de Spaanse grootmacht. De Madrilenen sloten het seizoen af met een derde plaats in de Primera División.

In de seizoenen 2019-2020 en 2020-2021 stond Zidane eveneens aan het roer in het Bernabéu. In het eerstgenoemde seizoen leidde hij Real Madrid naar de Spaanse titel en de Supercopa, waar hij in 2021 nogmaals de Champions League aan de prijzenkast toevoegde na een 1-0 zege op Liverpool. Zidane kondigde in mei van dat jaar voor de tweede keer zijn afscheid aan als trainer van de Madrilenen. Sindsdien is hij gelinkt aan verschillende functies, waaronder bondscoach van Frankrijk, maar tot een daadwerkelijke aanstelling is het nog niet gekomen.

Periode	Team	Functie
2013-2014	Real Madrid	Assistent-trainer
2014-2016	Real Madrid B	Hoofdtrainer
2016-2018	Real Madrid	Hoofdtrainer
2019-2021	Real Madrid	Hoofdtrainer

Laatste update: 28 november 2023